VP’s clubrapport: Hasi reanimeerde KV Mechelen, maar net te weinig zuurstof voor Europa
Op de barragematch voor het laatste Europese ticket na heeft de Jupiler Pro League editie 2023-2024 al haar geheimen prijsgegeven. Voor de meesten lonkt een welverdiende vakantie, waar ze zich uitgebreid kunnen verdiepen in de clubrapporten van VoetbalPrimeur.be. Van laag naar hoog in de stand krijgen de verschillende JPL-clubs een beoordeling. Hieronder aan de beurt: KV Mechelen.
Stand na reguliere competitie: 8e
Stand na Play-Offs: 8e
Balans: 18W – 7G – 15V
Topschutter: Kerim Mrabti (8)
Assistenkoning: Rob Schoofs (8)
Aantal clean sheets: 13
De prestaties in een notendop
In de zomermaanden kondigde KV zich aan als een potentiële revelatie. Op Club Brugge opende het meteen met een verdiend gelijkspel (1-1), enkele weken later gaf het zelfs Union Saint-Gilloise voetballes (4-0). Na de eerste interlandbreak in september kwam er echter roest op de ketting te staan. De ambitieuze spelvisie van Steven Defour botste al te vaak op de eigen tekortkomingen, waardoor Malinwa steeds verder terugzakte in de stand. Het bestuur greep daarop onverbiddelijk in.
Na de aanstelling van Besnik Hasi ging het prompt weer in stijgende lijn. Minder academie, meer passie en - vooral - meer punten. In zijn eerste wedstrijden trok Mechelen de zeges voornamelijk op karakter over de streep, maar na Nieuwjaar ging de ploeg ook steeds flukser voetballen. Onder de regie van fijnvoetigen als Geoffry Hairemans en Rob Schoofs zette geel-rood een fenomenale reeks van 23 op 27 neer om 2024 te openen. Plots vormde zelfs de Champions’ Play-Off niet langer een verre droom.
Tot aan de slotminuut van de slotspeeldag had KV haar lot in eigen handen. Natchon Nsingi doorprikte die echter genadeloos. Zo greep de club nog maar eens op de valreep naast die begeerde top-zes, al valt zeker Hasi daar eigenlijk niets in te verwijten, wel integendeel. Via de gekende Europe Play-Off trachtte Mechelen het laatste Europese ticket nog af te snoepen van KAA Gent, maar na een dubbele nederlaag in de onderlinge duels bleek ook die hoop ijdel. Slotsom? Een blauwdruk van een typisch KV-seizoen.
Mooiste zege: op Cercle Brugge (2-3)
Pijnlijkste nederlaag: op OH Leuven (1-0)
Het transferhuiswerk
Op financieel vlak is KV Mechelen al even ter plaatse gelaten door andere ambitieuze middenmoters, zoals Cercle Brugge of OH Leuven. In de persoon van Tim Matthys zit er wel een veelbelovende sportief directeur achter de knoppen. Die focuste in de zomer op een mix van Mechels strijders-DNA (Elias Cobbaut, Daam Foulon, Mory Konaté) en jonge twintigers met een surplus (Rafik Belghali, Munashe Garananga, Patrick Pflücke). Eigenlijk viel geen enkele van hen door de mand.
Prima werk geleverd, met andere woorden, al kwam voor Nieuwjaar wel één hiaat bloot te liggen. Diep in de spits beschikte KV Mechelen niet over de broodnodige kwaliteit. Zomeraanwinst Lion Lauberbach viel als enige tegen. Hoewel de Duitser zijn stinkende best deed/doet, lukt(e) scoren bijzonder moeilijk. In de winterstop paste Matthys daar een mouw aan. De transfer van Islam Slimani baarde opzien. Het bleek een gouden ingreep. Niet dat Slimani de ene na de andere bal tegen de netten joeg, maar met zijn energieke manier van spelen vertolkte hij de kapstok waar de ploeg zo vergeefs naar op zoek was.
De trainer(s)
Het sprookjeshuwelijk tussen Defour en ‘zijn’ Mechelen hield uiteindelijk slechts een jaartje stand. In zijn thuisstad viel geen kwaad woord over hem te vertellen, maar de mayonaise pakte onvoldoende. Het geel-rode bestuur slaagde erin van haar hart een steen te maken. De resultaten onder opvolger Hasi bewijzen dat dat de juiste keuze was. De opmerkelijke remonte plaatste de club weer volop in de schijnwerpers, al dook er de laatste weken toch een schimmige schaduw op. In eerste instantie zouden beide partijen uit elkaar gaan, maar toen Carl Hoefkens een ‘njet’ verkocht, vielen KV en Hasi elkaar alsnog opnieuw in de armen. Hopelijk zijn de plooien na die gang van zaken volledig glad gestreken.
Lessen om mee te nemen naar volgend seizoen
Hoewel de kwestie rond de trainer is uitgeklaard, lopen de Mechelse fans nog steeds rond met enkele vraagtekens. Enkele steunpilaren en publiekslieveling hebben geen verbintenis voor komend seizoen en dreigen te vertrekken. Als de ploeg afscheid zou nemen van Cobbaut, Gaëtan Coucke en/of Slimani, zal het toch weer aanvoelen als van nul beginnen. Misschien zaaide die wetenschap wel twijfel in het hoofd van Hasi. Een doeltreffende spits kan gemakkelijk een vijftal plaatsen verschil opleveren in de rangschikking. Die wijze les zal de clevere Matthys nu als geen ander begrepen hebben. Om dan eindelijk eens die ultieme droom waar te maken? Met de nakende herschikking van de Champions' Play-Off van zes naar vier teams vanaf 2025 zou volgend seizoen wel eens de allerlaatste kans kunnen zijn ...