VP's Top-50 figuren van 2024: de top-5

VP's Top-50 figuren van 2024, de top-5: prins in Beieren, maar King Charles op 1

1 januari om 20:00
Laatste update: 1 januari om 20:00

2024 loopt op haar laatste benen. Het werd onder meer het jaar waarin Club Brugge een ongeziene inhaalrace richting titel liep, de Rode Duivels met het schaamrood op de wangen het EK verlieten en een heleboel figuren het Belgische voetbal kleur gaven. Naar jaarlijkse traditie giet VoetbalPrimeur.be de opmerkelijkste smaakmakers in een eigenzinnige top-50. In deze laatste aflevering onthullen we onze nummers vijf tot en met één.

5. Vincent Mannaert
Aan alle mooie liedjes komt een einde. Na dertien jaar trouwe dienst zwaaide Mannaert af bij Club Brugge. Nooit eerder was Blauw-Zwart zo dominant als onder zijn bewind. Zijn intense verstandhouding met Bart Verhaeghe wierp zoete vruchten af, maar was stilaan uitgeperst. Uiteraard eindigde de sportief directeur in stijl, met de onverhoopte landstitel. Het betekende zijn elfde en laatste prijs bij Club. 

Op zijn lauweren rusten, daar wilde Mannaert niets van weten. De flirt met de Belgische voetbalbond leek in niets te verzanden vanwege de vele interne strubbelingen, maar sinds 1 december zit hij dan toch in het glazen gebouw. Zijn eerste opdracht is meteen een cruciale: de evaluatie van de bondscoach. Als Mannaert dezelfde weg kan inzetten met de bond als destijds met Club, dan zit het Belgische voetbal voor even gebeiteld.

4. Kevin De Bruyne
Op z’n 33e nog altijd de grootste wereldster der Belgische voetballers. Ook in 2024 sputterde het lichaam wat te vaak tegen, maar in fitte toestand blijft KDB een genot om naar te kijken. Zijn doelpunt in de kwartfinale van de Champions League leverde nog een strafschoppenserie op, maar daarin bleek Real Madrid (welke club anders?) te uitgekookt. De smaak van een vierde opeenvolgende Premier-League-triomf maakte veel goed. 

God in Manchester, maar in eigen land zorgden het EK en de Nations League voor tegenwind. Als aanvoerder draagt De Bruyne de zwaarste druk van de afglijdende prestaties op zijn schouders. In Frankrijk werd het hem zelfs even te veel: “ik stop”, klonk het toen. Of dat ook echt gebeurt, moet de toekomst uitwijzen. Die ziet er overigens nog vrij troebel uit. Verlengt De Bruyne nog in Manchester of kiest hij voor de VS? De gespannen relatie met Pep Guardiola lijkt het laatste te suggereren. 

3. Vincent Kompany
Stel je voor, een Belg aan het roer van één van de iconische grootmachten van de internationale voetbalbühne. Het stond in de sterren geschreven dat Vincent Kompany die pagina op een dag zou schrijven. De manier waarop deed nochtans wenkbrauwen fronsen. Met Burnley FC was de Brusselaar even voordien nog kansloos gedegradeerd uit de Premier League. Liever sneuvelen met mijn idealen dan mijn ziel verloochenen, die ideologie streeft hij steevast na. De ene noemt het bewonderenswaardig, de andere koppig …

In ieder geval heeft die ideologie Kompany tot in de dug-out van het machtige Bayern München geleid. De overweldigende media-aandacht glijdt vanzelf van zijn brede schouders af. In vlekkeloos Duits verdedigt de gewezen Rode Duivel zijn keuzes, telkens rationeel en bedaard. Vergis je immers niet: ondanks enkele verse records kreeg Kompany ook al tegenslagen te verwerken in de Allianz Arena. Met vier punten voorsprong op Bayer Leverkusen is het eerste puzzelstukje voor het Meisterschaft al gelegd. Dat is dan ook de ondergrens, want het bestuur droomt luidop van de CL-finale in eigen huis.

2. Domenico Tedesco
Geen mens die de kerstdagen beter kon gebruiken om tot rust te komen. 2024 was ongetwijfeld het meest turbulente van zijn 39 levensjaren. In aanloop naar het EK leefde het Belgische volk nog op hoop (tegen beter weten in?), maar in Duitsland liep alles faliekant mis. Zo werd Tedesco schietschijf nummer één bij de publieke opinie. Bij momenten werd er zéér hard op de man gespeeld, al werkte de bondscoach dat zelf ook in de hand met verwarrende tactische keuzes en bizarre persconferenties.

Wie in het najaar op beterschap had gehoopt, kwam - opnieuw - bedrogen uit. Ook de campagne in de Nations League werd er een om snel te vergeten. Niet enkel de resultaten vielen tegen. Steeds vaker kwamen onderlinge twisten op straat te liggen. Bij de laatste interlandbreak telde de selectie meer afhakers dan aanwezigen … Sindsdien is Tedesco vogelvrij verklaard, maar het blijft wachten op het eindoordeel van zijn nieuwe chef, Mannaert.

1. Charles De Ketelaere
Afsluiten met een positieve noot, dat is het minste wat we kunnen doen aan het einde van een soms mistroostig 2024. Een jaar eerder moest hij het mythische San Siro nog via de achterdeur verlaten, maar in Bergamo is De Ketelaere des te kleurrijk opengebloeid. Het sprookje van Atalanta draagt zijn handtekening. In de finale van de Europa League moest zelfs het onklopbare Bayer Leverkusen buigen voor de magie van CDK en co, waarmee hij zich pas tot de vierde Belg kroonde die de (vernieuwde) trofee in de wacht kon slepen. De honger is echter nog lang niet gestild, want halverwege de Serie A staat Atalanta helemaal bovenaan. Brengt 2025 een eerste Scudetto uit de clubgeschiedenis?

Als het die stunt wil waarmaken, zullen de gouden voeten van De Ketelaere van pas komen. Over het hele kalenderjaar heen waren in de G5-competities slechts een handvol spelers vaker bij een doelpunt betrokken. De klasse droop er altijd al af, maar wat 2024 de Bruggeling heeft bijgebracht, is zijn persoonlijkheid die tot wasdom is gekomen. Weg met die schuchterheid, de wereld ligt aan zijn voeten! Zijn staalharde strafschop tegen Real Madrid zette een uitroepteken achter die ontwikkeling. Enige smet(je) op zijn jaar: op het EK gunde Tedesco hem nauwelijks kansen. Met 2025 in aantocht is CDK dé Belgische lichtbaken in bange dagen. Neemt hij straks ook de Rode Duivels bij de hand richting betere tijden?