Tweede déjà-vu bij Union: na Mazzu en Geraerts verzilvert ook Blessin stuntseizoen

Mazzu
De Italobelg stond wel degelijk twee jaar aan het roer bij Union, maar dat eerste was het promotiejaar in de tweede klasse. Met uitblinkers zoals onder meer Casper Nielsen en Dante Vanzeir in de gelederen beukte de traditieclub in 2021 onstuitbaar hard de poort naar de JPL open, voor het eerst in bijna 50 jaar tijd. Na die titel bleef Mazzu zijn elftal trouw. Hij was er rotsvast van overtuigd dat ook bij de elite mooie tijden te wachten stonden.

En of dat buikgevoel het juiste was! De nieuwkomer verbaasde vriend en vijand en bezorgde Club Brugge bijzonder lang angstzweet. Pas in de Play-Offs kon Blauw-Zwart de revelatie uit de hoofdstad van zich afschudden. Hoewel club en coach perfect bij elkaar pasten, kon Mazzu niet aan het mouwtrekken van RSC Anderlecht weerstaan. Veel duidelijker kon een sollicitatie niet zijn dan het paarse kostuum dat hij droeg bij de wedstrijd van Union in het Astridpark ... Het zou Mazzu trouwens niet al te best vergaan bij de recordkampioen, wat enkele kilometers verderop hier en daar voor een monkellachje zorgde.

Geraerts
In de nasleep van Mazzu's vertrek hakte de Union-directie vrij snel de knoop door: assistent Geraerts zou zijn kans krijgen. Bij insiders klonk al langer dat de oud-middenvelder een potentiële topcoach kon zijn. Tactisch drukte hij zijn stempel zelfs onder Mazzu al behoorlijk, al legde hij bij zijn eigen kans andere accenten. Eigenlijk voetbalde Union in dat tweede jaar nog het aantrekkelijkst van allemaal.

Ditmaal leek dat vormpeil wél naar eeuwige roem te leiden, maar op een onnavolgbare slotspeeldag gaf Union de titel toch nog uit handen. Die klap kwam ook bij de nuchtere Geraerts hard aan. Groot was de verbazing toen enkele dagen later het nieuws naar buiten sijpelde dat de wegen van trainer en club met onmiddellijke ingang scheidden. Tot op heden is het niet helemaal duidelijk waar die gesprekken zijn misgelopen. Les Unionistes dachten ook zonder Geraerts best hun streng te kunnen trekken. Zelf zit onze landgenoot intussen bij een nog grotere Traditionsverein, namelijk Schalke 04.

Blessin
Derde keer, goeie keer? Met die ingesteldheid startte Union aan de voorbije campagne. De energieke Blessin, die bij KV Oostende indruk had gemaakt, moest de bittere nasmaak helpen doorspoelen. De Duitser deed echter veel meer dan dat. Ondanks een karrenvracht aan (basis)kwaliteit die het Dudenpark uitwandelde, stoomde de nieuw samengestelde ploeg doorheen de reguliere competitie. 

Uiteindelijk zou het in de Play-Offs (nog maar eens) verkeerd gaan, al was de bekerwinst méér dan een sappige kers op de taart. Een triomftocht voor Blessin, die dankzij zijn empathische karakter al langer in de Brusselse harten zat. Toch staat ook hij op het punt om de intieme relatie te verbreken. Hoewel hij zelf meermaals aangaf dat hij graag bij Union zou blijven, is de lokroep uit zijn vaderland lastig te weerstaan. Zo beleven de Union-fans een zoveelste déjà-vu. Of hadden we dat al gezegd?