VP 11, de trainer: onverwachte kampioenenmaker tegen vurige Blessin en Muslic

De redactie heeft per positie zes of tien (bij de centrale verdedigers en middenvelders) kandidaten weerhouden. Uit dat lijstje kan jij, de lezer van VP.be, een keuze maken. De stemmen van onze lezers tellen voor 50 procent mee in het eindresultaat; de andere helft is toevertrouwd aan onze redactie.

Freyr Alexandersson (KV Kortrijk)
Op amper een vijftal maanden tijd bewerkstelligde deze man een half mirakel. Als nobele onbekende kwam hij onze competitie binnen, en dat dan nog bij een ploeg die een vogel voor de degradatiekat leek. Alexandersson straalde echter vanaf minuut één een ongebreideld enthousiasme en vertrouwen uit. Naïef, zou je gedacht kunnen hebben, maar stapje voor stapje loodste de IJslander KVK weg uit het moeras, met de spectaculaire finale tegen Lommel SK (voor een uitverkocht Guldensporenstadion!) als orgelpunt.

Alexander Blessin (Union Saint-Gilloise)
Voor het derde jaar op rij dong Union mee naar de oppergaai, voor het derde jaar op rij deed de club dat met een andere trainer aan het roer. Na Felice Mazzu en Karel Geraerts hanteerde ook Blessin een andere aanpak. Met zijn vertrouwde Gegenpressing maakte hij het elke tegenstander knap lastig, zeker omdat Union eens het de bal in bezit had ook prima voetbalde. Door een onverklaarbare dip bij de start van de Play-Offs gaf de maandenlange koploper de titel uiteindelijk nog uit handen. Ook Blessin viel toen even uit zijn rol. Een les om mee te nemen naar volgend seizoen, waarin hij naar eigen zeggen in het Dudenpark werkzaam blijft.

Thorsten Fink (Sint-Truiden)
Nog zo'n Duitser die de JPL veroverde. Net als Blessin deed hij dat bovendien niet enkel met zijn manier van spelen, maar ook met zijn manier van zijn. Qua karakter is Fink sowieso een verrijking voor ons voetbal: een verstandig man die altijd eerlijk antwoordt in interviews, zonder daarbij uit de bocht te gaan. Met hem heb je het gevoel dat voetbal echt gewoon nog een spelletje is. Hoe Fink verschillende lokale talenten naar een hoger niveau stuwde, is bewonderenswaardig. Vanaf deze zomer meer van hetzelfde, maar dan bij KRC Genk?

Nicky Hayen (Club Brugge)
Wie zijn naam had ingevuld bij zijn tiercé over de trainer die kampioen zou worden in 2024, kan zich nu een dikke villa op de Bahama's veroorloven. Het is een onvergetelijk jaar geworden voor Hayen. Als trainer van Club NXT deed hij het al niet slecht, maar het ontslag van Ronny Deila vlak voor de Play-Offs heeft zijn leven over een andere boeg gegooid. Bart Verhaeghe gooide Hayen in het zwembad ... en die bleek een topzwemmer! Aan de hand van duidelijke keuzes en een hechte groepsgeest stond Club weer op uit de doden. Na een fenomenale reeks in de Champions' Play-Off mocht Blauw-Zwart voor de negentiende keer met de titel zwaaien.

Miron Muslic (Cercle Brugge)
Vuriger vind je ze niet. Elke vezel uit het lichaam van Muslic straalt overtuiging uit, zonder dat hij daarbij vervalt in de rol van een of andere wildeman. Met zijn atypische filosofie bezorgde hij élke JPL-ploeg problemen. Fel druk zetten en verticaal snelheid maken zijn de steunpilaren, waarbij een ijzersterke conditie en onuitputtelijke overgave essentieel zijn. Dankzij die durf eindigde Cercle op een historische vierde plek. De beloning? Een ticket voor de voorrondes van de Europa League. De kans bestaat wel dat De Vereniging die met een andere trainer zal betwisten, want Muslic zal erg gegeerd zijn.

Brian Riemer (RSC Anderlecht)
Op een jaar tijd van een elfde naar een derde stek opklimmen: naar die prestatie kan men moeilijk negatief kijken. Mede dankzij een fikse investering in de zomermercato staat Anderlecht eindelijk weer onder de mensen. Het voetbal is nog te vaak niet om over naar huis te schrijven, maar onder Riemer staat er wel weer een structuur en is de winnaarsmentaliteit opnieuw aangewakkerd. Of de Deen ook de man is die paars-wit voor het eerst sinds 2017 nog eens een kampioenschap oplevert, moet vanaf eind juli blijken.

Hein Vanhaezebrouck (KAA Gent)
Afsluiten doen we met de meest vertrouwde naam uit deze jaarlijkse verkiezing. Vanwege zijn afscheid bij Gent verdient Vanhaezebrouck niets anders dan een selectie. Nu ja, ook zijn prestaties mochten gezien worden. In de heenronde ontpopten De Buffalo's zich tot kanshebber op de titel, totdat de wintertransferperiode stokken in de wielen stak. Vanhaezebrouck verloor veel kwaliteit en liet dat (op gekende wijze) ook merken. Door een stevige terugval ontglipte zelfs de top-zes nog, al is het knap hoe Gent zich in de Europe Play-Off vlot herpakte. Zondag in het barrageduel tegen KRC Genk kunnen de spelers hun trainer een mooi afscheidsgeschenk bezorgen.

Nu is het aan jou: wie verkies jij tot beste trainer uit de JPL 2023-2024? Stemmen kan via de poll!