VP 11, de linksbuiten: onvoorspelbare Koita wordt uitgedaagd door wintervertrekker
Nu het doek over de titelstrijd van de Jupiler Pro League 2023-2024 gevallen is, is het tijd voor VoetbalPrimeur.be om haar jaarlijkse traditie hoog te houden. Wie schopte het de voorbije tien maanden tot in de begeerde 11 van VP? In deze zesde aflevering gaan we samen op zoek naar een geschikte linksbuiten.
De redactie heeft per positie zes of tien (bij de centrale verdedigers en middenvelders) kandidaten weerhouden. Uit dat lijstje kan jij, de lezer van VP.be, een keuze maken. De stemmen van onze lezers tellen voor 50 procent mee in het eindresultaat; de andere helft is toevertrouwd aan onze redactie.
Malick Fofana (KAA Gent)
Jammer genoeg konden de Gentenaars amper een half jaar van zijn doorbraak genieten. Toen Olympique Lyon in januari met zeventien miljoen euro kwam aandraven, zagen Sam Baro en Ivan De Witte geen andere keuze dan verkopen. Die interesse kwam niet uit de lucht vallen: Fofana viel in de heenronde op dankzij zijn dribbelvaardigheid en slim positiespel tussen de lijnen. Bij zowel Gent als Lyon scoorde hij in totaal vier keer.
Thorgan Hazard (RSC Anderlecht)
De meest spraakmakende zomertransfer zag zijn terugkeer naar België doorspekt met kwaaltjes. In de weken waarin de voormalige Rode Duivel volledig fit kon aantreden, tilde hij het soms steriele spel van Anderlecht eigenhandig naar een hoger niveau. De believers legden hun boontjes te week op knalprestaties in de Champions’ Play-Off, maar net dan blesseerde Hazard zich zwaar. Pas in 2025 lijkt voetballen weer realistisch.
Aboubakary Koita (Sint-Truiden)
Spectaculairder vind je ze niet in onze JPL. Aan Koita kleeft een grote laag onbezonnenheid, maar als alles uitpakt zoals hij het in zijn hoofd bedenkt, is het geniaal. Wekelijks begon de Antwerpse Afrika-Cup-ganger aan slalommen langs een handvol tegenstanders. Zowat altijd eindigde zo’n onderneming met een atoomschot richting doel. Leuke statistiek: dit seizoen scoorde hij meer (15x) dan in al zijn voorgaande JPL-seizoenen samen (14).
Alan Minda (Cercle Brugge)
Miron Muslic pinde hem zeker niet vast op de linkerflank. Integendeel, in steun van ankerpunt Kevin Denkey kreeg Minda een vrije, wat zwervende rol. Die paste hem als gegoten. De grote oversteek tegen stadsgenoot Club Brugge staat nog op ieder (groen-zwart) netvlies gebrand. Dat was echter lang niet de enige flitsende actie. Als de twintigjarige Ecuadoraan zijn stempel nog wat harder kan drukken op het spel, wacht hem een grootse toekomst.
Jón Dagur Thorsteinsson (OH Leuven)
Minstens even onvoorspelbaar als Koita, zij het op een andere manier. De IJslander is minder de man van de zuivere dribbel, maar durft geregeld toveren met een verrassende voorzet, doorsteekpas of plaatsbal. Naar verluidt is Thorsteinsson mentaal niet de allereenvoudigste om mee samen te werken. Daarom telt hij naast zeven doelpunten en zeven assists ook nog acht gele kaarten …
Philip Zinckernagel (Club Brugge)
Qua statistieken gelijkaardig aan Thorsteinsson: zeven goals, vijf assists. Toch valt de campagne van Zinckernagel anders in te delen. Zijn (onrechtstreekse) overstap van Standard naar Club viel in Luik in slechte aarde, maar met Ronny Deila vond hij er wel een vertrouwenspersoon terug. Die band resulteerde ook in veel speelkansen. Voor Nieuwjaar rechtvaardigde de technicus dat vertrouwen ook. Hoe verder Deila zich vastreed, hoe verder ook Zinckernagels impact slonk.
Nu is het aan jou: wie verkies jij tot beste linkisbuiten uit de JPL 2023-2024? Stemmen kan via de poll!