Spelersrapport Anderlecht: jeugd niks te verwijten, winterhuurlingen ontgoochelen

UITBLINKERS

Hannes Delcroix - 8/10
Intussen is hij wat naar ons achterhoofd verdwenen, maar tot en met februari was de linkspoot een aangename ontdekking in de Anderlecht-achterhoede. Een uitleenbeurt in de Eredivisie heeft hem duidelijk deugd gedaan. In het najaar van 2020 schopte Delcroix het zelfs tot Rode Duivel, mede dankzij zijn aantrekkelijke profiel. Zijn intelligentie moet hem in staat stellen om zijn revalidatie goed aan te pakken om minstens op hetzelfde niveau terug te keren.

Anouar Aït El Hadj - 8/10
De nieuwe chouchou van het Park, daar kan niemand nog om heen. Doorheen het seizoen heeft El Hadj zich opgewerkt van groentje tot één van de eerste namen op het wedstrijdblad van Vincent Kompany. Met zijn technisch vermogen doet hij de fans mijmeren naar Mbark Boussoufa, maar gezien zijn grotere motor en directere speelstijl moet de jongste prins nog verder kunnen eindigen. Voorlopig mislukt er nog net iets te veel om onhoudbaar te zijn. Verandert dat komend seizoen?

Matt Miazga - 7/10
Een wereldverdediger hoef je van Miazga niet te maken, maar hij weet zich wel perfect te kwijten van zijn taak. Achterin kende Anderlecht de grootste stabiliteit met de samenwerking tussen de Amerikaan en Delcroix. Toen zijn maatje uitviel, moest hij helemaal het voortouw nemen, ditmaal met Elias Cobbaut naast zich. Aan de bal kan het nog beter, maar in de lucht en man-op-man bezorgt Miazga zijn tegenstander telkens weer een baaldag.

Lukas Nmecha - 9/10
Dat huren af en toe kan lonen, kan je met geen beter voorbeeld staven. Man-City-discipel Nmecha had namelijk een monumentale impact op het spel van paars-wit. Al snel veroverde de Britse Duitser een basisstek als diepe spits. Aan kwaliteiten geen gebrek: sterk, snel, slimme looplijnen, tomeloze inzet en feilloos vanop de stip. In het veldspel had hij misschien een handvol doelpunten meer kunnen maken, maar dat neemt niets weg van zijn enorme verdienste.

Albert Sambi Lokonga - 8/10
Ook geduld werpt vroeg of laat haar vruchten af. In de nieuwe jeugdfilosofie van Anderlecht moet Sambi Lokonga het boegbeeld worden. Ja, in zijn eerste seizoen bij de hoofdmacht wisselden de ups en de downs zich vrolijk af, maar geleidelijk aan heeft de middenvelder een constante gevonden waarop hij kan terugvallen. De aanvoerdersband heeft dat proces versneld. Met zijn lef aan de bal moet hij op termijn een vaste waarde worden in de selectie van de Rode Duivels.

Michael Murillo - 7/10
In zijn hoofd zal deze man ongetwijfeld enkele keren stevig gevloekt hebben op zijn trainer. Het systeem met de inverted wingbacks, waar Kompany inmiddels weer deels van afgestapt is, lag hem namelijk niet als gegoten. Murillo is op zijn best wanneer hij zijn energie kwijt kan door de zijlijn af te schuimen. Toch maalde hij daar niet om. Ook opvallend: met vier competitiegoals was de rechtsachter trefzekerder dan pakweg Sambi Lokonga of Francis Amuzu.

MIDDENMOOT

Majeed Ashimeru - 5/10
Elias Cobbaut - 5/10
Josh Cullen - 7/10
Mohammed Dauda - 5/10
Bogdan Mykhaylychenko - 7/10
Killian Sardella - 4/10
Adrien Trebel - 6/10
Hendrik Van Crombrugge - 7/10
Bart Verbruggen - 6/10

TEGENVALLERS

Jacob Bruun Larsen - 4/10
Die geweldige vrije trap tegen Club Brugge gaan we zeker onthouden, maar voor het overige werd de Belgische passage van de Deen er eentje om snel te vergeten. Ooit gold Bruun Larsen nochtans als toptalent bij Borussia Dortmund. Dat de vleugelaanvaller kan voetballen, valt niet te ontkennen. De echte flits ontbrak echter. Misschien door een gebrek aan ritme? Vaak een tekortkoming bij wintertransfers.

Abdoulaye Diaby - 3/10
Ook Diaby streek pas in de winter in Brussel neer. Zijn invloed was zo beperkter nog kleiner dan die van Bruun Larsen. Kompany had zich nochtans in de handen gewreven: eindelijk had hij zijn scorend vermogen te pakken. Dat draaide even anders uit ... De ex-Bruggeling kwam niet verder dan twee startbewijzen en één schamel doelpuntje, tegen Zulte Waregem.

Marco Kana - 4/10
Het ene jaar is het andere niet, zoveel is duidelijk. Waar Kana in het seizoen 2019-2020 nog tot de schaarse lichtpuntjes werd gerekend, is hij nadien weggedeemsterd. In de openingsfase van de nieuwe competitie veroverde hij nog enkele basisplaatsen, maar sinds oktober is dat niet meer het geval geweest. Enkele korte invalbeurten, daar moest hij het verder mee doen. In zijn geval lijkt polyvalentie - rendeert Kana nu beter achterin of op de zes - eerder een nadeel ...

Paul Mukairu - 4/10
Eén van de zomeraanwinsten waar veel van verwacht werd. In zijn eerste seizoen bij Anderlecht kon Mukairu die ambities niet inlossen. Troeven heeft hij nochtans voldoende: snelheid, kracht en een flukse dribbel. Het werkpunt ligt voornamelijk bij de efficiëntie in zijn aanvallende acties en in zijn eerste aanname, waar hij vaak het momentum verliest.

Yari Verschaeren - 4/10
Laat ons eerst zalven vooraleer te slaan: Verschaeren heeft echt ook wel puike wedstrijden gespeeld. Aangezien de lat bij hem hoger ligt gezien zijn stormachtige doorbraak, vielen de voorbije maanden echter tegen. Zijn lange afwezigheid mag hij zeker als excuus inroepen. Toch moet Verschaeren stilaan een stap vooruit zetten, voornamelijk op fysiek vlak. Zorgt de gemiste EK-selectie voor extra druk of net voor extra motivatie?

Timon Wellenreuther - 3/10
Als een doelman één ding moet uitstralen, is het rust en zekerheid. Wanneer dat niet het geval is, merkt een elftal dat meteen. Bij Wellenreuther schuilde daar het probleem. De Duitser zal zeker geen slechte keeper zijn, maar met name in het uitvoetballen schoot hij enkele keren een kemel. Al snel ebde het geloof bij ploeggenoten én supporters weg. Dat hij bij de start van de Champions Play-Off plaats moest ruimen voor een debutant, zegt eigenlijk alles.