Spelersrapport Standard: enkel jeugd scoort, pechvogel Vanheusden en quid Carcela?

UITSCHIETERS

Selim Amallah - 7/10
Laat er geen twijfel over bestaan: ook dit seizoen was de Marokkaanse international eigenlijk de allerbeste op Sclessin. Zo pakte hij regelmatig uit met een belangrijke treffer, onder meer in het knappe bekerparcours. Toch zijn sommige fans op hun honger blijven zitten, getuige een recente knokpartij. Blijkbaar zorgt zijn ingesteldheid voor onvrede bij het publiek. Amallah was overigens ook af en toe onbeschikbaar vanwege een blessure.

Michel-Ange Balikwisha – 8/10
Noodgedwongen moest het noodlijdende Standard terugplooien op de eigen Academie, maar in de gedaante van Balikswisha kwam daar wel een diamantje uit. De aanvaller loopt uitstekend en kan zowel vanuit het centrum als vanop de flank opereren. In zijn eerste profseizoen eindigde hij op een knap aantal van negen competitiegoals. Club Brugge zou al een lijntje uitgeworpen hebben, maar Standard mag zich hier eigenlijk niet de kaas van het brood laten eten.

Arnaud Bodart – 9/10
Dat de Rouches lange tijd in de running bleven voor de Champions Play-Off, hadden ze grotendeels te danken aan hun doelman. Voor het tweede jaar op rij was Bodart misschien wel de grootste uitblinker aan Luikse zijde. Een spectaculaire goalie is het neefje van Gilbert niet, punten pakken doet hij des te meer. Tegen KAS Eupen volgde bovendien een persoonlijk orgelpunt, toen Bodart zelf de 2-2 aantekende.

Jackson Muleka – 7,5/10
Aangekondigd als doelpuntenmachine uit Congo lagen de verwachtingen erg hoog. In de periode voor Nieuwjaar kon Muleka niet aan dat patroon beantwoorden. Zijn aanpassing aan het Europese voetbal kostte – logischerwijze – even tijd, maar na de winterstop wierp hij zich geleidelijk aan op tot vaste waarde in de voorhoede van Mbaye Leye. Zeven van zijn negen competitietreffers vielen vanaf januari. Leye zal zich wel eens voor het hoofd geslagen hebben: waarom mocht deze Muleka-in-vorm niet starten in de verloren bekerfinale?

Nicolas Raskin – 7/10
Toen de middenvelder als een raket aan het seizoen begon, werd hij hier en daar al naar voren geschoven als potentiële Rode Duivel. Nadien zakte Raskin echter mee met de rest van het elftal, al valt dat zo’n jongeling eigenlijk nauwelijks te verwijten. In ieder geval heeft het twintigjarige goudhaantje alles in huis om de nieuwe Steven Defour te worden. Hun spelstijl is alvast erg gelijkaardig: balvast, een goede, verticale passing en een bijtertje in verdedigend opzicht.

Hugo Siquet – 8/10
Al de derde doorstromer uit de eigen opleiding, dat kan toch geen toeval meer zijn? Het moet het Luikse bewind deugd doen dat ook Siquet zich moeiteloos wist te integreren in het elftal. De rechtsachter heeft een gigantische motor, staat verdedigend zijn mannetje en beschikt vooral over een uitstekende voorzet. Niet nadenken, maar de bal zo snel mogelijk zo hard mogelijk voor de vijandelijke kooi krijgen, die aanpak werpt vruchten af.

Zinho Vanheusden – 7/10
Dé pechkoning uit het Belgische voetbal, helaas … Al enkele jaren toont Vanheusden dat hij over alle gaven beschikt om een héle grote te worden, maar telkens opnieuw strooit die vermaledijde knie roet in het eten. Ook deze jaargang stak de Limburger er weer met kop en schouders bovenuit, tot dat vreselijke moment tegen KV Oostende. Inmiddels mocht hij weer minuten maken aan het einde van de Europe Play-Off, wat moraal moet geven voor volgend seizoen. Iedereen gunt het hem!

MIDDENMOOT

Merveille Bokadi - 6/10
Gojko Cimirot - 5/10
Duje Cop - 4/10
Allan Delferriere - 5/10
Noë Dussenne - 5/10
Collins Fai - 5/10
Laurent Jans - 4/10
Joao Klauss - 6/10
Konstantinos Laifis - 6/10
Maxime Lestienne - 4/10
Damjan Pavlovic - 4/10
Eden Shamir - 4/10
Moussa Sissako - 4/10
Abdul Tapsoba - 5/10

TEGENVALLERS

Samuel Bastien – 4/10
Nog geregeld terug te vinden in de basiself, maar nooit haalde Bastien hetzelfde niveau als het seizoen voordien. Toen de middenvelder terugkeerde vanuit de laars, toonde hij meteen zijn volwassenheid en diepgang aan de bal. Die twee pluspunten hebben we de voorbije campagne eigenlijk amper mogen  aanschouwen. Toch is de kans bestaande dat Bastien de Vurige Stede straks verlaat, aangezien hij nog steeds een zekere marktwaarde vertegenwoordigt.

Mehdi Carcela – 3/10
De chouchou van het Luikse publiek is vervallen tot een schim van die ooit zo geweldige pingelaar. Als het kopje van Carcela goed zit, komen er heerlijke dingen voort uit zijn voeten. Jammer genoeg is die eerste voorwaarde niet langer vervuld. Op enkele schaarse flitsen na viel de linkspoot vooral op vanwege zijn nonchalante houding en enkele domme kaarten. Bovendien blijft efficiëntie een oud zeer: slechts twee doelpunten op 26 matchen, dat is voor iemand met zijn talent tenenkrommend.

Nicolas Gavory – 3/10
Nog zo eentje die na een behoorlijk debuutseizoen volledig door de mand is gezakt. Verdedigend toonde Gavory altijd al kwetsbaarheden. In een minder draaiend elftal komen die dan sneller naar boven. Maar waar de Fransman in zijn eerste maanden nog geregeld uitpakte met een haarscherpe voorzet, viel ook dat facet van zijn spel weg. Niettemin schreef Gavory 37 competitieduels bij op zijn teller, al valt dat vooral te verklaren door de afwezigheid van een echte concurrent …

Obbi Oulare – 2/10
Wat is er geworden van de kolos die enkele jaren terug furore maakte bij Club Brugge? De gevoeligheid van zijn spierstelsel is zeker een excuus ter verdediging, maar desondanks moet Oulare ook eens zelf in de spiegel kijken. Zelfs wanneer de spits volledig fit was, bracht hij Standard nauwelijks iets bij. In een slechte dag doen de simpelste dingen pijn aan de ogen. Ergens verbaasde het niet dat Leye hem na de winterstop naar de B-kern verwees.

CONCLUSIE

De nabije toekomst van Standard ziet er niet al te rooskleurig uit, aangezien de huidige spelerskern te veel middelmaat telt en de spaarpot leeg is. Toch konden de supporters zich de voorbije maanden aan één lichtpuntje optrekken: de doorstroming vanuit de Academie loont. Jongens als Balikwisha, Bodart en Siquet houden de Luikse eer hoog. Als Standard die diamantjes kan houden én aanvullen met nog enkele nieuwe ontdekkingen, zal het langzaam maar zeker de goede kant opgaan.