Transferbarometer Standard: nieuwe trainer prioriteit, nood aan doelpuntenmakers

In doel
Over Arnaud Bodart heerst geen twijfel op Sclessin. Het jeugdproduct is nu anderhalf jaar de eerste keuze en rechtvaardigt die positie wekelijks. Een wonderdoelman kan je hem (nog?) niet noemen, maar de Luikenaar is immer betrouwbaar. Als vervangers heeft Standard met Laurent Henkinet en meubelstuk Jean-François Gillet ruimschoots voldoende ervaring in huis.

Verdediging
Hoewel de inmiddels ontslagen Philippe Montanier van een stevige organisatie zijn stokpaardje maakte, slikte Standard vooral de laatste weken te veel stomme tegentreffers. Het onfortuinlijke uitvallen van Zinho Vanheusden geldt uiteraard als valabel excuus. Dat Konstantinos Laifis maar moeilijk in de gratie geraakt, valt dan weer moeilijker te verdedigen. Zijn Bope Bokadi en Noë Dussenne zoveel beter dan?

Een nieuwe, misschien wat vinnigere centrale verdediger zou de Rouches alvast een stap vooruit kunnen helpen. Iemand huren lijkt een goede keuze, aangezien Vanheusden ooit zijn plaatsje terug zal claimen. Op de rechterflank zit het met Collins Fai en Laurent Jans wel snor, links kan Nicolas Gavory een gedegen concurrent gebruiken. De Fransman haalt niet het niveau van zijn debuutseizoen.

Middenveld
Voor aanvang van het seizoen werd aangenomen dat de grote sterkte van Standard op de middenstrook zou liggen. Met Samuel Bastien, Gojko Cimirot en Selim Amallah maakten sommigen zelfs gewag van een gouden driehoek. Reken daar nog de doorbraak van goudhaantje Nicolas Raskin bij en dan kom je aan voldoende kwaliteit. Door blessure- en coronaleed benaderde dat eerste trio echter zelden haar gebruikelijke standaarden.

Bovendien ontbreekt het Standard aan een echte tien, iemand die de lijnen uitzet. De voorgaande middenvelders zijn toch eerder jongens die liefst vanuit een lagere positie voetballen. De Vurige Stede staat traditioneel symbool voor power en duelkracht, maar het zou geen kwaad kunnen om nog eens een lichtvoetig type aan het middenveld toe te voegen.

Aanval
Ongetwijfeld knelt het schoentje in deze linie het felst. De cijfers spreken boekdelen: na negentien speeldagen mogen Michel-Ange Balikwisha en Maxime Lestienne zich clubtopschutter noemen, elk met ... drie treffers achter hun naam. Karig, erg karig. Voorin is het armoe troef: de blessuregevoelige Obbi Oulare slaagt er maar niet in om een stap vooruit te zetten, terwijl Felipe Avenatti naar de uitgang wordt begeleid. KV Mechelen zou hem huren.

Lichtpuntjes zijn er in de persoon van Abdoul Tapsoba, die zich vooral liet opmerken in Europa, en Jackson Muleka. Die laatste zou kunnen verbazen in de terugronde, maar sukkelde de voorbije maanden met zijn lichaam. Toch zou een nieuwe puntaanvaller een absolute prioriteit moeten zijn in Luik. De vraag is echter hoe het bestuur dat gaat bewerkstelligen, nu de kassa nagenoeg leeg is.

Nu we toch bezig zijn: ook op de flanken was het niet vaak rozengeur en maneschijn aan de boorden van de Maas. Mehdi Carcela is slechts een schim van de geweldige pingelaar die hij ooit was. Daar kan de stroeve relatie met Montanier wel voor iets tussen zitten. Lestienne deed dan weer, als vanouds, zijn stinkende best, maar hij blijft een speler met ups-and-downs.

Technische staf
Net als Antwerp zal ook Standard in eerste instantie op zoek moeten naar een kersverse T1. Die queeste vatte het intussen aan. Gezien de magere financiële middelen is het echter zeer de vraag wat er allemaal mogelijk is. De namen van Frank Vercauteren en Marc Wilmots vielen al, maar zijn zij betaalbaar? Dan valt een terugkeer van Michel Preud'homme of de aanstelling van jonge wolf Mbaye Leye goedkoper uit. Het bestuur lijkt niettemin andere paden te willen bewandelen.

Luka Elsner zou nu de belangrijkste kandidaat zijn. De gewezen trainer van Union Saint-Gilloise staat echter op een zucht van een verbintenis in Frankrijk. En dus zal Bruno Venanzi nog even verder moeten zoeken. De keuze voor de nieuwe hoofdcoach zal hoe dan ook haar weerslag hebben op de transferactiviteit in januari. Bij de supporters leeft nog steeds het gevoel dat er uit de huidige kern véél meer te halen valt dan Montanier deed. Hoe beter de volgende trainer, hoe minder transfers er nodig zijn, zoiets?