VP’s Elf van de Heenronde: 74 treffers, vooral verspreid over spitsen van topclubs
In het weekend van 19 en 20 december rondde de Jupiler Pro League 2020-2021 speeldag zeventien af, zodat de heenronde tot de geschiedenis behoort. Mede door de impact van het coronavirus lijkt ‘wisselvalligheid’ de rode draad in de eerste competitiehelft. Gelukkig ontsnapten enkele individuen aan dat grillige verloop. Naar goede gewoonte gaat VoetbalPrimeur.be naar hen op zoek in de Elf van de Heenronde. In deze negende en voorlaatste aflevering: de beste spits.
Charles De Ketelaere (Club Brugge)
Sinds die late winnende treffer in Sint-Petersburg is een nieuwe ster naar het Brugse firmament geschoten. Het was even zoeken naar de positie waar hij (voorlopig) het best zou renderen, aangezien De Ketelaere zowat overal uit de voeten kan. Laat dat vaak een indicator van onversneden klasse zijn. Mede door de spitsenzorgen belandde de linkspoot gaandeweg op nummer negen. Van daaruit doet hij Club weer beter draaien, ondanks zijn frêle lichaam, maar gediend door zijn gouden voeten.
Thomas Henry (OH Leuven)
Aan Den Dreef loopt een spits rond die, voornamelijk vanwege zijn kaarsrechte houding, op het eerste zicht misschien wat statisch overkomt. Maar vergis u niet: deze Henry is een geweldig veelzijdige puntaanvaller. Dat valt simpelweg af te leiden uit de variatie in zijn doelpunten. Rechts of links, alleen voor doel of met een schot, regelmatig met het hoofd … Zowat op alle mogelijke manieren trof de Fransman al raak.
Dieumerci Mbokani (Royal Antwerp FC)
Na een mindere seizoensstart doken al snel doemscenario’s op over ‘het jaar te veel’ van Mbokani. Dieu was niet langer God, hoogstens eentje op zijn terugweg. Eind 2020 spreken zijn cijfers toch weer boekdelen: gestart in alle competitieduels tot dusver, met dertien treffers over het hele jaar bekeken. In de apotheose tegen Sporting Charleroi haalde de vorige Gouden Stier nog eens uit als vanouds: ijzersterk in de lucht, niet van de bal te zetten en uiterst koel de winnende treffer aantekenend. Deze Mbokani kan nog wel een half jaartje mee …
Ilombe Mboyo (KV Kortrijk)
In de schaduw van de grote clubs is ook Petit Pélé, in een verder verleden de onbetwiste nummer één in de JPL, aan een revival bezig. Het is van 2014 geleden dat de Congolese Belg nog eens aan acht treffers zat bij het ingaan van de winterstop, toen in dienst van KRC Genk. Het moeras waarin hij nadien verzeild geraakte, werd in Kortrijk vakkundig drooggelegd. Onder Yves Vanderhaeghe neemt Mboyo het volledige aanvalsspel van KVK op zijn schouders. Zo heeft hij het ook het liefst.
Lukas Nmecha (RSC Anderlecht)
De connecties van Vincent Kompany bij Manchester City leggen Anderlecht geen windeieren. Alleen al met de huurovereenkomst rond Nmecha deed paars-wit een gouden zaak. De Britse Duitser werpt zich steeds meer op tot talisman van het elftal. Ok, de helft van zijn tien rozen kwamen er vanop de stip, maar ook dat is een kwaliteit. Bovendien beschikt de 22-jarige spits over de balvastheid en het technische vermogen om een ploeg beter te laten voetballen. Het wordt een vette kluif om hem langer in Brussel te houden.
Paul Onuachu (KRC Genk)
Er passeerden al 40 competitietreffers de revue, maar nu pas komt de huidige doelpuntenkoning van de JPL aan bod. Met vijftien potten had Onuachu, samen met de elf van Théo Bongonda, een gigantisch aandeel in de symbolische herfsttitel van Genk. Zijn dubbele meter durft al eens een vertekend beeld te geven, maar eigenlijk kan de Nigeriaan best goed uit de voeten met een bal. Vanzelfsprekend valt hij in het luchtruim nauwelijks te vloeren. Als Genk op toerental blijft, mag Onuachu zich dé kandidaat voor de topschutterstitel noemen.
Iké Ugbo (Cercle Brugge)
Ook in Brugge loopt een levend bewijs rond dat huren tot succesverhalen kan leiden. Na een uitstekende periode bij Roda JC stalde Chelsea FC de 22-jarige Ugbo dit seizoen bij Cercle. Op Jan Breydel laat die wekelijks zijn kwaliteiten bewonderen. De geboren Londenaar blijkt vooral een roofdier in de zestien meter. Het leeuwendeel van zijn tien treffers werkte hij in één tijd af, vaak na een loopactie richting eerste paal. Dat zijn tekenen aan de wand van een rasechte spits.
Roman Yaremchuk (KAA Gent)
Het manusje-van-alles bij de Buffalo’s. Ondanks de bijzonder turbulente omstandigheden in Gent lijkt Yaremchuk op zijn 25e tot volle wasdom te zijn gekomen. De Oekraïense international had altijd al zijn waarde door voortdurend de hoeken in te duiken en ruimte te scheppen voor zijn ploeggenoten, nu staat ook zijn neus voor doelpunten steeds scherper afgesteld. Na uitgebereide psychologische steun heeft de onzekere Oostblokker plaatsgeruimd voor een zelfbewuste aanvalsleider. De ideale basis voor een droomtransfer.
Nu is het aan jullie! De lezers van VoetbalPrimeur.be hebben namelijk een belangrijke stem in de samenstelling van het elftal van de heenronde. Hoe? Door te stemmen in onze poll, natuurlijk. De keuze van de lezers telt mee voor vijftig procent, onze redactie vult de andere helft in. Per positie zijn er voor de top-vijf maximaal vijf punten te verdienen, zowel bij de lezerspoll als in het oordeel van de redactie. Wie gezamenlijk het hoogste aantal punten verzameld heeft, komt in onze ‘Elf van de Heenronde’. Stemmen dus!