VP’s Elf van de Heenronde: dribbelkonten bij de vleet, trefzekerheid als surplus

Gianni Bruno (Zulte Waregem)
Een rasechte buitenspeler kan je Bruno bezwaarlijk noemen. Integendeel, de Italobelg werd eigenlijk opgeleid als puntaanvaller. Francky Dury gebruikt hem echter in een rol die een beetje tussen de twee in valt. Vanuit die ongebruikelijke positie doet Bruno het wonderwel. De bijna-dertiger raakt er vaker het leer, wat evenwel niet betekent dat zijn vizier minder scherp staat, bewijze zijn zeven competitietreffers. Met nog een hele terugronde voor de boeg heeft hij alle troefkaarten in handen om, voor het eerst in zijn loopbaan, de symbolische kaap van de tien te ronden.

Osman Bukari (KAA Gent)
Ongetwijfeld hoofdkandidaat om de eretitel ‘Dribbelkont van de JPL’ aan zijn cv toe te voegen. Met zijn onvoorspelbare slangenbewegingen maakte de zomeraanwinst al legio verdedigers het leven zuur. Het grote manco van Bukari is inmiddels genoegzaam bekend: scoren. Na een amper half jaar in Eerste Klasse A valt al een heuse compilatievideo samen te stellen met straffe missers. Zo zorgde hij er, ongewild uiteraard, bijna eigenhandig voor dat Wim De Decker de Ghelamco Arena moest verlaten. Krijgt Hein Vanhaezebrouck wél efficiëntie in zijn spel geslepen?

Krépin Diatta (Club Brugge)
De nog altijd maar 21-jarige Senegalees heeft na drie jaar Brugge een vedettestatus te pakken. Als Diatta zijn dagje heeft, kent hij in de JPL zijn gelijke niet. Alle capaciteiten zijn  aanwezig om het te maken op het allerhoogste niveau: snelle kuiten, krachtige dijen en fluwelen voeten. Bovendien beschikt de winger ook over een neusje voor de goal. Vorig seizoen zette hij de netten zeven keer bol, sinds vorige zomer al acht keer. En dan zat Diatta zelfs even in een vormdip … Bij een fraaie terugronde lijkt hij komende mercato onhoudbaar.

Ali Gholizadeh (Sporting Charleroi)
Linkspoten die vanop rechts naar binnen komen à la Lionel Messi, ze blijven een streling voor het oog. Toch zijn er in ons lijstje slechts twee opgenomen. Zebra Gholizadeh is de eerste. De Iraniër schoot vooral in het seizoensbegin als een komeet naar de Belgische top, met vernuftige dribbels, heerlijke assists en en passant enkele doelpuntjes. Toen Charleroi in een dal terechtkwam, viel dat niet toevallig samen met een mindere periode van de Iraanse pingelaar.

Junya Ito (KRC Genk)
Niet alleen vanuit het Midden-Oosten komt talent onze competitie binnengewaaid, ook het Verre Oosten heeft aantrekkelijke voetballers te bieden. Daar zullen de Genkse fans het roerend mee eens zijn. Sinds zijn aankomst in januari 2018 pakte Ito uit met een resem knappe dribbels en versnellingen. Een goalgetter zal de rechtsbuiten nooit worden, maar dat hoeft ook niet als je zo heerlijk kan voetballen. Opvallend genoeg valt de naam van de Japanner nauwelijks in aanloop naar de Gouden Schoen. Springt hij alsnog als een duiveltje uit een doosje?

Koji Miyoshi (Royal Antwerp FC)
Tweede linkspoot, tweede Japanner, eerste Antwerp-speler. Bij The Great Old komt de creativiteit vanop de rechterflank steeds vaker van de gouden linker van Miyoshi. In de 3-5-2 van Ivan Leko moet het lichtgewicht ook diep mee terug verdedigen, maar onder dat frêle lichaam blijkt een ruime motor verscholen te zitten. Soms heeft Miyoshi nog wel eens te kampen met een off-day. Als hij daarentegen in zijn element zit, kan hij hele defensies aan flarden rijten.

Anthony Musaba (Cercle Brugge)
In de openingsfase van het kampioenschap kwam de Vereniging fris en fruitig voor de dag, niet in het minst dankzij de uitstekende voorlijn. Monaco-huurling Musaba maakte het mooie weer vanop rechts, terwijl Kylian Hazard aan de overzijde uitpakte met kwieke dribbels. Tot die laatste (naar verluidt) zijn eigen ruiten ingooide. Daardoor moest Musaba de laatste weken vaker op de linkerflank opdraven. Hoewel de resultaten van Cercle steil bergaf gingen, hield de razendsnelle Nederlander zijn hoofd wel boven water.

Tarik Tissoudali (K. Beerschot V.A.)
In onze selectie passeerden al enkele dribbelvaardige spelers de revue, maar deze Tissoudali spant misschien wel de kroon. De Nederlandse Marokkaan is in staat om op de spreekwoordelijke zakdoek een directe tegenstander helemaal zoek te draaien. Een echte pleintjesvoetballer, zou je vermoeden, maar het bewonderenswaardige is dat de aanvaller ook efficiëntie aan zijn kunststukjes koppelt. Met zeven goals en vijf assists toonde Tissoudali zich de ideale luitenant voor veldheer Raphaël Holzhauser.

 Nu is het aan jullie! De lezers van VoetbalPrimeur.be hebben namelijk een belangrijke stem in de samenstelling van het elftal van de heenronde. Hoe? Door te stemmen in onze poll, natuurlijk. De keuze van de lezers telt mee voor vijftig procent, onze redactie vult de andere helft in. Per positie zijn er voor de top-vijf maximaal vijf punten te verdienen, zowel bij de lezerspoll als in het oordeel van de redactie. Wie gezamenlijk het hoogste aantal punten verzameld heeft, komt in onze ‘Elf van de Heenronde’. Stemmen dus!