VP’s Elf van de Heenronde: ontdekkingen en jeugdig geweld op de middenstrook

Ismaila Coulibaly (K. Beerschot V.A.)
Gegeerd wild was hij, de huurling van Sheffield United, want onder meer Club Brugge had hem er ook graag bij gehad. Uiteindelijk ging Beerschot met de younster aan de haal. Op het Kiel demonstreert de amper twintigjarige Coulibaly geregeld zijn enorme krachtenarsenaal. De Malinees bewaakt de balans door veel vuil werk op te knappen in de rug van de Holzhausers en Tissoudali’s van het elftal, maar slaagt er zelf ook steeds vaker in om vakkundig te infiltreren, getuige zijn vier competitietreffers.

Bryan Heynen (KRC Genk)
Soms zeggen cijfers alles in het voetbal. Genk zonder Heynen: 16 op 30. Genk met Heynen : 18 op 21. Toeval ? Hoegenaamd niet, als je het ons vraagt. Na zijn onfortuinlijke knieblessure van ruim een jaar geleden was de revalidatieweg hard en lastig, maar sinds zijn terugkeer in het elftal krijgt het jeugdproduct nóg meer lof toegezwaaid dan voorheen. Meteen nam Heynen de rol van metronoom op zich, alsof hij nooit was weggeweest. Bijzonder straf.

Martin Hongla (Royal Antwerp FC)
Van 379 speelminuten gedurende een heel seizoen onder Laszlo Bölöni naar zowat het driedubbele in vier maanden tijd: het levert Hongla terecht de titel van ‘revelatie’ op. Al snel na zijn komst had Ivan Leko de kwaliteiten van de Kameroener opgemerkt. Die zou een sleutelpositie bekleden in zijn typische 3-5-2, waarin diepe pressing en een hoog baltempo essentiële componenten zijn. Twee vaardigheden die Hongla uitermate beheerst. De laatste weken zetten vermoeidheid én nonchalance hem wel weer even met de voetjes op de grond.

Frank Kanoute (Cercle Brugge)
Een Coulibaly-achtige ontdekking vond je de voorbije maanden niet alleen in Antwerpen, ook de fans van Cercle Brugge konden zich in de handen wrijven. Indrukwekkende adelbrieven had de 22-jarige Kanoute nochtans niet toen hij vorige zomer de Reien binnenvaarde. Na enkele wisselvallige avonturen in de Serie B had de Senegalees een maandje nodig om zich aan te passen aan ons voetbal, maar sinds eind september is hij incontournable voor Paul Clement. Kanoute is waardevol als eerste-klas-ballenafpakker en bewaart steeds zijn ‘cool’ bij het uitvoetballen.

Ryota Morioka (Sporting Charleroi)
De meesterzet van Karim Belhocine vond al vorig seizoen plaats, maar wierp ook in de huidige campagne haar vruchten af. Vanuit een meer teruggetrokken positie op het middenveld heeft Morioka een nieuwe élan gevonden. Plots blijkt de eens zo sierlijke spelverdeler een type dat graag en vaak de mouwen opstroopt. Die gedaanteverwisseling heeft zijn natuurlijke gave, namelijk medemaats in kansrijke situaties brengen met vernuftige passes, echter niet verdrongen. Door het hoge risicogehalte in zijn spel lukt lang niet alles, maar per wedstrijd bezorgt Morioka zijn team wel een handvol uitstekende mogelijkheden.

Stef Peeters (KAS Eupen)
Een half blundertje van de Belgische (sub)top, deze Peeters laten schieten tijdens de zomerse mercato. Bij Cercle Brugge had de stijlvolle linkspoot al een cruciaal aandeel in de miraculeuze redding, niet in het minst dankzij zes treffers. Als Panda springen zijn statistieken misschien wat minder in het oog (één goal, drie assists), maar de aanwinst is van goudwaarde binnen de ploeg van Beñat San José. Als de vernuftige Peeters in zijn dagje is, heerst hij gracieus over de middenstrook.

Nicolas Raskin (Standard Luik)
In woelige tijden moet de Luikse aanhang zich optrekken aan kleine dingen. Philippe Montanier krijgt de wind van voren, maar onder zijn leiding staken wel enkele talentvolle jongeren (noodgedwongen, gezien de financiële situatie) de neus aan het venster. Het grootste goudhaantje luistert naar de naam Raskin. De tiener, die al op zijn zestiende debuteerde voor KAA Gent, valt op vanwege zijn spelinzicht en aanvallende passing. De laatste weken deemsterde hij, net als zijn ploeggenoten, begrijpelijk weg.

Mats Rits (Club Brugge)
Waar Eder Balanta hem vorig seizoen nog al te vaak het leven zuur maakte, heeft Rits de concurrentieslag nu in zijn voordeel beslecht. In steun van Hans Vanaken en Ruud Vormer lijkt onze landgenoot simpelweg de beste aanvulling. Aangezien die eerste twee minder hoge pieken scheren dan gebruikelijk, valt de meerwaarde van een Rits-in-vorm des te meer op. Weinig jongens uit de JPL staan positioneel zo sterk en leggen zoveel discipline aan de dag.

Albert Sambi Lokonga (RSC Anderlecht)
Dames en heren, de nieuwe aanvoerder van RSC Anderlecht! Toen Vincent Kompany de band enkele weken terug aan Sambi Lokonga gaf, fronsten sommige waarnemers de wenkbrauwen eens diep. De wat gemakzuchtige stilist leek niet bepaald het voortrekkerstype. Maar kijk, Sambi vervult die rol met verve. Op je 21e twee kibbelende strafschopkandidaten uit elkaar halen, je moet het maar doen. Die extra verantwoordelijkheid komt zijn spel bovendien ten goede, want het raspaardje kiest zijn momenten beter en blijkt verdedigend lastiger te passeren.

Joachim Van Damme (KV Mechelen)
Op 29-jarige leeftijd het etiket van ‘revelatie’ opgekleefd krijgen, het kan wel degelijk! Na zijn positieve cocaïntest ging Van Damme door een moeilijke periode, maar anno 2020 staat de bonkige controleur er weer helemaal. Straffer zelfs, de Waaslander tovert betere acties dan ooit op de grasmat. Zijn technische vooruitgang schrijft hij zelf toe aan het veelvuldige … zaalvoetballen tijdens zijn schorsing. Gecombineerd met zijn aangeboren kracht en leiderschap resulteert dat in een ijzersterke middenvelder.

Aster Vranckx (KV Mechelen)
Als maatje op de Mechelse middenstrook krijgt Van Damme een hypertalent aan zijn zijde. De achttienjarige Vranckx beschikt over alle troeven om een geweldige loopbaan uit te bouwen: power, diepgang, keurige voeten en scorend vermogen. Van jeugdige onbezonnenheid is daarnaast weinig tot geen sprake. KV Mechelen mag nog even van de kunstjes van haar multitalent genieten, want straks verhuist Vranckx voor acht miljoen euro richting VFL Wolfsburg. De Belgische top stond erbij en keer ernaar.

Nu is het aan jullie! De lezers van VoetbalPrimeur.be hebben namelijk een belangrijke stem in de samenstelling van het elftal van de heenronde. Hoe? Door te stemmen in onze poll, natuurlijk. De keuze van de lezers telt mee voor vijftig procent, onze redactie vult de andere helft in. Per positie zijn er voor de top-vijf maximaal vijf punten te verdienen, zowel bij de lezerspoll als in het oordeel van de redactie. Wie gezamenlijk het hoogste aantal punten verzameld heeft, komt in onze ‘Elf van de Heenronde’. Stemmen dus!