VP 11 van de Heenronde, nummer 10

VP 11 van de Heenronde, nummer 10: Vanaken uitgedaagd door technici en Stroeykens

Vandaag om 09:30
Laatste update: om 09:41
27

De christelijke leer schrijft de kerstperiode voor als een tijd voor bezinning. De redactie van VoetbalPrimeur.be omarmt die gedachte met volle overtuiging, althans in haar zoektocht naar het beste elftal uit het eerste luik van de Jupiler Pro League. Welke spelers hebben van eind juli tot eind december de strafste indruk nagelaten? De zware verantwoordelijkheid voor VP’s Elf van de Heenronde komt ook op jullie schouders te liggen.

Tijdens deze kerstperiode stelt VoetbalPrimeur.be dagelijks een (beperkte) selectie kandidaten per positie voor. Via de poll onderaan het artikel kunnen jullie, onze lezers, je stem uitbrengen. Het eindresultaat van die poll telt voor 50 procent van de punten; de andere helft wordt uitgereikt door onze redactie. VP’s Elf van de Heenronde is opgesteld in een klassieke 4-4-2. 

Tjaronn Chery (Royal Antwerp FC)
Sinds het afscheid van Ritchie De Laet heeft de Bosuil een nieuwe chouchou gevonden. Laatbloeier Chery doet in alles denken aan een pleintjesvoetballer uit Amsterdam. Elke wedstrijd opnieuw tovert de linkspoot enkele trucjes bij elkaar om het publiek op de banken te krijgen. Zijn verschroeiende afstandsschoten doen de rest. In Antwerpen zoekt Chery naar de kers op zijn taart: een Belgische titel of beker veroveren.

Daan Heymans (Sporting Charleroi)
Geen Zebra die vaker het doel vindt. Met acht streepjes achter zijn naam heeft Heymans Mambourg definitief het zwijgen opgelegd. Vorig seizoen werd hij nog af en toe uitgefloten, maar daar is nu geen enkele reden meer toe. Los van zijn doelpunten haalt Heymans ook zijn hoogste niveau tot dusver. De Kempenzoon draait moeiteloos mee in het passing game van Rik De Mil en doet het gebrek aan trefzekere diepe spits op z'n eentje vergeten.

Patrik Hrosovsky (KRC Genk)
Niet voor het eerst geselecteerd voor de VP 11, maar wel voor het eerst op deze positie. Tot recent kenden we Hrosovsky vooral als een uitstekende acht aan de zijde van Bryan Heynen. Onder Thorsten Fink is die invulling veranderd. Ook een rijtje hoger blijkt de Slowaak van grote waarde te zijn. Zijn spelinzicht en afstandsschoten zijn nu eenmaal troeven die daar minstens even goed tot hun recht komen. Bovendien bezit Hrosovsky de gave om belangrijke goals te maken in belangrijke wedstrijden. 

Abdelkahar Kadri (KV Kortrijk)
Zelf scoren zat er nog niet in, maar toch is de Algerijn min of meer onmisbaar voor De Kerels. Met vijf assists maakt hij dat gebrek aan scorend vermogen ook enigszins goed. Zelfs bij een degradatiekandidaat fladdert Kadri over het veld, vaak ongrijpbaar voor zijn directe tegenstander. Het biedt KVK die schaarse sprankel creativiteit die nodig zal zijn om het hakblok te vermijden.

Youssef Maziz (OH Leuven)
Aan Den Dreef loopt er een soort van kopie van Kadri rond. Ook Maziz is zo’n type tegen wie in zijn beste dagen nauwelijks te verdedigen valt. De spelverdeler heeft werkelijk alles gezien en voelt zich nooit te verlegen om een moeilijke pass uit te proberen. Als die dan ook nog eens vaak aankomt … Maziz heeft de pech dat OHL niet over een echte doelpuntenmaker beschikt (had Óscar García dan toch gelijk?), want anders zou hij nog beter uit de verf komen.

Kerim Mrabti (KV Mechelen)
Vooral in het seizoensbegin draaide de Mechelse machine weer op volle toeren. Nu al enkele jaren vormt Mrabti daar een cruciale schakel in. De Zweed trekt gaten om ruimtes te vergroten, komt op het gepaste moment ook eens aan de bal en dreigt voortdurend met zijn bovengemiddelde traptechniek. In zijn vijfde jaar Achter De Kazerne lijkt de pechduivel eindelijk afgeschud. Voor KV is het hout vasthouden dat die Mrabti niet terugvindt. 

Mario Stroeykens (RSC Anderlecht)
De man die de recordkampioen eigenhandig naar een hoger niveau tilde, daar is vriend en vijand het roerend over eens. Onder Brian Riemer speelde Stroeykens al regelmatig voor verlosser, maar sinds David Hubert overnam, is hij pas echt ontploft. Vanuit de as van het veld verhoogt Super Mario de balcirculatie en zorgt af en toe voor een verrassende flits. Dat kan op allerlei manieren: een strakke doorsteekpass, een kwieke dribbel of een verschroeiend afstandsschot. Niet moeilijk dat de paars-witte fans in zak en as zaten toen Stroeykens gekwetst uitviel. 

Hans Vanaken (Club Brugge)
Noblesse oblige. Eerlijk is eerlijk: het is anderhalf jaar nét wat minder geweest bij Vanaken. Eind 2024 zit hij echter weer op de troon van de JPL, waar de Limburger gewoonweg thuishoort. Zijn gave om nooit de bal te verliezen en uit elke situatie een uitweg te vinden blijft de motor van de Brugse hoogconjunctuur. Zowat overal wordt Vanaken (alweer) naar voren geschoven als topkandidaat voor de Gouden Schoen. Met een derde exemplaar op de schouw zou hij helemaal toetreden tot het clubje van allergrootste Club-iconen.