VP 11 van de Heenronde, controlerende middenvelder

VP 11 van de Heenronde, controlerende middenvelder: power, spelinzicht en fluweel

25 december om 21:21
Laatste update: 25 december om 21:21
8

De christelijke leer schrijft de kerstperiode voor als een tijd voor bezinning. De redactie van VoetbalPrimeur.be omarmt die gedachte met volle overtuiging, althans in haar zoektocht naar het beste elftal uit het eerste luik van de Jupiler Pro League. Welke spelers hebben van eind juli tot eind december de strafste indruk nagelaten? De zware verantwoordelijkheid voor VP’s Elf van de Heenronde komt ook op jullie schouders te liggen.

Ezechiël Banzuzi (OH Leuven)
In navolging van Richie Sagrado en Joël Schingtienne lijkt OHL binnenkort opnieuw een talent af te leveren aan een G5-competitie. Zusterclub Leicester City trekt steeds nadrukkelijker aan de mouw van Banzuzi. Niet onlogisch, want de negentienjarige Nederlander heeft er een indrukwekkende eerste ronde op zitten. Zijn krachtige lichaam en rust aan de bal bezat hij vorig seizoen ook al, maar nu blijft Banzuzi negentig minuten lang scherp in het hoofd. Als de Belgische top hem wil, zal het snel (en rijkelijk) moeten handelen.

Ardon Jashari (Club Brugge)
Na zijn eerste wedstrijd(en) stak er wat twijfel de kop op, maar laat het een schoolvoorbeeld zijn van de overdreven vlugge conclusiedrang in de voetbalwereld. Na zes maanden staat er achter de transfer van Jashari namelijk een vet uitroepteken! De Zwitser belichaamt alles wat een zes anno 2024 nodig heeft: groot loopvermogen, slimme balrecuperatie, uitstekende passing en zin tot initiatief. Dat zijn prestaties in de Champions League enkel verbeteren, onderstreept zijn klasse. Nog een duidelijk bewijs: zijn spel doet een matuurdere leeftijd vermoeden dan die 22 op zijn identiteitskaart.

Bryan Heynen (KRC Genk)
Intussen is de Limburger opgeklommen tot het selecte clubje van absolute Genk-iconen. Transfergeruchten? Nauwelijks. Topprestaties? In overvloed! De 27-jarige Heynen lijkt er allemaal niet om te malen en haalt week in, week uit een puik niveau. Hij is dat type speler van wie je het belang pas perfect kan inschatten wanneer hij er niét bij loopt. De aanvoerder voorziet Genk van de noodzakelijke grinta, zet de lijnen uit en bepaalt het tempo in de opbouw. Onmisbaar dus.

Raphaël Onyedika (Club Brugge)
Ook bij Onyedika zal Jashari in de smaak gevallen zijn. Dankzij zijn nieuwe broeder valt het minder op wanneer de Nigeriaan een snipperdagje neemt. Dat gebeurt nog steeds af en toe, maar weegt niet op tegen zijn talloze glansprestaties. Wanneer het kopje op hoogspanning staat, valt niet aan hem te tornen. Zelfs gerenommeerde CL-tegenstanders slagen er gewoonweg niet in om hem het leer te ontfutselen. Het staat nu toch echt vast dat Onyedika volgende zomer een knaltransfer maakt, nee?

Noah Sadiki (Union Saint-Gilloise)
Het duurde tot de herfst voordat de motor van Union op toerental geraakte. Nochtans schepte deze machinist al sinds speeldag 1 vol overgave kolen op het vuur. Bij Anderlecht krabt men zich nog wekelijks in de haren. Polyvalentie is zeker en vast een troef, maar het is nu wel duidelijk dat Sadiki het meest floreert als defensieve middenvelder. Negentig minuten lang valt de Congolese international zijn man op de nek. Wanneer hij de bal heeft afgesnoept, volgt er vaak ook nog een verticale versnelling. De katalysator die dit Union nodig had en heeft.

Rob Schoofs (KV Mechelen)
De piekfijne linker van Schoofs is nu al jaren een graag geziene gast in deze eindejaarsspecial. Zo’n twee maanden geleden feliciteerde menig analist Malinwa al met de (langgezochte) deelname aan de Champions’ Play-Off. Dat blijkt nu een stuk te voorbarig, maar mocht het toch nog lukken, valt de meerwaarde van de kapitein niet te onderschatten. Schoofs is de spil in het vlotte combinatievoetbal waar KV eigenlijk al jaren voor staat. Met drie doelpunten en twee assists levert hij ook zijn bijdrage in de productie.

Charles Vanhoutte (Union Saint-Gilloise)
Dé man van het seizoen bij Union, zonder enige twijfel. Ook in de lastige openingsmaanden, met eindeloze brilscores aan elkaar gebreeën, stak Vanhoutte er met kop en (brede) schouders bovenuit. In balverlies is de controleur messcherp, maar ook aan de bal voegt hij veel toe. Balletje breed of achteruit? Dat past nu eenmaal niet in de filosofie van Union. Hein Vanhaezebrouck tipt Vanhoutte al even bij de nationale ploeg. Een kerstwens die in 2025 zal uitkomen?

Adem Zorgane (Sporting Charleroi)
Wie hem deze heenronde ziet ballen, schrikt zich een hoedje dat de Algerijn al sinds 2021 (!) in onze competitie rondfladdert. Ze vallen op één hand te tellen, de JPL-spelers van wie de klasse zo openlijk afdruipt. Zolenwerk, balletje door de benen, no-look-passes, schijntrappen … Elke week weer is het een genot om naar te kijken. Met een dik kerstcadeau voor Rik De Mil onder de boom, die Charleroi eindelijk het voetbal doet spelen waar Zorgane van dagdroomt.