Terugblik op Anderlecht-Union uit 2021

Terugblik op Anderlecht-Union uit 2021: nog zeven overblijvers, veel volk naar G5

1 september om 17:44
Laatste update: 1 september om 17:44

Zondagavond houdt voetbalminnend Brussel de adem in voor de enige derby die de hoofdstad na de degradatie van RWDM nog rijk is. Union Saint-Gilloise ontvangt RSC Anderlecht. Met paars-wit eindelijk nog eens als favoriet op de zege? Dat zou zowat geleden moeten zijn van die allereerste ontmoeting sinds de terugkeer van Union, nu drie jaar terug. VoetbalPrimeur.be haalt de opstelling van toen vanonder het stof en zoekt uit hoe het die 22 pionnen vergaan is.

In 2021 verzekerde Union zich na decennialang wachten weer van een stekje bij ‘s lands elite. Als openingsduel kwam onmiddellijk een droomaffiche uit de bus: een bezoek aan de grote broer uit Anderlecht. De geelhemden trokken verrassend met 1-3 aan het langste eind (onder meer dankzij een dubbel salvo van Deniz Undav) en zetten er de toon die de volgende drie jaar verder zou klinken. Niet het trotse Anderlecht, maar het ambitieuze Union werd de maat der dingen in Brussel.

Tot nu? De recordkampioen lijkt de orde iet of wat hersteld te hebben. Zelf pakte het tien op twaalf, terwijl een wisselvallig Union nu aan acht zit. Mogelijk neemt Anderlecht zondagavond symbolisch terug de macht over. Maar goed, op 25 juli 2021 had het Lotto Park die hegemonie dus even uit handen gegeven. Hoe zagen de basisopstellingen van die zomeravond eruit?

Anderlecht:
Van Crombrugge - Sardella, Harwood-Bellis, Hoedt, Gomez - Cullen, Ashimeru, Verschaeren - Raman, Kiese Thelin, Amuzu

Union:
Moris - Kandouss, Bager, Van der Heyden - François, Lynen, Nielsen, Teuma, Lapoussin - Undav, Vanzeir

Je ziet het al meteen, de grote meerderheid van die namen klinkt nog bijzonder vertrouwd in de oren. Op de bank zaten met onder meer Anouar Aït El Hadj, Thierry Lazare Amani en Christian Burgess trouwens nog enkele bekende gezichten. Zeven van de tweeëntwintig starters blijken honkvaste spelers. Zij zitten nu immers nog bij dezelfde (Brusselse) club: Amuzu, Ashimeru, Sardella en Verschaeren voor Anderlecht tegenover François, Lapoussin (al zit die momenteel in de B-kern) en Moris voor Union.

Uitgezwermd
Vier anderen hebben België niet verlaten, maar dragen anno 2024 wel andere kleuren. Van Crombrugge mocht de afgelopen weken het doel van KRC Genk verdedigen, al voelt hij de hete adem van de aanstormende Mike Penders in de nek. Kandouss en Nielsen verdienden dankzij hun straffe prestaties bij Union dan weer een transfer naar respectievelijk KAA Gent en Club Brugge. Enkel voor Raman ging het sinds die openingsmatch uit 2021 wat bergaf. Hij probeert zich nu opnieuw op de kaart te zetten bij KV Mechelen. 

Zo blijft er een (gemengd) elftal over dat zich anno 2024 buiten onze landsgrenzen uitleeft. Opmerkelijk is hoeveel spelers van toen er nu in een G5-competitie aan de slag zijn. Dat is het geval voor Taylor Harwood-Bellis, Sergio Gomez, Josh Cullen (tot in mei toch), Siebe Van der Heyden, Senne Lynen, Teddy Teuma en Deniz Undav. Het bewijst enkel dat er op die 25e juli van drie jaar geleden toch wel wat kwaliteit verzameld stond in het Astridpark … 

Harwood-Bellis (Southampton)
De beschermeling van Vincent Kompany heeft eindelijk zijn stek in de Premier League te pakken. Na Anderlecht volgden drie uitleenbeurten aan de Championship bij respectievelijk Stoke City, Burnley FC en Southampton FC. Bij die laatste was de verdediger vaste basisklant in het voorbije promotiejaar, waarop The Saints besloten om hem definitief over te nemen van Manchester City.

Wesley Hoedt (Al Shabab)
Bij paars-wit kreeg hij vooral kritiek over zich heen, maar in dienst van Watford FC rechtte de Nederlander de rug. Aan het einde van het voorbije seizoen werd hij er zelfs uitgeroepen tot ‘Player of the Year’. Meteen een orgelpunt om afscheid te nemen van Europa, moet Hoedt gedacht hebben. Ook hij kon de lokroep van de oliedollars niet langer weerstaan en tekende bij Al Shabab. Het is toch wat anders dan pakweg Lazio, Celta Vigo, Southampton of zelfs Royal Antwerp FC.

Sergio Gomez (Real Sociedad)
Anderlecht dat een speler aflevert aan de beste ploeg van de wereld, het was nog eens een moment om trots op te zijn. Van Brussel stak revelatie Gomez in één ruk door naar Manchester City. Na twee jaar bleek die stap toch nét een tikkeltje te groot. De Spanjaard diende hoogstens als invaller en stoplap in overbodige bekerwedstrijden. Dat heeft hij zelf ook begrepen: sinds deze zomer voetbalt Gomez voor Real Sociedad.

Josh Cullen (Burnley)
De controlerende middenvelder stak in het zog van Kompany mee het Kanaal over. Intussen zette zijn trainer de enorme stap richting Bayern München, maar Cullen heeft het best naar z’n zin in Burnley. Of het nu in de Championship of de Premier League is (zoals vorig seizoen), de Ier staat er vast in de basis.

Isaac Kiese Thelin (Malmö)
Soms wil het bij een bepaalde club gewoon niet lukken. Sinds 2017 klokte de Zweedse spits bij zowat al zijn werkgever af op dubbele cijfers, behalve bij … Anderlecht. Voor de recordkampioen maakte Kiese Thelin amper twee doelpuntjes, verspreid over verschillende periodes. In zijn thuisland, bij Malmö, heeft hij zijn schaapjes intussen op het droge. Inmiddels mag Kiese Thelin zich zelfs een vertrouwd gezicht in de Champions League noemen.

Jonas Bager (IFK Göteborg)
Tot mei van dit jaar draafde de verdediger nog rond op de Belgische velden, weliswaar als lid van Sporting Charleroi. Nochtans was hij in het debuutjaar van Union op het hoogste niveau nog 24 keer eerste keuze. Ook in het Zwarte Land was dat meestal het geval. Nu heeft Bager voor Göteborg gekozen. In augustus speelde hij al drie wedstrijden voor zijn nieuwe ploeg.

Siebe Van der Heyden (RCD Mallorca)
Zon, zee, strand en de wereldsterren uit La Liga tegenkomen: wat wenst een voetballer nog meer? Na vier jaar trouwe dienst in het Dudenpark verhuisde de publiekslieveling naar Mallorca. Daar zit alles dus mee, op zijn speeltijd na. In de vorige campagne tikte Van der Heyden slechts 287 minuten aan. Ook in deze nieuwe jaargang is zijn bankzittersstatuut bevestigd.

Teddy Teuma (Stade Reims)
Na al die jarenlange topprestaties klom hij als 29-jarige nog op naar de Ligue 1. Bij Stade Reims ontpopte Teuma zich meteen (wat had je gedacht?) tot één van de meest bepalende figuren. Geen ploegmaat deed er beter dan zijn zes doelpunten en drie assists. Met zijn leiderschap moet hij Reims nu naar de Europese plaatsen stuwen, na een negende stek in zijn maidenjaar.

Senne Lynen (Werder Bremen)
Nog zo eentje die zijn doorbraak bij Union als wipplank gebruikte richting de G5. In een mum van tijd paste Lynen zich aan het hoge tempo in de Bundesliga aan. Het leverde hem twintig basisplaatsen op bij Werder Bremen. In zijn tweede seizoen wil de Antwerpenaar die lijn doortrekken. Speeldag 1 was op dat vlak veelbelovend: in het 2-2-gelijkspel tegen FC Augsburg mocht Lynen 90 minuten het beste van zichzelf geven.

Deniz Undav (VFB Stuttgart)
Een beter voorbeeld van de uitgekiende scouting van Union valt er haast niet te vinden. De Brusselaars plukten Undav in 2020 weg uit de Duitse derde klasse. Vier jaar later behoorde hij gewoon tot de EK-selectie van zijn land. Na zijn transfer naar Brighton & Hove Albion kwam hij er pas in de lente door, maar die opflakkering stelde Undav wel in staat om in Stuttgart te ontploffen. Bij de revelatie van vorig seizoen schoot hij achttien keer raak.

Dante Vanzeir (New York RB)
Toen hij hoorde van de interesse uit de Big Apple, wilde Vanzeir koste wat kost zijn American Dream beleven. In de MLS belandde hij echter al snel in het oog van de storm vanwege een racistisch incident. De eenmalige Rode Duivel ging door het stof en is intussen gerehabiliteerd. Echt losbreken zat er sportief wel nog niet in. Zijn MLS-totaal staat op amper vier rozen.