VP 11, de centrumverdedigers: Anderlecht verenigt jong en oud, twee Japanners

De redactie heeft per positie zes of tien (bij de centrale verdedigers en middenvelders) kandidaten weerhouden. Uit dat lijstje kan jij, de lezer van VP.be, een keuze maken. De stemmen van onze lezers tellen voor 50 procent mee in het eindresultaat; de andere helft is toevertrouwd aan onze redactie.

Carlos Cuesta (KRC Genk)
De krachtpatser uit Colombia is ongetwijfeld een van de meeste gevreesde mandekkers uit onze competitie. In duel durft hij spijkerhard te zijn. Steeds kort op de huid van de aanvaller, waardoor hij soms eens verkeerd instapt. Dat zal een nakende mooie transfer echter niet in de weg staan.

Jesper Daland (Cercle Brugge)
Zijn 3e jaar bij De Vereniging is onvergetelijk geworden. In de spelvisie van Miron Muslic past Daland als gegoten: een leider die no-nonsense verdedigt, graag vooruit dekt en toch voldoende snelheid en kracht bezit om de ruimte in de rug af te dekken. Of hij ook voetballend over genoeg bagage beschikt om het hogerop te maken, valt bij Cercle eigenlijk niet uit te maken.

Zeno Debast (RSC Anderlecht)
Een plekje in VP’s 11 als afscheidsgeschenk? Na het EK vervolgt Debast zijn carrièrepad naar alle verwachting bij Sporting uit Lissabon. Bij de Portugese landskampioen kan hij het laatste puzzelstukje toevoegen, namelijk meedogenlozer worden in de lijf-aan-lijf-duels. Aan de bal kent de Neerpede-boy in de JPL zijn gelijke niet.

Kevin MacAllister (Union Saint-Gilloise)
Een andere denkpiste voor Debast is om eens te raden te gaan bij MacAllister. De zomertransfer van Union doet de Argentijnse reputatie alle eer aan, door vaker over dan op het randje te verdedigen. Is het toeval dat de dip van Union net viel in de periode van zijn afwezigheid? De energie die MacAllister uitstraalt, schrikt immers niet enkel de tegenstander af, maar sleurt ploeggenoten ook mee.

Koki Machida (Union Saint-Gilloise)
Het maatje aan de andere kant van de driemansverdediging, al kan je hun stijl niet helemaal vergelijken. Zowel in grondduels als in het luchtruim kan Machida uitmuntende statistieken voorleggen. Toch is de Japanner een stuk bedachtzamer in zijn interventies dan MacAllister. De Premier League lonkt.

Brandon Mechele (Club Brugge)
Een gouwe ouwe, waarom niet? Tot aan zijn laatste dag in blauw-zwarte loondienst zal er aan hem getwijfeld worden. Ironisch eigenlijk, aangezien Mechele net het toonbeeld van zekerheid is. Met de bal aan de voet moet hij zijn meerdere herkennen in het gros van dit gezelschap, maar verdedigen begint in de eerste plaats zonder bal. Op voorzetten bijvoorbeeld is zijn positiekeuze meesterlijk.

Matte Smets (Sint-Truiden)
The next big thing? Niet toevallig wordt Anderlecht genoemd als mogelijke zomerbestemming, want zijn profiel sluit nauw aan bij dat van Debast. Smets schuift graag mee in om een overtal te creëren op het middenveld. Straf: afgelopen weekend pakte de Kanarie pas zijn allereerste gele kaart uit zijn profbestaan. Wie slim is, hoeft niet sterk te zijn.

Zeno Van Den Bosch (Royal Antwerp FC)
Nog talentrijker dan Arthur Vermeeren, werd bij de jeugd van Antwerp gefluisterd. Op het eerste zicht onwaarschijnlijk, maar schuilt er toch waarheid in? Sinds hij in januari een basisplek veroverde, is Van Den Bosch wekelijks de grootste uitblinker bij The (Struggling) Great Old. Zijn positiespel staat op punt, duels beslecht hij erg vaak als winnaar en zijn lange bal doet denken aan die van wederhelft Toby Alderweireld. 

Jan Vertonghen (RSC Anderlecht)
De glansrol van Alderweireld in 2022-2023 werd dit seizoen vertolkt door zijn Duivelse vriend. In war mogelijk zijn allerlaatste profjaar is, stuwde Vertonghen Anderlecht eindelijk weer naar de bovenste regionen van het klassement. De titeldroom spatte vorige zondag wel grotendeels uit elkaar, mede omdat de leider achteraan verstek moest geven.

Tsuyoshi Watanabe (KAA Gent)
Sommigen verdedigen met hun lichaam, anderen met hun hoofd. Watanabe mag je in die tweede categorie plaatsen. Vooral in de maanden voor de Asian Cup speelde hij even onverstoorbaar als verbluffend. Telkens opnieuw zit de Japanner ertussen wanneer de nood het hoogst is.