De 50 figuren van 2023, de top-vijf: aanvoerdersband beroerde, Mega Toby overwon

5. Domenico Tedesco
De opvolger van Roberto Martinez heeft zijn eerste ambtsjaar achter de rug. Een gezondheidswandeling is dat allerminst gebleken, ook al doen de resultaten anders vermoeden. De breed uitgesmeerde vete met Thibaut Courtois heeft Tedesco nu al met een bepaalde rugzak opgezadeld. In sommige ogen scoorde hij punten vanwege zijn aanpak, anderen oordelen dan weer dat de bondscoach te weinig moeite deed om de allerbeste doelman van de wereld terug aan boord te hengelen. De Rode Duivels zijn zo opnieuw een brok ervaring en klasse kwijtgespeeld, in navolging van ‘gepensioneerden’ als Eden Hazard of Axel Witsel.

En toch brandt bij de supporters weer het heilige vuur met het oog op Euro 2024. Best opvallend eigenlijk, aangezien het faliekante WK in Qatar nog maar ruim een jaar achter ons ligt. Niemand kan ontkennen dat Tedesco die frisse wind mee heeft helpen inblazen. Eerst en vooral trok de Duitser een vers blik Belgisch talent open dat doet watertanden. Daarnaast is ook zijn heldere communicatie een verademing. Zelfs in de kwestie-Courtois draaide Tedesco nooit rond de hete brij heen. Tot slot spreken de resultaten boekdelen. Als allereerste (na gastland Duitsland) plaatste België zich voor het EK. Uiteraard is dat slechts spielerei en begint het echte werk pas in juni 2024, maar het is in ieder geval een leuke schans om richting onze oosterburen te vliegen.

4. Jan Vertonghen
In het hernieuwde Anderlecht heeft een oude vos de sleutels (op het veld) in handen. Na 36 lentes lijkt er nog geen spatje verval te zitten op Vertonghen. De aanvoerder is voor zowel club als vaderland nog steeds een drijvende kracht. In beide omgevingen voelt hij zich als een vis in het water om de jonge garde bij te staan met raad en daad. Zijn overwicht aan klasse stelt Vertonghen in staat om de mensen rondom hem beter te maken, waardoor iemand als Zeno Debast zienderogen stappen voorwaarts kan zetten.

De recordinternational is echter veel meer dan een begenadigd voetballer. Interviews, praatprogramma’s of podcasts: telkens klinken zijn antwoorden weloverwogen.  Zijn winnaarsmentaliteit heeft bijna mythische proporties aangenomen. Op Anderlecht hangt er een klassement waarin alle wedstrijdjes op training worden bijgehouden. Drie keer raden wie er bovenaan staat … Vertonghen zet die zegedrang ook over op zijn ploeggenoten, niet verlegen om het randje op te zoeken. Een vlijmscherpe tackle viert hij als een gewonnen WK-finale. Zulke passie op die leeftijd nog op het gras toveren maakt de sport zo mooi.

We vergeten soms hoeveel er bij een transfer komt kijken… 💔 @MIDMIDpodcast pic.twitter.com/RxF1gJ9WFU

— Play Sports (@playsports) December 21, 2023

3. Romelu Lukaku
Een achtbaan met duizelingwekkende pieken en bochten, zo valt Lukaku’s 2023 het best te omschrijven. Wie louter en alleen naar zijn cijfers kijkt, zou nochtans geen vuiltje aan de lucht zien. Over het hele kalenderjaar heen zette Big Rom 39 keer de netten bol, waarmee hij de top-tien haalde van beste schutters ter wereld. Bij de Rode Duivels beleefde hij zelfs zijn strafste jaargang ooit! Onder Tedesco heeft Lukaku zich helemaal ontpopt tot dé leider van deze generatie, aanvoerdersband rond de arm of niet …

Maar vergis je niet, onze landgenoot heeft wel degelijk diep gezeten. Bij Internazionale knokte hij tevergeefs voor een basisplek in de onverhoopte Champions-League-finale, om vervolgens (als invaller) een opgelegde kans op verlengingen te verkwanselen. Een dubbele dreun. Niettemin haalde Lukaku zich pas écht de woede van de Inter-fans op de hals in een onvervalste transfersaga. Via een flirt met Juventus belandde hij uiteindelijk bij zijn laatste noodlijn, AS Roma. José Mourinho mag dan niet meteen de droomtrainer zijn voor aanvallend geweld, dankzij de onvoorwaardelijke bescherming van de Portugees hervond Lukaku vanaf september pijlsnel zijn zelfvertrouwen.

Big Rom doet het opnieuw in de @EuropaLeague! 😍🇧🇪 pic.twitter.com/LtPttqnPSF

— Play Sports (@playsports) December 14, 2023

2. Thibaut Courtois
We hintten er hierboven al naar: een stomme kapiteinsband heeft het Belgische voetbal in haar greep gehouden. Net als de voorbije jaren stond Courtois geregeld in de aandacht, maar ditmaal eerder om extrasportieve redenen. Na een seizoen als tweede in La Liga en met de Copa del Rey als troostprijs mocht onze nationale nummer één nochtans tevreden zijn. Die status gooide hij echter impulsief te grabbel. Uit onvrede dat niet hij, maar Lukaku als aanvoerder mocht opdraven, besloot Courtois prompt om de Duivelse selectie te verlaten. In één klap zat Tedesco met een ferm conflict opgezadeld.

Dat ‘gebrek aan waardering’ zat Courtois al langer dwars. Dit voorval was in zijn ogen de druppel. Verzoeningspogingen drongen zich op, maar net dan voegde Dame Fortuna nog een extra component toe aan de al ingewikkelde materie: in de voorbereiding scheurde de Real-doelman zijn kruisband af. Er mocht meteen een streep doorheen quasi het hele seizoen. Na maandenlange radiostilte doorbrak Courtois in december dan toch het stilzwijgen. Verontschuldigingen richting fans en  medespelers konden ervan af, maar Tedesco kreeg geen hand toegereikt. In ieder geval zullen de Rode Duivels het op Euro 2024 zonder hun sterkeeper moeten zien te rooien.

1. Toby Alderweireld
Wie verdient het meer om de troon te bestijgen dan de auteur van de meest waanzinnige titelontknoping die de voetbalsport ooit aanschouwd heeft? Nadat het scenario op de slotspeeldag al zo’n tien keer herschreven was, rekende KRC Genk zich in de blessuretijd toch rijk. Niet Royal Antwerp FC, maar de Limburgers zouden de vijfde landstitel uit hun geschiedenis veroveren. Totdat minuut 93:33 aanbrak. Met een legendarische schicht in de winkelhaak zette uitgerekend Alderweireld alsnog een rode aftiteling onder een regelrechte Hollywood-thriller.

Mega Toby? Uiteraard Mega Toby! Daarom had Paul Gheysens hem anderhalf jaar geleden terug naar de Bosuil gehaald, toch? Meer dan eender welke speler in de JPL belichaamt Alderweireld de waarden van zijn club. De mandekker ademt simpelweg Antwerp(en). Zijn leiderschap op en naast het veld leidden ertoe dat The Great Old überhaupt kon meedingen naar het allerhoogste, want ook in de maanden voor zijn verlossende kanonskogel haalde hij een torenhoog niveau. Die kunnen de Rode Duivels best nog gebruiken, klonk het her en der. Het contact met Tedesco is er, maar voorlopig trok Alderweireld zijn pensioen nog niet in. Waarom zou je ook, als koning van Antwerpen?