Vijf lessen uit speeldag 8 : penaltykoning verliest kroon, Klassieker baart muis
Op enkele inhaalduels na zit de reguliere fase van de Jupiler Pro League al voorbij haar eerste kwart. Vooral in de linkerkolom troepen de ploegen samen, met amper vijf punten verschil tussen het nummer twee en elf. Speeldag 8 heeft ons met andere woorden niet zoveel wijzer gemaakt over de krachtsverhoudingen. Een overzicht in vijf aandachtspunten van VoetbalPrimeur.be.
Penaltykoning verliest kroon
Tot aan de start van de voorbije Champions’ Play-Offs had Vincent Janssen over zijn hele loopbaan heen 30 strafschoppen genomen. Daarvan vlogen er 29 tegen de touwen. Sindsdien lijkt de onfeilbare Nederlander zijn aura kwijt. In volle titelstrijd miste hij er al eentje tegen KRC Genk, nu bleek Theo Defourny (uitgerekend ex-Antwerp) tot twee maal toe te machtig, tot afgrijzen van de Bosuil. Voor aanvang van zijn tweede periode had Janssen nog bij Toby Alderweireld gepolst, maar die liet het karwei aan zich voorbijgaan. Misschien niet slecht om de hiërarchie eens op de schop te gooien.
Klassieker baart muis (behalve volgens Riemer)
Brian Riemer had het onomwonden over “de beste helft” die hij al zag in het Lotto Park. Dan heeft hij in ieder geval nooit beelden gezien uit het glorieuzere verleden van RSC Anderlecht. Niet dat paars-wit tegen Club Brugge schabouwelijk voor de dag kwam, maar echt aantrekkelijk viel de affiche toch niet te noemen, op een intense openingsfase na misschien. Die conclusie is overigens evenzeer van toepassing op de prestatie van Blauw-Zwart, dat een ietwat fletse indruk naliet. It takes two to tango, net als een vleugje muziek. Dat laatste viel ver te zoeken.
Elk de helft
Niet alleen de punten werden in twee gedeeld in de Limburgse derby, ook de prestaties in beide helften hielden elkaar in evenwicht. Voor de pauze klom STVV tijdens vijf doldwaze minuten prompt op een drievoudige voorsprong dankzij hattrick-held Aboubakary Koïta. Die had vorig seizoen trouwens in de gehele Jupiler Pro League … geen enkele keer gescoord. In zulke beladen duels valt het doek echter nooit helemaal. KRC Genk richtte zich in het tweede bedrijf op, ontwikkelde stevige druk en trok de bordjes zowaar nog gelijk. Thorsten Fink verbande de ontgoocheling na afloop door het genot dat hij uit de partij gehaald had. Iedereen tevreden, toch?
Straffe (s)Amoura(i)
De lievelingssaus uit de frituur bij de pikantebekjes onder ons? Ongetwijfeld samourai. Het zou niet verbazen mocht Mohamed Amoura zondagmiddag een portie naar binnen gespeeld hebben. De Algerijnse aanwinst vormde een ware gesel voor de achterhoede van Cercle Brugge. Onafhoudelijk sprintte of dribbelde hij zijn bewakers van zich af, met een heleboel doelgevaar tot gevolg. Een eerste plaatsbal in de winkelhaak werd nog afgekeurd, maar het bleek slechts uitstel van executie. Zijn twee doelpunten zouden zomaar het puzzelstukje kunnen zijn waar Alexander Blessin nog naar op zoek was. Union Saint-Gilloise en een gebrek aan efficiëntie, mogelijk is dat schijnhuwelijk verleden tijd.
Loon naar werken
Het viel te voorspellen dat de eis om loonsverhoging van het scheidsrechterskorps als munitie zou dienen en zo geschiedde. Een kokende Steven Defour nam geen blad voor de mond. “Eerst beter leren fluiten”, klonk het vlijmscherp. Florian Kohfeldt en Hein Vanhaezebrouck richtten zich minder expliciet tot de geldkwestie, maar ook zij waren niet te spreken over respectievelijk een goedkope (of onbestaande?) strafschop en een strenge uitsluiting voor Gift Orban. Is dat het sluitende bewijsstuk waardoor de Belgische arbiters eigenlijk geen recht hebben wat meer centen? Die vraag moet de Pro League beantwoorden.