VP 11, het hele elftal: Antwerp en Genk zijn hofleveranciers, Cuypers als afmaker
De teerlingen zijn geworpen! Royal Antwerp FC pakte een historische dubbel, maar ook een heleboel andere clubs en spelers lieten zich de voorbije elf maanden positief opmerken. De voorbije dagen ging VoetbalPrimeur.be samen met jou op zoek naar het beste elftal van de afgelopen Jupiler Pro League. Uit die queeste is een VP 11 geboren om duimen en vingers bij af te likken, met Antwerp en KRC Genk als hofleveranciers.
VP’s Elftal treedt aan in een klassiek 4-3-3-systeem, aangezien de meeste ploegen uit de JPL die opstelling nog steeds hanteren. Zowel onze redactieleden als jullie, onze lezers, hebben per positie hun stem uitgebracht. Die telden elk voor vijftig procent van het totale resultaat. Nu al een disclaimer: op elke positie kwam het finale oordeel van redactie en lezers overeen!
In doel
Bij de vorige edities stond de naam van Simon Mignolet in steen gebeiteld, maar de concurrentie zette een flinke stap voorwaarts. Uiteindelijk is Jean Butez uit de bus gekomen als eerste keuze onder onze (fictieve) dwarsligger. De sluitpost van Antwerp hield in de helft (!) van zijn veertig wedstrijden zijn netten schoon. Daarbij kreeg hij zeker steun van een ijzeren verdediging, maar ook zijn eigen verdiensten mogen niet onderbelicht blijven. De koning van het anticiperen, noemde Hein Vanhaezebrouck Butez.
Verdediging
Hij is het gewoon, Toby Alderweireld, samen spelen met een Zuid-Amerikaan. In VP’s 11 wordt echter niet vaste partner William Pacho, maar Genk-mandekker Carlos Cuesta aan hem gekoppeld. Beide keuzes vallen volledig te verdedigen. Alderweireld vormt de verpersoonlijking van de totale wederopstanding van Antwerp(en), met die nu al legendarische schicht op de slotspeeldag als ultieme wapenfeit. De spijkerharde Cuesta is een ideale aanvulling. In duel valt de Colombiaan nauwelijks te verschalken.
Dankzij hun verbluffende cijfers hadden ze bij aanvang van de verkiezing al een streepje voor. Zoals het moderne vleugelverdedigers betaamt hebben Daniel Muñoz en Maxim De Cuyper ook op aanvallend vlak een vette stempel gedrukt. Dat deden ze weliswaar in verschillende stijlen. Muñoz is meer het krachtige, fysiek overrompelende type. Oneindig vaak dook hij op aan de tweede paal in de vijandelijke zestien meter. Zijn maatje aan de overkant teert dan weer eerder op een geweldig(e) techniek en spelinzicht. Die zijn bovengemiddeld voor een linksback, al heeft De Cuyper wel nog wat schaafwerk aan zijn verdedigende kwaliteiten.
Middenveld
In het hart van het elftal is duidelijk gekozen voor spelintelligentie en balvastheid. Met revelatie Arthur Vermeeren aan de zijde van de ervaren Teddy Teuma zal het aantal keren dat de bal verloren gaat, erg beperkt blijven. De Antwerp-tiener beleefde een sprookjesachtig jaar: van nobody tot bekerwinnaar én landskampioen. Daar had hij zelf een groot aandeel in, want nu al is Vermeeren de metronoom van zijn ploeg. Teuma heeft die status al enige tijd verworven bij Union. Met zijn heerlijke linker is hij razend belangrijk in de opbouw, maar ook in de Brusselse kleedkamer is de Maltees haast onmisbaar.
Moet er nog wat genialiteit aan de bal zijn? Blijkbaar wel, want ook Bilal El Khannouss heeft zijn stekje te pakken. Hij maakte eigenlijk dezelfde opmars door als Vermeeren, zij het dat Wouter Vrancken hem al vanaf speeldag één voor de leeuwen gooide. Die keuze zal de oefenmeester zich nog geen seconde beklaagd hebben. El Khannouss ontpopte zich tot de nieuwe groeibriljant van Genk, met geregeld klasseflitsen die de monden deden openvallen. Nu nog werken aan die statistieken!
Aanval
Op de flanken was de concurrentieslag vlug gestreden. Joseph Paintsil en Mike Trésor waren misschien wel de voornaamste factoren in de prachtige prestaties van Genk. De Ghanees tekende voor het comeback-verhaal van het seizoen, door als het ware uit zijn doodskist op te staan. Achttien doelpunten en veertien assists: gewoonweg onhoudbaar bleken die verschroeiend snelle benen van Paintsil. Vanop links krijgt hij steun van assistenkoning Trésor. Zijn technisch meesterschap staat buiten kijf. Als het niet lukt vanuit het veldspel, beschikt VP 11 zo meteen ook over een aartsgevaarlijk wapen vanop stilstaande fases.
De tien voorgaande spelers zullen zich in de handen wrijven bij het aanschouwen van hun diepe spits. Hugo Cuypers moet namelijk de gedroomde ploegmaat zijn. Lopen alsof het een lieve lust is! Fysiek beschikt de Gentse stormram over een bodemloze tank, zo lijkt het wel. Cuypers rent niet enkel graag, maar ook nog eens heel slim. Zijn looplijnen voor doel moeten een zegen zijn voor Trésor en co. Daarnaast vergeet hij ook zijn hoofdtaak niet: doelpunten maken. En hoe! Voor het eerst sinds Romelu Lukaku heeft de JPL nog eens een Gouden Stier met Belgische nationaliteit afgeleverd.
Dit bericht op Instagram bekijken
Trainer
Ook in deze categorie stond kiezen gelijk aan verliezen. De neutrale fan mag alvast op beide oren slapen: er komt een generatie van straffe Belgische trainers aan. Jonas De Roeck, Karel Geraerts en Wouter Vrancken verdienen allemaal lof voor hun resultaten én aantrekkelijke spelvisie. Toch hebben zij de duimen moeten leggen voor Mark van Bommel. Niet verwonderlijk, als je beide hoofdprijzen wegkaapt. Bovendien speelde de Nederlander daar overduidelijk een hoofdrol in. Temidden de bloedstollende afloop van de Champions’ Play-Off maakte zijn Europese ervaring het verschil. Van Bommel straalde steevast Olympische rust uit, wat zich overzette op zijn manschappen.
De bank:
- Bart Verbruggen (RSC Anderlecht): Eén van de weinige lichtpunten bij paars-wit. De Nederlander staat een fraaie toekomst te wachten.
- Mark McKenzie (KRC Genk): nog zo’n bikkelharde Genkse mandekker, die in de Play-Offs zowaar aan de lopende band begon te scoren.
- Bjorn Meijer (Club Brugge): onafhoudelijk stormt de linksachter van Club naar voren. Vooral zijn samenwerking met Noa Lang sprak tot de verbeelding.
- Bryan Heynen (KRC Genk): één van de vele Limburgers die betere statistieken dan ooit kan voorleggen. Op twee minuten na had Heynen de titelgoal gemaakt.
- Hans Vanaken (Club Brugge): in het spel kon hij zich minder laten gelden dan gewoonlijk, maar zijn cijfers ogen alweer uitstekend.
- Calvin Stengs (Royal Antwerp FC): misschien wel de sierlijkste op de Belgische velden. Met zijn talent en penseel van een linkerbeen moet het kunnen om nog vaker beslissend te zijn.
- Vincent Janssen (Royal Antwerp FC): de topschutter van de kersverse kampioen, maar zoveel meer dan dat. Het eerste aanspeelpunt in de opbouw onder Van Bommel.