VP’s Elftal van het Seizoen: beste middenveld uit de Jupiler Pro League 2020-2021

Per positie stelt VoetbalPrimeur.be een selectie van een handvol kandidaten op waaruit te kiezen valt. Zowel onze redactie als jullie, de lezers, hebben voor vijftig procent inspraak in de uiteindelijke gelukkige. Op donderdag 27 mei gaan de stemlijnen dicht en wordt het allerbeste elftal van het voorbije seizoen gepresenteerd.

Maxime D’Arpino (KV Oostende)
Eén van de exponenten van het frisse Gegenpressing-voetbal van Alexander Blessin. De kleine D’Arpino mag dan wel wat gestalte missen, maar compenseert dat ruimschoots dankzij zijn grote werkijver en uitstekende passing. Als extra troefkaart beschikt de Franse zomeraanwinst ook nog eens over een haarfijne traptechniek bij stilstaande fases. Als Blessin aan boord blijft aan de kust, zal D’Arpino volgend seizoen met zekerheid opnieuw een sleutelrol vervullen in zijn plannen.

Bryan Heynen (KRC Genk)
De opmars van de Limburgers viel niet toevallig samen met het wederoptreden van hun chouchou. Na een erg zware blessure maakte Heynen in de herfst van 2020 zijn rentree. Meteen zette Genk haar recordreeks uit de clubgeschiedenis neer, met zeven zeges op rij. Ook de voorbije maanden, in money time, was het jeugdproduct van goudwaarde. Aan de bal is Heynen de rust zelve, die altijd de juiste keuzes maakt. Ook in de verdedigende omschakeling is hij van levensbelang in het aanvallende concept van John Van den Brom. Een waardig alternatief op de reservelijst van Roberto Martinez!

Martin Hongla (Royal Antwerp FC)
Qua talent springt Hongla er simpelweg bovenuit in Deurne-Noord, al wil het kopje niet altijd mee. De Kameroener heeft namelijk de neiging om verschrikkelijk nonchalant voor de dag te komen. Dan vliegen de no-look-passes in het rond. Als de gewezen Barça-pupil zijn voeten toch eens op de grond houdt, druipt de klasse ervan af. Krachtig, sterk bal aan de voet, een goede flankwissel in de benen én gezegend met een gevaarlijk afstandsschot: met die troeven moet je het ook een stap hogerop kunnen maken.

Mats Rits (Club Brugge)
Al jaren een gerespecteerde kracht in de schaduw, maar deze jaargang trad de minzame Rits misschien wel het duidelijkst in de schijnwerpers. Waar hij voordien nog in de weegschaal lag met Eder Balanta, trok hij ditmaal met overtuiging aan het langste eind. Tactisch is de controlerende middenvelder een zegen voor Philippe Clement. Rits weet perfect wat er wanneer nodig is en vormt zo de ideale aanvulling op al het aanvallende geweld dat voor zijn neus ronddraaft.

Albert Sambi Lokonga (RSC Anderlecht)
Het zou ons niet verbazen mocht de Brusselaar van alle reservisten het dichtst staan bij een plekje op het komende Europees Kampioenschap. In het Belgische voetballandschap loopt waarschijnlijk niemand rond die het profiel van Axel Witsel zo zeer benadert. Sambi Lokonga beschikt alvast over dezelfde flair en balbehandeling. Daarnaast zette hij dit seizoen reuzestappen vooruit in zijn defensieve arbeid. De aanvoerdersband die Vincent Kompany hem onderweg bezorgde, hielp hem ook in de ontplooiing van zijn leiderschap. Kan Anderlecht Sambi nog houden deze zomer?

Rob Schoofs (KV Mechelen)
Vloeken in de kerk zou het zijn, geen enkele Mechelaar opnemen in dit lijstje. Wouter Vrancken maakte van zijn elftal namelijk één van de meest aantrekkelijke uit onze Jupiler Pro League. Het kroonjuweel luistert naar de naam van Schoofs. De sierlijke linkspoot heeft voetbalintelligentie te over en amuseert zich kostelijk in de aanvallende patronen van Malinwa. In zowat elke aanval steekt hij een voetje. Dat vertaalde zich ook in knappe statistieken, met vijf goals en negen assists. Volgens Steven Defour is Schoofs rijp voor een topclub. Iemand?

Kristian Thorstvedt (KRC Genk)
Eerlijk is eerlijk: rond Nieuwjaar was Thorstvedt nooit ofte nimmer in deze selectie opgedoken. Bij zijn aankomst in Genk droeg de Noor de stempel van opvolger van Sander Berge, maar in zijn beginperiode kon hij dat predicaat niet rechtvaardigen. Zijn recente hoogvorm heeft echter duidelijk gemaakt dat de vergelijking met Berge eigenlijk niet opgaat. Thorstvedt komt het best tot zijn recht wanneer hij hogerop mag infiltreren, met zijn power, loopvermogen en goede voetjes. Dankzij die capaciteiten tilde hij Genk naar een hoger niveau én bijbehorend eremetaal.

Ruud Vormer (Club Brugge)
Als trouwe klant krijgt de Nederlander ook nu weer zijn jaarlijkse uitnodiging. Terwijl dat andere boegbeeld, Hans Vanaken, een mindere jaargang doormaakte, deed Vormer er een schepje bovenop na zijn wat tegenvallende 2019-2020. Als vanouds strooide de strijder met uitgekiende voorzetten en zweepte hij de Brugse troepen op waar nodig, tot in de kleedkamer toe! De connectie met landgenoten Bas Dost en Noa Lang sloeg meer dan eens gensters. Nog steeds de meest voorbeeldige aanvoerder uit ons land.

Welke centrale middenvelder vond jij de beste van het JPL-seizoen 2020-2021? Laat het weten via de poll en in de reacties!