Primeur voor Lukaku, die in voetsporen van Pfaff, Scifo en De Bruyne treedt

5 mei 2021 om 10:30
Laatste update: 5 mei 2021 om 10:30
8

Romelu Lukaku mag zich sinds zondag kampioen van Italië noemen. Het is de eerste keer dat een Belg de Serie A won. In het verleden waren er wel landgenoten succesvol in ons land én de andere grote competities van Europa. Maar een Scudetto voor een Belg is een primeur.

Succes kent vele vaders, maar de inbreng van Lukaku in de titelwinst van Inter is gigantisch. In 33 competitiewedstrijden scoorde Big Rom 21 keer. Daarnaast was hij ook nog eens goed voor 9 assists.

Lukaku scoorde niet enkel tegen de kleintjes. De Rode Duivel liet ook twee keer de netten trillen tegen AC Milan en tegen Lazio Roma. Verder trof hij ook raak tegen Napoli. Tegen Juventus en AS Roma kan hij dit seizoen nog scoren. Met de titel al op zak speelt Inter nog tegen de twee andere giganten van het Italiaanse voetbal.

Voor Lukaku is het pas zijn eerste prijs met een ploeg na de landstitel met Anderlecht in België in het seizoen 2009 – 2010. Lukaku zat ook in de selectie van Chelsea toen de ploeg de FA Cup won in 2012, maar toen was de inbreng van Lukaku nihil.

Er zijn relatief weinig Belgen die ooit in Italië voetbalde en landgenoten bij Italiaanse topclubs waren er amper. Dries Mertens is een uitzondering op de regel, maar met Napoli kon hij nooit de hegemonie van Juventus doorbreken. Mertens won met Napoli wel twee Italiaanse bekers. Ook Georges Grün met Parma en Enzo Scifo met Torino mochten in Italië de beker in de lucht steken. Met Parma won Grun in 1993 ook de Europa Cup.

Scifo is dan weer een van de Belgen die in ons land én in een van de vijf grote Europese competities de titel won. Scifo deed dat wel in Frankrijk. Met AS Monaco was de voormalig kampioen van Anderlecht de beste van de Ligue 1 in het seizoen 1996 – 1997.

De eerste Belg die in Frankrijk de titel mocht vieren met een Belgische titel op zak, was trouwens Alphonse Six. Hij is een legende en kampioen van Union. Hij deed dat al in het seizoen 1913 – 1914 met het roemruchte Olympique lillois. De Belg, die mee het vaakst de titel won in Frankrijk, is Eric Deflandre. De verdediger, die ooit 15 minuten doelman was bij de Rode Duivels, maakte deel uit van het grote Olympique Lyon in het begin van deze eeuw. Voor het grote geld bij PSG aanwezig was, won Deflandre met Lyon drie keer de Franse titel.

De laatste Belg, die de Franse titel won en al kampioen was in België, was Thomas Meunier. Met het sterrenelftal van PSG vierde hij in 2018, 2019 en 2020. Eerder vierde Meunier de titel in België met Club Brugge.

Tegenwoordig speelt Meunier in Duitsland. Dit jaar moesten hij en zijn ploeggenoten van Dortmund de titel opnieuw aan Bayern München laten. Het blijft zo wachten op een opvolger voor Daniel Van Buyten. Big Dan won met Bayern München vier Duitse titels. Van Buyten veroverde evenwel nooit een Belgische titel. Jean-Marie Pfaff hielp Der Rekordmeister aan drie titels. In het seizoen 1979 had El Sympatico al met Beveren de Belgische titel op zijn palmares gezet. 

In het seizoen 1977 – 1978 won Roger Van Gool met 1. FC Köln de Duitse titel. Twee seizoenen eerder verloor hij met Club Brugge nog de finale van UEFA Cup I, maar won hij wel de Belgische titel met Blauw-Zwart. 

Er zijn ook nog drie landgenoten die zich tot kampioen kroonden in de Jupiler Pro League en de Premier League. Kevin De Bruyne en Thibaut Courtosi waren eerst succesvol bij KRC Genk. Daarna waren ze dat over de plas bij respectievelijk Manchester City en Chelsea. Ook Vincent Kompany won met City de titel, maar in België werd hij natuurlijk landskampioen met RSC Anderlecht. Courtois pakte daarnaast ook met Real Madrid de titel in Spanje. Hij is de enige Belg die kampioen werd in ons land en in Spanje.