Mechele over situatie bij Club Brugge: “Zou ook graag eens incontournable zijn”

Mechele krijgt soms niet de gewenste speelminuten. "Dan ben ik inderdaad niet de aangenaamste. Je denkt ook al gauw: 'Wat doe ik verkeerd?" Idem wanneer Club Brugge een nieuwe centrale verdediger heeft aangetrokken. "Vroeger zou ik daardoor zeker beginnen twijfelen zijn. 'Waarom weer iemand erbij? Ik was toch goed bezig?'”

“Dan liet ik mijn hoofd hangen, liep ik gefrustreerd rond en kropte ik alles op”, gaat Mechele verder. “Omdat ik redeneerde: 'Het is mijn probleem. Ik moet dit zien op te lossen.' Ik wou daar niemand anders mee lastigvallen. Maar intussen kan ik dat allemaal gemakkelijker van me afzetten. Er zelfs over praten met mijn vriendin of met mijn broer.”

“Ik ben me de afgelopen jaren steeds meer beginnen open te stellen. Misschien ook omdat ik alsmaar meer inzie wat ik waard ben. Dat ik mijn plaats heb bij Club Brugge, hier een meerwaarde kan zijn. Ik heb mezelf op dat vlak wat onderschat. Het geloof in eigen kunnen was in m'n eerste jaren niet wat het zou moeten zijn."

Nooit incontournable
Mechele moet zich telkens opnieuw bewijzen. "Ik moet me altijd opnieuw bewijzen tegenover de buitenwereld. Ook al speel ik nu al drie, vier jaar op een topniveau, nog élke dag moet ik laten zien dat ik in de ploeg hoor. Ik ben het intussen wel gewoon. Het is nooit anders geweest. Het houdt me tegelijk ook scherp.”

“Wat niet wegneemt dat het fijn zou aanvoelen, mocht ik eens 'incontournable' zijn. Zoals Ruud (Vormer, red.) en Hans (Vanaken, red.). Alleen... Ik heb die status niet. Ik voel me niet zo belangrijk voor de ploeg als zij. Ik sta op de achtergrond. Doe meer het vuile werk. Daarvoor gaan de mensen niet op de banken staan.”

Mechele vond plots een paar keer de weg naar doel. “En om eens in de samenvatting op tv voor te komen, moet ik scoren. (lacht) Dat was eigenlijk ook de bedoeling van mijn doelpunten. Om duidelijk te maken: (met enthousiast stemmetje) 'Hallo, hallo, ik speel hier ook nog.'"