Van Anderlecht naar Waregem: Colassin bewandelt pad bezaaid met ontgoochelingen

Anderlecht en Zulte Waregem, ze lijken het wel met elkaar te kunnen vinden. Het voorbije decennium ging er haast geen jaar voorbij of beide ploegen maakten een onderlinge overstap wereldkundig. Twaalf stuks in totaal! Paars-wit gebruikte de Gaverbeek meermaals als laboratorium voor haar Neerpede-talenten, met Colassin als meest recente voorbeeld. Omgekeerd plukte het er twee keer een uitblinker van Essevee weg. Dikke vriendjes, met andere woorden.

Maar heeft die onderlinge samenwerking ook voldoende haar vruchten afgeworpen? Zal de negentienjarige Colassin effectief stappen voorwaarts kunnen zetten op de grens tussen Oost- en West-Vlaanderen? Het verleden toont aan dat een doortocht via Zulte Waregem niet noodzakelijk garanties biedt op successen bij moederclub Anderlecht. In sommige gevallen raakte de carrière van de speler in kwestie zelfs nooit helemaal van de grond. VoetbalPrimeur.be scheidt het kaf van het koren.

Verdwenen in de anonimiteit
Alleen al vanwege zijn welluidende familienaam valt René Sterckx y Calle eigenlijk nooit te vergeten, maar het als profvoetballer ver schoppen bleek toch wat te hoog gegrepen. Onze landgenoot met Spaanse wortels gold in de jeugdrangen van Anderlecht als een coming man, wat hij vanaf de zomer van 2010 meteen voor twee jaar mocht bewijzen op uitleenbasis bij Zulte Waregem. In zo’n 1650 minuten liet Sterckx geen onuitwisbare indruk na. Ook bij Waasland-Beveren lukte het moeizaam. Via Dender en Eendracht Aalst is de middenvelder intussen afgegleden tot bij SK Londerzeel, in de Tweede Amateurklasse.

Het verhaal van Sterckx zou navolging krijgen, helaas. Mehdi Tarfi kan erover meespreken. In het seizoen 2013-2014 stalde Anderlecht hem in het Regenboogstadion. Zonder succes … Na 27 minuutjes tegen OH Leuven zat zijn verhaal in de Jupiler Pro League er al op. In de lagere reeksen kwam Tarfi beter tot zijn recht, onder meer in dienst van Dender en KMSK Deinze. Wie weet is Hotman El Kababri hetzelfde lot beschoren. De rechtsachter schreef het voorbije anderhalf jaar een vreemd verhaal: Borussia Dortmund plukte hem weg uit Brussel en stalde hem prompt bij Zulte Waregem. Daar betwistte hij geen enkel duel. Ook bij Lierse Kempenzonen leerde hij enkel de tribunes kennen. Deze week streek El Kababri weer neer bij … de beloften van Anderlecht.

Gerijpt en elders verder timmerend
Een handvol youngsters uit Neerpede gebruikte Zulte Waregem als wipplank naar een andere profclub. Sébastien Siani bleek een trendsetter. Medio 2006, een jaar nadat de fusieclub tot het hoogste niveau was doorgestoten, zorgde de Kameroener voor een eerste onderlinge huurdeal. Met vlagen kwam zijn talent tot uiting, maar pas jaren later zou Siani bij KV Oostende een gewaardeerde kracht in de JPL worden. Over een gelijkaardig profiel beschikte Idrissa Doumbia. Ook hij wisselde goede en mindere momenten af onder de vleugels van Francky Dury. Inmiddels vallen op zijn cv wel ‘Sporting CP’ en ‘La Liga’ te lezen.

Net als Doumbia pakte ook Aaron Leya Iseka in de zomer van 2017 zijn koffers voor een jaartje Waregem. Lange tijd stond het broertje van Michy Batshuayi te boek als een aanstormend gigatalent. Aangezien hij die verwachtingen niet wist in te lossen op uitleenbasis bij Olympique Marseille, volgde een herkansing een trapje lager. Die greep Leya Iseka op gepaste wijze aan: met negen treffers in 32 duels (waaronder twee in de Europa League) toonde de spits zich Eerste-Klasse-waardig. Toch wisten die cijfers Anderlecht onvoldoende te overtuigen. Na een wisselvallig verblijf bij FC Toulouse vertoeft onze 23-jarige landgenoot momenteel bij revelatie FC Metz. Zijn 2021 startte alvast voortvarend met de winnende treffer tegen koploper Olympique Lyon.

Een klein buitenbeentje onder de huurlingen, tot slot, is Bryan Verboom. De linksachter is namelijk de enige die na zijn huurplicht definitief werd overgenomen door Zulte Waregem. Dat gebeurde in de loop van 2012. Een beslissing die Essevee zich niet beklaagd zal hebben, want de drie daaropvolgende seizoenen was hij een vaste waarde in de basiself. Nadien verzeilde Verboom van de regen in de drup. Een kortstondig avontuur bij aartsrivaal KV Kortrijk bracht geen soelaas. Momenteel beproeft de geboren Anderlechtenaar zijn geluk in Zwitserland, al is dat bijzonder karig met nauwelijks 200 speelminuten op de teller.

Colassin zal zijn eigen weg moeten zoeken
Zo, we hebben alle huurlingen gehad. Erg veel succesverhalen zaten daar niet bij. Wat heet: ondanks de behoorlijke nauwe banden heeft Anderlecht eigenlijk nog nooit zelf kunnen profiteren van de leendiensten van Zulte Waregem. Gewaagde kanttekening: misschien waren de voorbeelden uit het verleden stiekem nog voor hun adieu uit Brussel min of meer afgeschreven. Als Colassin niet in datzelfde straatje wil belanden, zal hij hoe dan ook zijn stinkende best moeten doen om Vincent Kompany te overtuigen aan de Gaverbeek.

Overigens deden beide clubs ook enkele andere zaakjes met elkaar. In 2014 loodste Anderlecht zowel Ibrahima Conté als Idrissa Sylla richting de hoofdstad. Na een uitstekend seizoen onder Dury kon dat tweetal die dubbele transfer echter nooit rechtvaardigen. Hamdi Harbaoui en Michaël Heylen bewandelden hetzelfde pad, maar dan in tegengestelde richting. Terwijl die laatste na sterke beginmaanden geleidelijk aan uit de gratie geraakte, beleefde Essevee veel plezier aan Harbaoui. De Tunesiër, verguisd in het Lotto Park, bedankte prompt voor het vertrouwen door zich in anderhalf jaar tijd twee keer tot Gouden Stier te kronen. Straffe kost! Maar niet bepaald in het voordeel van Anderlecht …