De vijftig spraakmakendste figuren uit het Belgische voetbal in 2020 – 5 tot 1

31 december 2020 om 17:00
Laatste update: 31 december 2020 om 17:00
3

Het werd een jaar om nooit te vergeten, helaas. Voor eeuwig en drie dagen zal 2020 verbonden blijven aan een hardnekkig virus dat een hele beschaving in haar greep hield. Gelukkig bracht Koning Voetbal tussendoor de nodige verpozing. Met de jaarwisseling in aantocht stelt VoetbalPrimeur.be een eigenzinnig lijstje op met de vijftig spraakmakendste figuren uit het Belgische voetbal van de voorbije twaalf maanden. In deze laatste aflevering: onze top-vijf!

5. Jonathan David
Dé sensatie van het afgelopen seizoen. Dat de Canadese wonderboy niet te behouden viel voor KAA Gent, stond in de sterren geschreven, ook al verweerde Ivan De Witte zich kranig. Naar goede gewoonte haalde rechterhand Michel Louwagie het onderste uit de kan. Zo kon David zich tot recordtransfer aller tijden kronen in het Belgische voetbal voor minimum 32 miljoen euro. Bij zijn nieuwe werkgever, Lille OSC, werden de wittebroodsweken van de aanvaller met argusogen gevolgd. Die vielen ronduit tegen. Pas in de donkere wintermaanden toonde David er voor het eerst flarden van zijn ongelooflijke potentieel.

4. Kevin De Bruyne
Hoewel Manchester City zowat het zwakste jaar uit haar recente historie achter de rug heeft, kan het haar draaischijf daar hoegenaamd niets in verwijten. Integendeel, een jaar lang predikte De Bruyne in de woestijn. Aan het einde van de vorige Premier-League-jaargang evenaarde hij het mythische record van Thierry Henry. Met twintig assists mag KDB zich de onovertroffen assistenkoning van zijn generatie noemen. Die knalprestatie leverde mede een stekje op in het Champions-League-elftal van het seizoen én de onderscheiding voor Beste Middenvelder. Dat Man City in de kwartfinales roemloos onderuit ging tegen Olympique Lyon, maakt die erkenning eigenlijk enkel grootser.

3. Charles De Ketelaere
Zelden kon een rijzende ster op zoveel positieve weerklank rekenen in de media. Vriend en vijand is het erover eens dat De Ketelaere tot een kanjer zal uitgroeien. Hoewel zijn cijfers (één goal, één assist) voorlopig geen wereldklasse doen vermoeden, spat de klasse van hem af. De combinatie van zijn fijnbesnaarde linkerbeen, superieure spelinzicht en eeuwige ‘cool’ aan de bal doen het allerbeste vermoeden. Dat mocht Zenit Sint-Petersburg aan den lijve ondervinden in de CL. Zelfs Lazio SS kon maar ternauwernood ontsnappen, de lat bracht redding. De Ketelaere, inmiddels ook Rode Duivel, moet de pionier worden van de heropleving van de Brugse jeugdwerking.

2. Jess Thorup
Hoe een ware gentleman plots kan vervallen tot de duivel in hoogsteigen persoon. Het leven is een rollercoaster, zegt men weleens. Daar kan Thorup intussen over meespreken. Na een boerenjaar bij KAA Gent dook de Deen het nieuwe seizoen in met een titeldruk op zijn schouders. Na een ondermaatse nul op zes haalde zijn bestuur abrupt de botte bijl boven: exit coach! De sympathieke Thorup kon het zelf nauwelijks geloven, maar kreeg een mooie uitdaging om wraak te nemen toen KRC Genk hem in huis haalde. Al snel at de spelersgroep er uit zijn  hand, tot de bom barstte: na amper 39 dagen in Limburgse dienst kon de trainer niet weerstaan aan de lokroep van FC Kopenhagen. Het kwam hem op ongeloof, beledigingen én een middenvinger van Théo Bongonda te staan.

1. Romelu Lukaku
Big Rom is een wereldspits, amen en uit! Na jarenlange argumenten pro en contra heeft 2020 ook de grootste criticasters lik op stuk gegeven. Met 40 treffers in een verhakkeld jaar schaarde Lukaku zich bij de top-drie van deze aardbol. In de Europa League schoot hij Internazionale zowat eigenhandig naar de finale, met zeven doelpunten in zes levensbelangrijke duels. De kritiek als zou onze landgenoot niet presteren op de belangrijke momenten, kon zo de prullenmand in.

En toch was het niet allemaal rozengeur en maneschijn. In die bewuste EL-finale schonk Lukaku de trofee onbewust aan Sevilla FC door te scoren … in zijn eigen doel. Die enorme ontgoocheling weerhield hem ervan zijn medaille op te halen. Ook in de voorbije CL-groepsfase ging het fout. In het ultieme slot van speeldag zes hield hij een gemaakte treffer per ongeluk uit het doel. Weg Europese droom voor Inter … Het lijkt wel alsof de Rode Duivel een patent heeft op zulke ongelukkige fases.

Niettemin mag Lukaku met gepaste trots terugblikken op een waanzinnig 2020. Zijn doelpuntenregen ging namelijk gepaard met een niet te onderschatten verbetering in zijn veldspel. Onder Antonio Conte is het Anderlecht-product veel méér dan een pure afwerker. Tot slot schoot ook zijn reputatie bij de Rode Duivels de hoogte in. Lukaku voegde nog maar eens vijf interlandsgoals toe aan zijn erelijst, goed voor een totaal van 57 stuks. Afspraak met de recordtopschutter op het EK van komende zomer!