De Bruyne kan vruchten plukken dankzij Tielemans: 'De ideale verbindingsspeler'

Tielemans de Ideale verbindingsspeler
De Belgen zijn een ploeg die graag door het centrum en snel verticaal willen spelen. Dit lijkt eenvoudig maar is aartsmoeilijk op topniveau. In de huidige tijden waar het voetbal veel compacter is geworden is een verbindingsspeler zoals Tielemans een sleutelspeler geworden. Tielemans beheerst de kunst om het spel gestructureerd en compact te houden zowel in balbezit als balverlies. Hij is geen spelmaker, maar hij zorgt ervoor dat de ploeg het spel kan maken.

Tielemans beweegt zich niet balgericht en wil niet altijd de bal voelen, hij vormt eerder op een eenvoudige manier de verbinding tussen verdediging en aanval. Door zijn visueel waarnemingsvermogen herkent hij makkelijk in welke ruimtes zijn ploeggenoten aanspeelbaar willen worden, of potentieel kunnen aanvallen. Tielemans is met zijn uitstekende passing in staat om de ontvanger al een volgende optie te geven. Hij voelt goed aan wanneer hij het spel moet versnellen of juist moet temporiseren zodat een ploeggenoot onder minder druk komt te staan.

Door deze eigenschappen zorgt hij ervoor dat dankzij zijn timing van inspelen zijn ploeggenoot makkelijker de volgende bal kan verwerken. Onder druk behoudt hij de rust aan de bal en maakt hij bijna altijd de juiste keuzes. Dankzij zijn beweeglijkheid kan hij makkelijk uit een drukke situatie bal aan de voet ontkomen en eventueel een linie overslaan met de bal aan de voet.

Op de kleine ruimte heeft hij meer dan genoeg handelingssnelheid. Dankzij zijn goede eerste controle draait hij vaak weg van de druk en opent hij naar de ruimte waardoor hij het spel simpel kan verderzetten. Hij is in staat door zijn uitstekende traptechniek om elk type pass te versturen.

Al deze kwaliteiten maken Tielemans tot een ideale verbindingsspeler met de behoudendere Witsel een zeer complementair duo kan vormen.

De Bruyne krijgt meer ruimte krijgt dan op het middenveld
Tegenstanders weten dat De Bruyne onze beste speler is. Als hij in het middenveld zou spelen zouden teams hierop zich kunnen aanpassen. Vanop rechts kan De Bruyne nu zwerven naar het middenveld en ongedekt in het centrum komen (tegen ploegen die in zone spelen zoals Engeland). De Rode Duivels gebruiken het spelprincipe: max 1 speler die de breedte houdt. D.w.z. Meunier houdt altijd de breedte behalve bij onderlinge positiewissels. De Bruyne zal het vaakst spelen vanuit zijn gekende rechter halfspace/centrum . Het enige verschil met City is zijn startpositie.

Gemiddelde posities tegen Engeland waar De Bruyne en Mertens mee in het centrum.

In vaktaal noemen we dit een ‘box’. Doordat de flanken naar binnen komen en de wingbacks de breedte houden ontstaan er veel dilemma’s bij de tegenstander. Dekken de centrale verdedigers door = meer ruimte in de rug voor Lukaku, gaan de middenvelders dichter bij de flanken = passlijn open naar Lukaku, komen ze te dicht bij elkaar dreigt de passlijn naar een van de flanken open te gaan, enzovoort. Ander voordeel is dat de flanken (De Bruyne en Mertens) uit het gezichtsveld staan van de middenvelders, hierdoor hebben ze geen zicht waar deze zich aanspeelbaar maken.

De box van de Belgen in het middenveld. Enkel de wingbacks houden maximale breedte. De Bruyne en Mertens zorgen voor verwarring bij de middenvelders van Engeland omdat deze onze twee Belgen niet kunnen zien. Het voordeel voor De Bruyne is hier simpel, hij wordt of diagonaal ingespeeld = met zijn gezicht naar doel of via Lukaku met een kaats = gezicht naar doel. De Bruyne kan dan onmiddellijk diepte zoeken met zijn geniale passing.

Wat is nu de rol van Tielemans?
Tielemans moet zich voor de verdedigers zo aanspeelbaar maken dat hij onmiddellijk kan ‘verbinden’ met de aanvallers. Als hij zelf niet aanspeelbaar kan zijn moet hij passlijnen openen of creëren voor de baldrager.

Tielemans trekt Kane met zich mee, hij opent hierop de ruimte voor Denayer die de ruimte kan aanvallen bal aan de voet. De twee flanken die naar binnen gekomen zijn spelen schuin achter de middenvelders van Engeland. De middenvelders van Engeland staan nu voor het dilemma, neigen ze te veel naar de flanken komt de passlijn op Witsel open, neigen ze te veel naar Witsel komt de passlijn open naar Mertens in dit geval. Deze potentiële opbouw die snel verticaliteit kan krijgen begint doordat Tielemans de passlijnen openloopt. Dit is verbinden zonder de bal te raken.

Tielemans neemt Henderson met zich mee waardoor Rice moet kiezen tussen De Bruyne en Witsel. Witsel kan opendraaien in het middenveld.

In het druk zetten heeft “de box” ook zijn meerwaarde. Omdat deze volledig het centrum sluit in verdedigend opzicht, hierdoor hebben de Belgen een voorsprong ten opzichte van de tegenstander bij een potentiële omschakeling.  Ze staan al aan de binnenkant van de tegenstander waardoor ze bijna niet te verdedigen zijn.

België sluit verdedigend het centrum. De 1-0 komt niet toevallig uit een omschakelmoment na snel verticaal voetbal. 91 percent van de aanvallen gaan dan ook door het centrum bij onze nationale ploeg. Ballen die veroverd worden in het centrum kunnen onmiddellijk op Lukaku die dan als “pivot” gebruikt kan worden. Naarmate de jaren gevorderd zijn is Lukaku in deze rol ook beter en beter geworden. Hier toont Tielemans zijn verbindingsgevoel door onmiddellijk bij te sluiten en niet op zijn positie te blijven. Met zijn geweldige afstandsschot dat hij in beide benen heeft kan hij wel eens een troef worden tegen ploegen die moeilijk te ontwrichten zijn.

De georganiseerde counter
België heeft nog een andere ‘tactiek’ in de opbouw waar de rol van Tielemans en De Bruyne zeer belangrijk zijn. De Rode Duivels bouwen zeer laag op en de wingbacks komen zeer diep. Het probeert onder hoge druk van de Engelsen rond te tikken om zo meer ruimte te creëren als ze Lukaku lang zoeken. De Bruyne die hoger speelt kan dan onder Lukaku komen waardoor hij onmiddellijk diep kan spelen.

De rol van Tielemans is hier zeer belangrijk in om onder de hoge druk uit te spelen en op het juiste moment voor de verticale pass te kiezen, op deze manier wordt de Bruyne in zijn kracht gezet omdat hij de bal die Lukaku terugkaatst diep kan steken en laat ons zonder chauvinistisch te zijn zeggen dat De Bruyne zijn steekballen de beste ter wereld zijn.

Bij deze georganiseerde counters blijft Tielemans goed onder de bal om een extra optie te geven, bij balverlies kan hij deze positie onmiddellijk druk geven op de bal. Omdat hij vaak goed aansluit kan hij gevaarlijk zijn rond de 16 meter met zijn gekende afstandsschot.

Door de goede traptechniek en passzuiverheid van Tielemans lijkt het allemaal veel makkelijker dan het in werkelijkheid is. Tegen Engeland kwamen negen van de tien passes vooruit aan

Tielemans herkent de ruimte en zal in één tijd doorspelen op Lukaku die kan afkaatsen op De Bruyne. Tielemans speelt de bal iets zachter waardoor Lukaku makkelijker de bal bij kan houden. Door een pass iets te kort in te spelen zeg je eigenlijk non-verbaal dat er een tegenstander in de rug zit van de passgever.

Belgen creëren ruimte op rechts voor De Bruyne

Alderweireld speelde dichter bij Denayer dan Vertonghen, hierdoor werd de afstand groter voor Grealish als hij omspeeld werd. Meunier schuift door waardoor Chillwell niet kan uitstappen, De Bruyne komt in een grote ruimte. Toen de Belgen dit voor een derde keer probeerden, anticipeerden de Engelsen hierop door met de verdediging door te schuiven naar links = meer ruimte in de rug van de verdediging en op de rechterflank.

Tielemans als extra balansbewaker
We herkennen Tielemans vooral nog van zijn geweldige afstandsschoten en passes, maar Tielemans heeft zich naast fysisch ook verdedigend sterk ontwikkeld sinds hij bij Leicester speelt, die trouwens in hetzelfde systeem spelen als België. Hij is meer ‘balansbewaker’ dan vroeger, waardoor hij met Witsel een verdedigend en betrouwbaar duo vormt. Hij herkent snel verdedigende ruimtes en gevaarlijke passlijnen die hij door goed positiespel afsluit. Hij vangt lopende mensen op en springt bij waar nodig. Hij heeft een goed oog voor de restverdediging als Witsel niet op zijn positie is.

Jan Vertonghen heeft balverlies en wil zijn fout onmiddellijk herstellen, maar hij verlaat hierbij zijn zone. Tielemans herkent dit en gaat de zone van Vertonghen invullen waardoor Mount ongevaarlijk is en de ruimte die anders ontstaan zou zijn niet kan aanvallen.

Vertonghen stapt uit waarop Henderson de vrijgekomen ruimte induikt. Tielemans herkent het gevaar en anticipeert op de loopactie van Henderson, hij houdt hierbij goed de buitenspelval in het oog door zijn loopactie te stoppen wanneer de lijnrechter begint mee te lopen met Tielemans. Het zegt wel iets over de cleverheid die Tielemans op dat moment heeft.

Tielemans is zich ervan bewust dat de man links van hem niet aanspeelbaar is, hij herkent de ruimte rechts van hem en de potentiële passlijn naar Mount.

Witsel stapt uit naar rechts, Tielemans sluit de ruimte in zijn rug en de passlijn naar Harry Kane.

Conclusie
Voorbije wedstrijden toonde Tielemans waarom hij een onmisbare schakel lijkt te worden voor de Rode Duivels.

Auteur: Kristof de Croock, huisanalist van VoetbalPrimeur.be en scout van PEC Zwolle
Welke speler of club wil jij een volledig geanalyseerd zien? Laat het ons weten in de reacties.