Het beleid, bestuur, trainers of spelers: Wat is het probleem bij KRC Genk?
KRC Genk ontsloeg afgelopen week Hannes Wolf. Dit was het gevolg van een beschamende vijf op vijftien. Voetballiefhebbers en Genk-supporters stellen zich de vraag of het echt aan de trainer ligt. Negen coaches in tien jaar, het is misschien geen toeval. VoetbalPrimeur.be zocht het voor u uit.
De situatie
Hannes Wolf werd afgelopen week ontslagen. Hij is na Felice Mazzu de tweede zondebok na het succesvolle jaar 2018-2019 onder Clement. Wolf begon de competitie met een schamele vijf op vijftien. Sinds het vertrek van Berge, Samatta, Malinovskyi, Pozuelo en Trossard zit KRC Genk in een diep dal. Voor de tweede keer is de trainer nu het slachtoffer. Als we kijken naar het laatste decennia van KRC Genk, zien we dat dit geen momentopname is. Na de titel in 2011 kwam KRC ook in een neerwaartse spiraal terecht, al ging het toen wel wat trager. De Limburgers worden nu onmiddellijk geconfronteerd met de realiteit. Iets wat misschien wel een zege is.
Het verleden
KRC Genk won in het seizoen 2010-2011 haar derde titel. In een uitzonderlijke lichting van eigen jeugd en ervaren spelers met ondermeer Courtois en De Bruyne, was het snel duidelijk dat deze talenten niet in Genk konden blijven. Aanvankelijk vertrokken kampioenenmaker Frank Vercauteren en Thibaut Courtois. Mario Been kon met Genk het eerste jaar goed voetbal brengen en behaalde nog een verdienstelijke derde plaats. In de zomer van 2012 vertrokken ook De Bruyne, Benteke en Tozer. Dit zette de toon voor een lange lijdensweg die Genk moest ondergaan. De volgende seizoenen strandde Genk op een vijfde, zesde en zevende plaats.
De trainerswissels
Negen trainers in tien jaar, dat is niet min. Vercauteren, Been, Ferrera, McLeish, Maes, Stuivenberg, Clement, Mazzu en Wolf. Twee van de negen werden kampioen, en vertrokken hierna zelf. De andere zeven kenden allemaal hoogtes en laagtes, maar in de competitie konden ze nooit verder dan plaats vier komen. Telkens werd een coach aangesteld met een langetermijnvisie, maar enkele nederlagen op rij zijn vaak genoeg voor een ontslag. Ook de hoogtepunten in de beker en Europa League weerhielden het bestuur van Genk vaak niet tot het ontslaan van hun coach.
Het bestuur door de jaren heen op de korrel genomen
Na al die trainerswissels wordt het beleid van Genk in vraag gesteld. Na de titel in 2011 werd het beleid van Dirk Degraen, voormalig directeur, en TD Gunter Jacob vurig neergehaald door de supporters van KRC Genk. Volgens hen waren het beleid en de transfers de oorzaak van de slechte resultaten op het veld. Ook in 2018 kwamen de supporters met een opvallend verzoek. Algemeen directeur Patrick Janssens moest opstappen na slechte resultaten. Vaak waren de uitblijvende of niet efficiënte transfers de oorzaak van het ontslag. KRC Genk is het fabriek voor jonge talenten, en als die dan vertrekken, beloven de bestuursleden snel en goede opvolgers. Vaak pakt dit slechter uit dan gedacht: (denk aan Hagi).
Het transferbeleid
Na het vertrek van Berge, Samatta, Malinovskyi, Pozuelo en Trossard beloofde TD De Condé sterke vervangers. In het seizoen na het kampioenschap werden voor 40 miljoen euro spelers gekocht. Bongonda, Onuachu, Hrosovsky, Hagi, Cuesta, Nygren, Odey, Daehli, Kouassi, Thorstvedt. Allemaal kwamen ze met grote verwachtingen aan in de Luminus Arena. Van deze tien spelers, spelen er vijf in de basis. De verwachtingen werden ook niet helemaal ingelost. Zo kon Bongonda, de duurste aankoop van Genk ooit, nooit schitteren zoals hij deed bij Zulte-Waregem. Het is duidelijk dat De Condé zijn best doet, maar telkens komt Genk in dezelfde cyclus terecht. KRC Genk koopt vaak jonge spelers, 20 á 22 jaar, die nog moeten groeien. In de meeste gevallen kunnen ze nog niet de ploeg dragen zoals hun voorganger deed. Dit heeft te maken met de economische status waarin de club verkeerd. KRC Genk moet altijd een speler met wist kunnen verkopen, een oudere ervaren speler halen is dus uitgesloten.
Het limiterend budget
De status van VZW heeft veel te maken met het transferbeleid van Genk. KRC Genk heeft geen suikernonkel die de club geld toestopt wanneer ze in nood zitten. Door de opleiding van jonge talenten, die de club later verkoopt, kan de VZW blijven werken. De financiële groei van de club wordt bevorderd, maar de sportieve groei kent veel hoogtes en laagtes. Wanneer er een lichting is van De Bruyne’s en Trossards, kent Genk een succesvol seizoen. Om de club te laten draaien verkopen ze deze spelers dan iets na hun toppunt. Hierna moeten ze opnieuw een nieuwe ploeg bouwen. Dit duurt dan weer 5 á 6 jaar tot die spelers opnieuw op hun toppunt zitten. Moet Genk overstappen naar een nieuw concept? De financiële injecties zullen de club helpen, maar of dit strookt met de normen en waarden van de club is een andere vraag. Misschien moet KRC Genk gewoon haar verwachtingen bijstellen. Misschien is een vierde en vijfde plaats ‘normaal’ voor Genk, en is de Champions League behalen een bonus.
KRC Genk moet in ieder geval op zoek naar een nieuwe hoofdcoach. De toekomst zal uitwijzen welke richting ze uitwillen met deze coach. Zondag speelt KRC Genk tegen KV Mechelen. De eerste wedstrijd zonder Wolf.