Mercatobalans: Anderlecht 2020-2025 verkiest eigen jeugd boven ronkende namen

Na één van de zwakste seizoenen uit de clubgeschiedenis, althans zeker op het vlak van resultaten, gooide de Belgische recordkampioen het (nog maar eens) over een andere boeg. De zoveelste wissel in de bestuurskamer baarde parallel een nieuw toekomstplan: Anderlecht 2020-2025. In vijf jaar tijd wil paars-wit weer naar de nummer-één-positie van het vaderlandse voetbal opklimmen en liefst ook Europees een duchtig woordje meespreken. De sleutel om die ambities waar te maken ligt in handen van de eigen jeugd. De doorstroming vanuit Neerpede wordt dé topprioriteit, onder de wakende vleugels van leidsman Vincent Kompany.

Als neveneffect daarvan beloofde Anderlecht haar supporters dat er niet langer geïnvesteerd zou worden in ronkende namen met een stevig prijskaartje. De financiële realiteit in het Lotto Park staat die vroegere strategie ook niet langer toe. Dat betekent natuurlijk niet dat de Brusselaars de transfermarkt volledig links laten liggen. Integendeel, dankzij kersvers sportieve baas Peter Verbeke probeert de club haar scoutingsapparaat geleidelijk aan weer op te waarderen. Goedkopere, ruwe diamantjes opsporen , bijslijpen en later winstgevend doorverkopen, die aanpak moet, in combinatie met het goud uit de eigen opleiding, Anderlecht weer naar de hoogtes van weleer stuwen.

Op te vullen hiaten
Wie een blik werpt op het eindklassement van vorig seizoen, merkt snel op waar het schoentje knelde in Brussel. Terwijl enkel Club Brugge en Sporting Charleroi beter deden dan de 29 tegentreffers van Anderlecht, stonden de youngsters van Frank Vercauteren wel op hun plaats wat betreft gemaakte goals. Alle ploegen die hoger eindigden, vonden vaker (of in het geval van KRC Genk even vaak) het vijandelijke net. Erger nog: in liefst negen (!) competitiewedstrijden kreeg paars-wit de nul niet van het bord geveegd. Extra scorend vermogen lijkt dus een prioriteit in deze zomermercato.

Anderlecht liet de voorbije weken niet bijzonder van zich spreken op transfervlak, maar dat deert de club niet echt. “Onze beste transfer is dat we de huidige groep behouden hebben”, liet Hendrik Van Crombrugge zich al ontvallen. Ondanks een tiental vertrekkers klopt die uitspraak. Enkel Nacer Chadli en Philippe Sandler hadden nog diensten kunnen bewijzen, al durfde niemand het risico aan vanwege hun blessuregevoeligheid. Een grote financiële klapper zat er (nog?) niet bij. Dankzij de gelichte aankoopopties voor Sven Kums en Alexis Saelemaekers kwam er wel vijf miljoen euro in het laatje. Vroeger een peulschil, anno 2020 een welgekomen som.

Al zeker vertrokken: Frank Boeckx (einde loopbaan), Nacer Chadli (einde uitleenbeurt AS Monaco), Sieben Dewaele (uitleenbeurt aan sc Heerenveen), Olivier Dhauholou (?), Dejan Joveljic (einde uitleenbeurt Eintracht Frankfurt), Sven Kums (definitief naar KAA Gent), Thierry Lutonda (uitleenbeurt aan RKC Waalwijk), Andy Najar (Los Angeles FC), Samir Nasri (?), Marko Pjaca (einde uitleenbeurt Juventus), Davy Roef (KAA Gent), Philippe Sandler (einde uitleenbeurt Manchester City)

Afgeronde versterkingen
Voor een aanvaller met een neus voor doelpunten begaat elke club een moord, maar bij Anderlecht kan die dus zeker van pas komen. Eind juli is zo’n witte raaf nog niet geland. Niet onlogisch, aangezien scorende spitsen nu net het meest gegeerd zijn, en bijgevolg het duurst. Bij KRC Genk pikte paars-wit wel Ilias Takidine op. De negentienjarige buitenspeler liet al aardige dingen zien in de voorbereidingsmatchen. Voor het overige verwelkomden Vercauteren en Kompany voorin enkel Luka Adzic opnieuw. Een doelpuntenmachine is de Serviër evenmin.

Naast Takidine rondde Anderlecht slechts twee andere transfers af. Timon Wellenreuther krijgt de lastige taak om Van Crombrugge het vuur aan de schenen te leggen. De Duitser heeft mooie adelbrieven, maar moet zich mogelijk schikken in een jaartje als tweede viool. Om de onzekerheid te counteren rond Kemar Lawrence, die een mentale dip heeft na de dood van zijn broer, haalt RSCA Bogdan Mykhaylichenko in huis (als hij slaagt voor zijn medische proeven). Die linksachter deed het goed bij Zorya Lugansk. Verder keerden een resem uitgeleende spelers terug, al zal dat voor de overgrote meerderheid slechts tijdelijk zijn. Enkel Hannes Delcroix lijkt hoop te mogen koesteren op een Brusselse toekomst.

Al aangetrokken: Kristal Abazaj (einde uitleenbeurt FK Kukësi), Luka Adzic (einde uitleenbeurt FC Emmen), Hannes Delcroix (einde uitleenbeurt RKC Waalwijk), Thomas Didillon (einde uitleenbeurt KRC Genk), James Lawrence (einde uitleenbeurt FC Sankt-Pauli), Derrick Luckassen (uitleenbeurt PSV verlengd), Antonio Milic (einde uitleenbeurt Rayo Vallecano), Bogdan Mykhaylichenko (Zorya Lugansk), Aristote Nkaka (einde uitleenbeurt Racing Santander), Josué Sá (einde uitleenbeurt SD Huesca), Bubacarr Sanneh (einde uitleenbeurt KV Oostende), Ilias Takidine (KRC Genk), Ognjen Vranjes (einde uitleenbeurt AEK Athene), Timon Wellenreuther (Willem II)

Wat is er nog op til?
CEO Karel Van Eetvelt maakt zich sterk dat alle vaste waarden aan boord zullen blijven. De grootste risicopatiënt in dat opzicht is Van Crombrugge. De doelman stak er het afgelopen jaar met kop en schouders bovenuit in het Lotto Park. Het buitenland lonkt, al zal de nuchtere Van Crombrugge zijn hoofd zeker niet op hol laten brengen. Voor de jeugdige goudhaantjes, genre Jérémy Doku, Marco Kana, Albert Sambi-Lokonga of Yari Verschaeren, maakt(e) het bestuur volop werk van contractverlengingen. De wereldwijde recessie ten gevolge van de coronacrisis speelt een verlengd verblijf in Brussel in de kaart.

Geen sterkhouders verliezen, die missie lijkt Anderlecht tot een goed einde te kunnen brengen. Maar van een heleboel jongens wil het net wél af. Dat belooft lastiger te worden. In principe mogen alle teruggekeerde huurlingen ophoepelen, op Delcroix na dus. Voor sommigen kwam er ook al concrete interesse. Zo zou Cercle Brugge Didillon een jaartje in doel willen zetten, al dan niet dankzij een tussenkomst van moederclub AS Monaco. Lechia Gdansk is dan weer tevreden over de inzet van Kenny Saief. Hij mag rekenen op een verlengd verblijf in de Poolse hoogste klasse, die momenteel nog bezig is. Voor jongens als Lawrence, Milic, Sá en Sanneh zou er dan weer ‘interesse’ zijn, al is het vissen naar concrete gegadigden. Voor dure vogel Adrien Trebel, tot slot, klopt voorlopig niemand aan.

En wat aan inkomende zijde? In haar zoektocht naar een doeltreffende negen werd paars-wit al met een dozijn namen in verband gebracht. Een spits uit de Engelse derde klasse, een Zuid-Afrikaan van SC Braga, een winger van Nordsjaelland, twee Nigerianen … Hoeveel daarvan aan is, is koffiedik kijken. De romance met Percy Tau is een ander paar mouwen. Anderlecht bevestigde al dat het de ex-speler van Club Brugge er graag bij wil. Klasse heeft de linkspoot te koop, maar heeft het elftal zijn profiel ook echt nodig? Een andere bekende naam die mogelijk overstapt, is Omar Govea. De overbodige Pieter Gerkens kan als pasmunt dienen, al aast ook Royal Antwerp FC op de Limburger.

Geruchten:
IN: Yunus Akgün (Galatasaray), Isaac Atanga (Nordsjaelland), Emmanuel Arokodare (Valmiera/BSS), Paul Mukairu (Antalyaspor), Percy Tau (uitleenbeurt Brighton & Hove Albion), Luther Singh (SC Braga), Ivan Toney (Peterborough)
UIT: Thomas Didillon (Cercle Brugge, via AS Monaco?), Pieter Gerkens (Royal Antwerp FC, Zulte Waregem), Kenny Saief (Lechia Gdansk), Ognjen Vranjes (definitief naar AEK Athene)

Balans
De voorlopige transferbalans beantwoordt eigenlijk volledig aan het nieuwe pad dat Anderlecht is ingeslagen. Enkele gerichte aankopen op knelposities, zoals Mykhaylichenko of Wellenreuther, moeten de talentvolle jongeren helpen excelleren. Met geld gooien is er niet meer bij. Hoewel een doeltreffende spits een absolute meerwaarde zou kunnen betekenen, valt het af te wachten of die er komt. Net als de voorbije jaren heeft Anderlecht voornamelijk aan uitgaande zijde werk op de plank liggen. In een ideaal scenario doet paars-wit nog een tiental overbodige spelers van de hand. Dan kleurt de boekhouding vanzelf al wat groener.