Zomerse buitenkansjes voor Belgische clubs na corona: transfervrije linksbacks

Omdat het aanbod aan voetballers zonder contract zowat eindeloos is, heeft onze redactie een aantal filters toegepast. Enkel Belgische spelers of buitenlanders met een (recent) verleden in de Jupiler Pro League krijgen een plekje in dit artikel. Hun kwaliteiten zijn immers genoegzaam bekend, waardoor hun komst een minder groot risico zou moeten inhouden. Daarnaast komen enkel voetballers in aanmerking die de voorbije maanden wel degelijk onder contract lagen bij een club en dus bewezen hebben dat ze fysiek in orde zijn.

Alexander Corryn (KV Mechelen – 26)
Op papier is Corryn een linksachter, maar de Gentenaar draaft zonder morren ook het middenveld af als hem dat gevraagd wordt. Polyvalentie is een geweldige troef in de ogen van het gros van de trainers. Vraag dat bijvoorbeeld maar aan Laszlo Bölöni, die Corryn tot zijn meest verdienstelijke speler bombardeerde bij de terugkeer van Royal Antwerp FC op het hoogste niveau. Na twee degelijke jaren bij Malinwa, met 27 basisplaatsen, valt hij nu gratis op te pikken. Gegadigden moeten wel snel zijn, want er lopen gesprekken met KVM over een contractverlenging.

Corentin Fiore (Teramo – 25)
Verscheurd tussen zijn Belgische geboortegrond en zijn Italiaanse roots geraakte de loopbaan van Fiore de laatste jaren in het slop. Het Standard-product begon zowaar bij Cercle Brugge aan het huidige seizoen, maar in de winterstop keerde hij al terug naar de laars. Bij het bescheiden Teramo, uitkomend in de Serie C, voetbalde Fiore sindsdien amper 29 minuten mee. Het is niet langer vijf voor twaalf, maar vijf óver twaalf. Wie durft de gok aan?

Jérémy Huyghebaert (Royal Excel Moeskroen – 31)
Geboren en getogen in Moeskroen, maar die couleur locale is allerminst een garantie op speelminuten. In 2012 streek Huyghebaert weer neer in zijn geboortestad, met nadien weliswaar nog een korte escapade richting White Star Brussels. Ondanks de wederzijdse waardering is het inmiddels al weer van mei 2018 (!) geleden dat Huyghebaert nog eens in de basis mocht starten bij Les Hurlus. Een vertrek uit Moeskroen is dan ook op til.

Fabrice N’Sakala (Alanyaspor – 29)
Bij RSC Anderlecht was de meerwaarde van de wat onvoorspelbare N’Sakala voer voor discussie. In Turkije bestaat daar echter geen enkele twijfel over. Vier jaar kwam de Congolese Fransman uit voor middenmoter Alanyaspor, waarin hij zo goed als elke wedstrijd betwistte. Zijn prestaties hebben de deur naar een tweede kans aan de top wagenwijd open gezet. Het Turkse Galatasaray hengelt nadrukkelijk naar zijn diensten, al gaf N’Sakala ook te kennen dat een terugkeer naar Anderlecht “een goed idee” zou zijn.

Marvin Peersman (Hapoel Tel Aviv – 29)
Belgische voetballers die een rijke loopbaan uitbouwen zonder ook maar één minuut in Eerste Klasse A afgewerkt te hebben: zulke types lopen er meer rond dan je zou vermoeden. Neem nu deze Peersman. De linkspoot werkte zich via Antwerp en het Nederlandse voetbal op, om sinds de zomer van 2017 mee te bouwen aan de wederopstanding van Hapoel Tel Aviv. Met de achtvoudige landskampioen mocht Peersman champagne ontkurken op het tweede niveau in Israël en draait hij nu vlot mee in de subtop. Het moment lijkt gekomen om eindelijk eens naam te maken in de JPL.

Joeri Poelmans (Helmond Sport – 24)
Nog zo’n landgenoot die een Nederlands traject volgde. Toen het jeugdproduct van Lierse steeds minder kansen kreeg op het Lisp, koos Poelmans in de zomer van 2018 voor de vlucht vooruit. Helmond Sport bleek de ideale reddingsboei. De voorbije twee seizoenen miste de kwieke linksachter er slechts een handvol duels. In zijn debuutjaar was Poelmans er zelfs een regelrechte sensatie, aangezien hij zomaar eventjes vijf keer wist te scoren. Gezien zijn jeugdige leeftijd verdient de Truienaar een kans hogerop.

Derrick Tshimanga (OH Leuven – 31)
Sommigen verdienen hun kans aan de top, anderen hebben die al gehad. Door zijn sterke optredens bij Sporting Lokeren realiseerde Tshimanga begin 2012 een droomoverstap naar KRC Genk. De sneltrein bleef vijf jaar aan boord in de Cristal Arena, maar kreeg geregeld af te rekenen met kritiek. Via Willem II belandde onze landgenoot met Congolese achtergrond bij OH Leuven. Daar is Tshimanga de vaste man op de linkervleugel. Aangezien OHL nog volop in de strijd zit om promotie, hangt zijn persoonlijke toekomst af van die levensbelangrijke terugmatch tegen K. Beerschot V.A..

Bryan Van den Bogaert (KVC Westerlo – 28)
Als afsluiter eentje onder de noemer ‘onbekend is onbemind’. In de Stille Kempen rekent men nu al drie jaar op de diensten van Van den Bogaert op de linksachter. Een laatbloeier, want voor zijn 25e zwierf hij voornamelijk rond in de lagere regionen van het Belgische en het Engelse voetbal. Bij Westerlo, nota bene de officieuze kampioen in 1B, zette de verdediger pas écht een stap vooruit. Nu staat Van den Bogaert voor een cruciaal dilemma: voor zekerheid kiezen of de finale sprong naar boven wagen?