"Soms moest ik huilen, ik was leeg. Alleen Nasri had bij Arsenal mijn niveau"

Fàbregas werd al op jonge leeftijd tot aanvoerder benoemd door manager Arsène Wenger. "Ik was de aanvoerder, ik voelde altijd zoveel druk. Ik moest deze ploeg naar een prijs leiden", zegt hij tegen Arseblog. "Ik gaf alles. Soms moest ik huilen als ik thuiskwam na een nederlaag. Ik kon soms hele nachten niet slapen."

"Maar als je dan na een nederlaag helemaal stuk zit in de bus, en je andere spelers hoort lachen en praten over waar ze zullen uitgaan... Dat ging zo een paar jaar", vervolgt Fàbregas. "We speelden prachtig voetbal en daar kon ik ook van genieten, maar ik legde mezelf zoveel druk op om de leiding te nemen en alles te doen, dat ik me op een zeker moment eenzaam voelde."

Bovendien werd het vertrek van dragende krachten als Thierry Henry en Patrick Vieira niet goed opgevangen. "Zeker in de laatste twee of drie jaar, had ik het gevoel dat Robin (van Persie, red.) en Samir (Nasri, red.) de enige spelers waren die op mentaal en technisch vlak op mijn niveau zaten. Dat is niet arrogant bedoeld, dat is gewoon hoe ik me op dat moment voelde", stelt Fàbregas. "Helaas kon ik dat jaar niet op Robin rekenen, omdat hij geblesseerd was. Hij was wereldklasse, een leider, maar kon mij dus niet bijstaan op het veld."

De middenvelder koos eieren voor zijn geld en keerde terug naar FC Barcelona. "Ik was mentaal en fysiek helemaal leeg, in de wetenschap dat ik alles gaf en de club er niet in slaagde de juiste aankopen te doen." Overigens vertrok Nasri datzelfde jaar naar Manchester City, terwijl Van Persie een jaar later de overstap maakte naar Manchester United.