Anderlecht zoekt door na Dorsch: negen opties

Anderlecht zoekt door na Dorsch: negen mogelijke versterkingen op middenveld

21 augustus om 18:00
22

RSC Anderlecht dacht haar middenveld te versterken met Niklas Dorsch, maar die vlieger gaat niet op. Ondanks een persoonlijk akkoord met de Duitser wil FC Augsburg enkel verkopen, liefst nog aan de hoofdprijs. Daarom zal Jesper Fredberg zijn pijlen op andere prooien moeten richten. VoetbalPrimeur.be zet graag negen doelwitten klaar.

Oliver Abildgaard (Como)
Beginnen doen we met een … Deen, of hoe kan het ook anders. Een levende legende is hij niet, maar het zou niemand verbazen mocht deze Abildgaard in het adressenboekje van Fredberg staan. De ranke, linksvoetige controleur van 1,92 meter loodste het bescheiden Como mee naar de Serie A. Daarnaast doorzwom hij al watertjes bij onder meer Celtic FC en Rubin Kazan. In 2020 mocht Abildgaard zijn eerste en (voorlopig) enige cap vieren.

Steven Alzate (transfervrij)
Niet de eerste naam die een belletje doet rinkelen bij de trouwe JPL-volger. Twee jaar lang stak Alzate er met kop en schouders bovenuit in dienst van Standard Luik. Niet zo verwonderlijk, gezien zijn ervaring in de Premier League. Gek genoeg haalde de Colombiaanse Londenaar zelf nog geen profijt uit die passage op Sclessin. Bij Brighton & Hove Albion had hij geen toekomst meer, andere gegadigden schijnen er nauwelijks te zijn. Een buitenkansje voor Anderlecht?

Ezechiel Banzuzi (OH Leuven)
Nog altijd maar negentien, maar het talent druipt van de jonge Nederlander af. In zijn eerste seizoen in Leuven betaalde Banzuzi af en toe nog leergeld. Niet meer dan normaal. In principe beschikt hij over alle troeven om een stap hogerop te zetten: lengte, kracht, prima voetjes en zelfs wat scorend vermogen. Met een marktwaarde van twee miljoen euro is Banzuzi bovendien haalbaar voor de paars-witte portefeuille.

Mario Dorgeles (Nordsjaelland)
Maho Yepie Dorgeles Guy-Mario Bocha, om precies te zijn. Hoewel hij geen Deens paspoort bezit, zal ook deze jongen geen onbekende zijn voor Fredberg. De twintigjarige Ivoriaan komt namelijk uit voor het Deense Nordsjaelland, dat een uitstekende reputatie geniet als talentenfabriek. Vorig seizoen was Dorgeles vooral invaller, maar in deze (nog prille) campagne lijkt hij een basisplaats veroverd te hebben. Mocht Anderlecht in actie schieten, zou ook dat niet zo lang kunnen duren … Dorgeles teert op zijn snelheid en balgevoel, zoals de stijl van het Astridpark het verlangt.

Leonardo Lopes (transfervrij)
Met 113 JPL-duels op zijn teller kent Lopes onze competitie als zijn broekzak, dat is het minste wat je kan zeggen. Bij Cercle Brugge toonde hij zich meer dan wat opvulling. Integendeel, als middenvelder was hij één van de steunpilaren van het afgelopen wonderjaar. Lopes heeft alles om elke trainer te overtuigen: polyvalent, fysiek sterk, technisch vaardig en ook nog eens een puike ingesteldheid. Toch zit hij momenteel zonder club.

Nicolas Madsen (KVC Westerlo)
Noem hem gerust de strafschopkoning bij uitstek in de JPL. Van zijn vijftien doelpunten voor Westerlo vielen er liefst tien vanop de stip. Twee derde dus! Nog straffer: in zijn gehele loopbaan miste de Deen nog geen enkele keer. Toch zouden we Madsen tekort doen om enkel zijn elfmeters uit te lichten, want hij beschikt ook over de gave om een ploeg te laten draaien. De verticaliteit in het spel van Anderlecht zou er wel bij varen.

Elisha Owusu (Auxerre)
Nog zo’n naam die in een recenter verleden nog op de Belgische velden ronddartelde. Als Buffalo zette Owusu zichzelf op de kaart als hardwerkende controleur, die gemakkelijk ballen herovert om ze vervolgens moeilijk kwijt te spelen. Een ideaal ankerpunt op je middenveld, met andere woorden. In combinatie met Mats Rits zou dat zeker kunnen klikken. Owusu zette in januari 2023 de stap naar Frankrijk, maar door blessureleed liep het daar meteen mist. Vorig seizoen was hij wel een vaste waarde bij Auxerre, weliswaar in de Ligue 2. 

Stijn Spierings (RC Lens)
Ook deze Nederlander vertoeft momenteel in La Douce France. Dat land is hem niet vreemd, want in 2020 al streek hij neer in Toulouse. Spierings is het dus gewend om in paars-en-wit te spelen. Samen met Brecht Dejaegere was hij van goudwaarde in de promotie en daaropvolgende bekerwinst. Tijd voor een stap hogerop, dacht onze noorderbuur, maar bij Lens lukt(e) het niet. Zo ver ligt dat echter niet van Brussel.  

Adem Zorgane (Sporting Charleroi)
Vraag eender welke Zebra wie de talentrijkste is, en telkens zal de naam van Zorgane uit de bus vallen. Zijn coup de génie zou Brian Riemer een vleugje onvoorspelbaarheid bijbrengen. Zorgane wordt nu al enkele mercato’s gelinkt aan een vertrek uit Charleroi, maar tot dusver kwam daar nooit iets van. Er heersen nog steeds twijfels of hij ook een hoger ritme zou oppikken. Dat kan je enkel met zekerheid weten door hem een kans te geven, natuurlijk.