Onvergetelijk debuut, maar Antwerp moet Riedewald aan verse herinneringen helpen

Binnenkomen met een knal, welk kinderhart snakt daar nu niet naar? Zelden gaf iemand het woord ‘droomdebuut’ zoveel dimensies als Riedewald, de kersverse aanwinst van Antwerp. Laat ons even terugflitsen naar 22 december 2013. Het Ajax van toen heeft het lastig op bezoek bij Roda JC. Met nog tien minuten op de klok staat het elftal van Frank de Boer met 1-0 in het krijt, wanneer de trainer besluit om piepkuiken Riedewald voor de leeuwen te gooien. Het is zo’n ingreep die achteraf als gouden wissel bestempeld zal worden … Luttele minuten later komt Ajax na een keurige aanval op gelijke hoogte. Het eindstation? Invaller Riedewald! 

De linkspoot duwt binnen aan de tweede paal, wat hem in één klap een record oplevert. Met zijn 17 jaar en 104 dagen is hij nu de jongste Eredivisie-speler ooit die bij zijn debuut weet te scoren. Voor euforie is evenwel geen plaats, wel integendeel. De hyperfocus op zijn gezicht valt op. “Het enige waar ik toen aan dacht, was: wij zijn Ajax, wij moeten deze wedstrijd nog winnen”, zou Riedewald later terugblikken. In de toegevoegde tijd wordt die overtuiging beloond. Uit een doorgekopte hoekschop is het opnieuw Riedewald die de verlossende 1-2 op het bord tovert. Nu mag het licht wel uit, net als zijn truitje overigens.

Na die spraakmakende eerste beurt heeft Riedewald een karrenvracht aan krediet opgebouwd. Toch neemt hij geleidelijk aan zijn tijd om vast in het elftal te geraken. De Haarlemmer met Surinaamse wortels wordt pas in 2015-2016 een onbetwiste basispion bij Ajax. Een uitpuilende prijzenkast puurt hij daar niet uit. Verder dan de titel in 2014 komt de generatie-Riedewald, waartoe ook onder meer Kenny Tete en Joël Veltman behoren, niet. Nochtans had daar nog een vette vis kunnen bijkomen, want in 2017 bereikt Ajax de finale van de Europa League, mét Riedewald als starter. Onder impuls van een heersende Marouane Fellaini doorprikt Manchester United echter de Amsterdamse droom.

Meubelstuk, maar iets te letterlijk
Die noodlottige finale in het Zweedse Solna zou een kantelpunt betekenen in Riedewalds loopbaan. Nu ja, eigenlijk is er dan al enkele maanden iets op til. Peter Bosz, de opvolger van De Boer, ziet in zijn pupil eerder een middenvelder dan een verdediger. Niet erg, ware het niet dat Riedewald daardoor steeds vaker zijn basisstek moet opgeven. Gelukkig bewijst het fraaie Europese parcours zijn gelijk. Mede dankzij die finale tegen Man U is er voldoende interesse om een transfer te maken, vooral vanuit de Premier League. Uiteindelijk verkast Riedewald naar Crystal Palace, waar hij een oude bekende tegen het lijf loopt: De Boer.

De gewezen vedette van het Nederlandse voetbal heeft bij de clubleiding doorgeduwd om zijn oud-leerling in huis te halen. Vaak blijkt dat een vergiftigd geschenk. Riedewald bewijst evenwel niet noodzakelijk ‘het lievelingetje van de trainer’ te zijn. Terwijl De Boer al snel tegen zijn ontslag aanloopt, zal zijn landgenoot liefst zeven jaar op Selhurst Park doorbrengen. Straf, zeker wanneer je weet dat hij in al die tijd eigenlijk slechts één seizoen regelmatig aan de aftrap verschijnt. In 2020-2021 lukt dat negentien keer. Sindsdien is dat in de Premier League nog amper drie keer het geval geweest … Een inloopperiode bij Antwerp zal dus zeker geen kwaad kunnen.

Dan toch geen eeuwige bankzitter (?)
154 keer, zo vaak warmde Riedewald de bank in een PL-duel. Zijn langdurige passage over het Kanaal kan dus niet volmondig als een succes benoemd worden. En toch hield Crystal Palace hem telkens weer graag aan boord. Pas deze zomer hebben beide partijen besloten dat hun wegen zouden scheiden. Toen Palace dat nieuws bekendmaakte, doken in het bericht op de website woorden als ‘toewijding, professionaliteit en rolmodel’ op. Ziedaar meteen de reden waarom Riedewald het zo lang kon uitzingen in Londen. Het zal Jonas De Roeck ongetwijfeld als muziek in de oren klinken.

Een speler met flink wat ervaring bij Ajax en in de Premier League, een drievoudig international ook (al moeten we daarvoor terug tot 2015), zelden zwaar geblesseerd en toch nog maar 27 jaar op de teller: Antwerp lijkt een reuzezaak te doen. Tel daar ook nog eens zijn polyvalentie bij. Riedewald bewees al uit de voeten te kunnen als centrale middenvelder, centrale verdediger én linksachter. Laat The Great Old nu net nog op zoek geweest zijn naar een back-up centraal achterin, een concurrent voor Ayrton Costa en een vervanger voor de vertrokken Alhassan Yusuf. Drie vliegen in één klap! Als Riedewald erin slaagt om het roest in zijn benen op te poetsen, uiteraard. Op z’n 27e is de tijd meer dan rijp om eens als steunpilaar door het leven te gaan. Het gras is wel degelijk groener dan vanop de bank, weet je wel.