VP's clubrapport: Westerlo

VP's clubrapport: Westerlo kende terugval, maar redde zich dan vlot (met zuur randje)

29 mei om 15:00

Op de barragematch voor het laatste Europese ticket na heeft de Jupiler Pro League editie 2023-2024 al haar geheimen prijsgegeven. Voor de meesten lonkt een welverdiende vakantie, waar ze zich aan zwembad of strand uitgebreid kunnen verdiepen in de clubrapporten van VoetbalPrimeur.be. Van laag naar hoog in de stand krijgen de verschillende JPL-clubs een beoordeling. Hieronder aan de beurt: KVC Westerlo.

Stand na reguliere competitie: 11e
Stand na Play-Offs: 11e
Balans: 9W – 12G – 19V
Topschutter: Nicolas Madsen (13)
Assistenkoning: Tuur Rommens en Griffin Yow (5)
Aantal clean sheets: 6

De prestaties in een notendop
Na een kleurrijke terugkeer op het hoogste niveau kende Westerlo in haar tweede jaar na de promotie de klassieke terugval. Nadat de Kemphanen op de openingsspeeldag met 2-2 gelijk speelden bij KAS Eupen (op zich al een ontgoocheling), volgde een reeks van zes nederlagen op rij. Niet al te best, natuurlijk, al ging het wel vier keer om een verliesbeurt met het kleinste verschil. Daar zit dus zeker ook een factor pech bij gemoeid.

In de gehele heenronde mocht Westerlo slechts twee maal voluit juichen. Dan komt de trainer onvermijdelijk onder druk, zelfs wanneer die Jonas De Roeck heet en twee puike jaren bij de club achter de rug heeft. De Antwerpenaar betaalde uiteindelijk ook het gelag. Onder opvolger Rik De Mil zette Westerlo haar remonte succesvol in. Het voetbal bleef verzorgd, maar ditmaal pakte de ploeg wél de broodnodige punten.

In het competitieslot kwam er wel een schaduw rond dat succes te hangen. De laatste vier speeldagen pakte Westel slechts één punt, maar vooral de laatste zes minuten van de reguliere competitie zinderden na. Het schouwspel tegen KRC Genk zette zelfs de immer rustige Kempen even in rep en roer. In de Europe Play-Off kon het die valse noot niet meer ombuigen in een mooie toon.

Mooiste zege: thuis tegen Cercle Brugge (4-2)
Pijnlijkste nederlaag: thuis tegen KV Mechelen (2-3)

Het transferhuiswerk
Het was toch even slikken toen afgelopen zomer het lijstje met grootste investeerders verscheen. Westerlo stond er zowaar in de top-vijf van de JPL, met ruim 20 miljoen euro uitgegeven aan nieuwkomers. Financiële durf die zich niet helemaal heeft uitbetaald, waardoor de Turkse eigenaars hun club niet de begeerde sprong naar boven zagen maken.

Zijn inkomende transfers als Matija Frigan (5,5 miljoen euro), Lucas Stassin (1,5 mlj), Jordan Bos (1,3 mlj) en Sergiy Sydorchuk (700.000 euro) volledig geflopt? Verre van. Zij hadden elk hun meerwaarde en toonden dat ze potentieel hebben, of in het geval van Sydorchuk de nodige ervaring. Of je zoveel voor hen moest betalen, is dan weer een ander verhaal. Daarnaast loonden enkele miljoenen voor andere youngsters (Karol Borys of Abedire Mebude bijvoorbeeld) niet.

De trainer(s)
Met spijt in het hart moest ook Westerlo buigen voor het degradatiespook. Toen de Antwerpenaren maar niet weg geraakten uit de laatste vier, stuurden ze De Roeck de laan uit. Veel viel hem nochtans niet te verwijten. Nu goed, met De Mil als opvolger haalde het bestuur opnieuw een jonge, veelbelovende en Belgische trainer in huis. Die loodste Westerlo ook naar het buiten.

De veelbesproken slotfase tegen Genk deed hem echter de das op. De Turkse bewindvoerders zaten uitermate verveeld met de zaak en ontsloegen De Mil op staande voet. Die bleef niet bij de pakken zitten en besloot dan maar om Sporting Charleroi eveneens van degradatie te behoeden. Om de leemte op te vullen, mocht Bart Goor de Europe Play-Off voor zijn rekening nemen. Hij kreeg de groep echter niet meer op snee.

Lessen om mee te nemen naar volgend seizoen
Eerst en vooral een nieuwe trainer binnenhengelen, zou je zeggen. Dat is inmiddels gebeurd. Met Timmy Simons strikte Westerlo nog maar eens een coming man onder de Belgische trainers. Met FCV Dender promoveerde hij onverwacht naar de JPL, maar de voormalige Gouden Schoen beseft maar al te goed dat er in het Kuipje meer toekomstperspectief zit. Al is geleidelijk opklimmen de boodschap, bewijst de niet zo geslaagde transferzomer van 2023. Stapje voor stapje richting meestrijden voor Europees voetbal of een memorabel bekerparcours.