De staart des Duivels: Vanaken haalt EK-niveau, maar in welke rol valt lastig te bepalen

Ruim 600 wedstrijden op profniveau, 176 doelpunten gemaakt en twee Gouden Schoenen op de schouw. Hoewel de vorige zin het tegendeel bewijst, behoeft Vanaken geen inleiding meer bij de Belgische voetbalfan. Al ruim een decennium lang drukt hij zijn stempel op de Jupiler Pro League. Die status heeft hem ook tot de Rode Duivels geleid, waar zijn teller momenteel op 23 wedstrijden staat. In een ander tijdperk had de draaischijf van Club Brugge dat aantal makkelijk kunnen verdrievoudigen. De ‘buitenlandse’ concurrentie is de voorbije jaren echter moordend geweest en ook anno 2024 blijft het knokken voor een plek onder de zon.

De afgelopen weken heeft Vanaken zijn kandidatuur echter met een uitroepteken kracht bij gezet. In de Champions’ Play-Off haalt hij zijn allerhoogste niveau. De spectaculaire opmars die Blauw-Zwart ingezet heeft (richting titel?), zou zonder hem uit den boze geweest zijn. De glansprestaties volgden mekaar in sneltempo op. Onder zijn leiding draaide Club bijvoorbeeld KRC Genk twee keer in vier dagen tijd door de gehaktmolen. Ook afgelopen zondag in het Astridpark voetbalde Vanaken alsof hij een wandeling door de tuin maakte. Tussendoor zorgde zijn klasse voor de broodnodige rust bij de Europese halve finale tegen Fiorentina. Mochten al zijn ploegmaats even balvast geweest zijn, maakte Club zich nu op voor de eindstrijd tegen Olympiakos.

Niet meer dan normaal
Eigenlijk zou je de vraag ook kunnen omdraaien: welke redenen bestaan er om Vanaken niét mee te nemen? Ok, de Limburger speelt ‘slechts’ in de Jupiler Pro League, maar de selecties van Zeno Debast of Jan Vertonghen staan nauwelijks tot niet ter discussie. Met zijn 31 jaar behoort hij bovendien niet tot de piepkuikens, maar evenmin tot de jongens die in de herfst van hun carrière zitten. Verder heeft Vanaken in al die jaren bij Club Brugge en de nationale ploeg ook al een rugzak vol internationale ervaring bijeengepakt. Een enfant terrible voor de groepsgeest kan je hem bezwaarlijk noemen. Dus?

Wel, een tegenwerping is waarschijnlijk dat Tedesco hem tot nu toe al te vaak links liet liggen. Enkel in juni vorig jaar kreeg Vanaken een oproepingsbrief in de bus, voornamelijk vanwege de vele afzeggers. Speelminuten lagen er evenwel niet in het verschiet tegen Estland en Oostenrijk. Sindsdien is de spelmaker weer volledig uit beeld verdwenen. Dat zou de voorbije weken wel eens veranderd kunnen zijn, niet alleen door zijn puike prestaties in de Play-Offs, maar ook dankzij de toegeving van de UEFA. Het maximumaantal spelers in de EK-selecties is immers uitgebreid van 23 naar 26. Het is niet meer dan normaal dat Vanaken op de radar verschijnt om één van die drie extra plaatsen te bekleden.

Op z'n Fellaini's?
Er valt met andere woorden weinig tegen in te brengen als Tedesco volgende dinsdag de naam van Vanaken laat vallen op zijn persconferentie. De hamvraag die dan zal rijzen, is echter: in welke rol zou de bondscoach hem zien? Hoe de tweevoudige Gouden Schoen de nummer-tien-positie invult bij Club Brugge, valt lastig te kopiëren bij de Rode Duivels, die zich straks hoogstwaarschijnlijk uitleven in een iets lager blok en met snellere omschakelingen. De directe pass naar voren beheerst Vanaken uiteraard ook, maar zijn grote sterkte ligt toch vooral in de bal bijhouden en vervolgens de juiste keuze maken. Of dat in het tactische plaatje van Tedesco past, weet enkel de bondscoach zelf.

En dan is er uiteraard nog de loodzware concurrentie voor zijn plek, met ene Kevin De Bruyne op kop. Hoewel de ster van Manchester City onder Tedesco al te vaak verstek moest geven, krijgt hij op het EK de sleutels van ons elftal in handen. Met ook nog Charles De Ketelaere, Youri Tielemans en Leandro Trossard (alle drie in uitstekende vorm) als mogelijkheden voor een meer aanvallende rol op de middenstrook, lijkt Vanaken hoe dan ook onderaan de hiërarchische ladder plaats te nemen.  Op deze korte tijd nog enkele treden overslaan belooft een vette kluif te worden … Bovendien is de Limburger het als patron van Club Brugge niet gewend om in te vallen.

Toch kan Vanaken ook vanop de bank voor een meerwaarde zorgen, en wel om twee redenen. Allereerst beschikt hij over de gave om gemakkelijk een goal te maken, niet in het minst met het hoofd op een voorzet vanop de flank. Marouane Fellaini bewees meermaals dat zo’n troefkaart van doorslaggevend belang kan zijn op een eindtoernooi. Tot slot nog deze bedenking: stel dat de Rode Duivels in pakweg de kwartfinale richting een bloedstollende strafschoppenserie gaan, aan welk vijftal zou jij de bal dan toevertrouwen? Bij Vanaken zou de hartslag van het Belgische volk misschien net dat tikkeltje naar beneden gaan  …