Gedegradeerd maar gegeerd: waarom langzoekend Bayern bij Kompany uitkomt

“Vanaf vandaag start onze voorbereiding op het nieuwe seizoen.” De eerste reactie van Kompany onmiddellijk na de zwanenzang van Burnley FC was best een opmerkelijke. Niet alleen stond de voormalige Rode Duivel amper ontgoocheling of rouw toe, bovendien leek hij zijn lot ermee te verbinden aan nog een jaartje bij The Clarets. Een week later staat die toekomst op de helling. Volgens Duitse bronnen zou Bayern München zelfs al om de tafel gezeten hebben met Kompany. Laat het alvast duidelijk zijn: werkelijk niemand zou hem kunnen verwijten om de voorstad van Manchester in te ruilen voor één van de metropolen van het wereldvoetbal. Ook in Burnley zelf leeft die overtuiging ongetwijfeld.

Niettemin blijft het opvallend: een zesvoudige winnaar van de beker met de grote oren die jaagt op een coach die redelijk kansloos wegzakte uit de Premier League. Waar heeft Kompany dat vertrouwen aan te danken? Eerst en vooral aan de woelige situatie binnen Bayern zelf, dat een waar annus horribilis heeft beleefd. Voor het eerst in twaalf jaar moest de club het Meisterschaft doorgeven, meer bepaald aan een wervelend Bayer Leverkusen. Ook VFB Stuttgart eindigde finaal overigens hoger dan de recordkampioen. De bekercompetities brachten geen soelaas. In de Duitse Pokal ging Bayern roemloos ten onder in de tweede ronde, terwijl wie anders dan Real Madrid de weg versperde richting Champions-League-finale.

Na zeven komt acht
Die sportieve terugval heeft een bijzonder grote impact op de trainerszoektocht. Met de norse en eigenzinnige Thomas Tuchel, zelf pas halverwege vorig seizoen aangesteld als opvolger voor Julian Nagelsmann, leek een verdere toekomst al vroeg uit den boze. Wederzijdse verwijten zetten die samenwerking verder op de helling. Geen nood, dacht Bayern, voor een topclub als de onze zwemmen er genoeg sappige vissen in de zee. Alleen wilden die stuk voor stuk niet bijten. Xabi Alonso, Julian Nagelsmann, Oliver Glasner, Ralf Rangnick, Roberto de Zerbi, Zinedine Zidane en Roger Schmidt: allen gaven ze nul op het rekest. Uit armoe belandde de Bayern-top dan maar … opnieuw bij Tuchel. Even leken de plooien ook echt weer gladgestreken, maar nu is een vervolg toch uitgesloten.

Zo is Bayern terug bij af. En is nu met Kompany een achtste naam bovenaan het lijstje verschenen. Qua trainerspalmares staat die zonder discussie in de schaduw van het selecte clubje van hierboven. Zijn titel in de Championship was indrukwekkend, maar voor het overige is de erelijst nog maagdelijk wit. Bij zowel Anderlecht als Burnley betaalde hij daarnaast leergeld. Zijn verdiensten als speler staan daarentegen buiten kijf. Met onder meer vier Premier Leagues, twee FA Cups en een bronzen medaille op het WK op zijn actief hoeft Kompany zich zelfs ten opzichte van een Alonso of Zidane niet te schamen. Zijn leiderskwaliteiten en bovenmatige intelligentie spreken verder voor zich.

Daarenboven beschikt Vince The Prince nog over enkele andere troefkaarten om tijdens zijn sollicitatiegesprek op tafel te leggen. Zo is hij geen onbekende in de Bundesliga, aangezien hij tussen 2006 en 2008 aan de weg naar boven timmerde bij Hamburg SV. Zijn Duits moet misschien wat afgestoft worden, maar Kompany kennende zal hij zich vlug (opnieuw) vlot van de taal kunnen bedienen. Naar verluidt zijn de bestuurders bij Bayern alvast erg te spreken over het project dat onze landgenoot bij Burnley uitbouwt (uitbouwde?). Niet zelden werd hem in de Engelse pers naïviteit en koppigheid verweten, maar zeker die laatste eigenschap beschouwt Kompany niet als negatief. Blijkbaar denken ze er in de Allianz Arena net zo over. Zijn spelfilosofie, met een verzorgde en risicovolle opbouw als steunpilaar, past er als gegoten. Met wereldvoetballers ter beschikking moet die aanpak ook eenvoudiger tot zijn recht komen dan (met alle respect) met het materiaal dat in Burnley voorhanden is. Wanneer hij dat kan koppelen aan resultaten … De knalcampagne in de Championship 2022-2023 dient als voorbeeld.

De geest van Guardiola
De timing om in te stappen bij Bayern is een tweesnijdend zwaard. Enerzijds zal de druk enorm zijn om volgend seizoen weer prijzen te pakken. Misstappen zijn uit den boze, daarom ook duurt de casting van de nieuwe trainer zo lang. Anderzijds staat de spelerskern aan de vooravond van een metamorfose. Ouderdomsdekens Manuel Neuer (38 jaar) en Thomas Müller (34 jaar) zijn stilaan toch echt toe aan een opvolger. Met Leroy Sané speelde Kompany nog samen bij Manchester City, waar hij regelmatig op Harry Kane moest dekken. Dat lijntje loopt dus al terug naar Engeland. Verder staat er een blik aan vers toptalent te trappelen om over te nemen, met in de schaduw van raspaardje Jamal Musiala nog interessante tieners als Aleksandar Pavlovic, Mathis Tel en Lovre Zvonarek. Als Kompany bij Anderlecht één kwaliteit in de verf zette, is het wel zijn ondersteunende rol in de ontwikkeling van jongeren.

Tot slot nog dit: de laatste trainer die het twee jaar of langer uithield in München, was Pep Guardiola. Van 2013 tot 2016 dikte hij de prijzenkast aan met zeven exemplaren. Hoewel de oh zo gegeerde Champions League daar toen niét bij zat, geniet de Catalaan nog steeds bijzonder veel aanzien binnen de club. Eigenlijk zoekt Bayern sinds zijn vertrek naar een opvolger, iemand die even gedreven in het leven staat en revolutionair gedachtegoed uitdraagt. Niko Kovac, Hansi Flick en Nagelsmann mogen dan wel eremetaal veroverd hebben, unanieme tevredenheid bestond er nooit over hen. Wie geschikter dan de trouwe discipel van Guardiola om die jarenlange wens eindelijk opnieuw in te vullen?