Andere 'judassen' en varkenskop gingen Lukaku voor

Lukaku wacht bitsig weerzien in Inter: andere 'judassen' en varkenskop gingen voor

28 oktober 2023 om 20:32
Laatste update: 28 oktober 2023 om 20:32

Alle (Belgische en Italiaanse) schijnwerpers zijn dit weekend gericht op Romelu Lukaku. De recordschutter der Rode Duivels keert met AS Roma terug bij Internazionale, de club die hem volledig uitgespuwd heeft na het transferdebacle van afgelopen zomer. De harde kern in Milaan heeft alvast aangekondigd om de terugkeer van Lukaku tot een hel te maken ... Onze landgenoot zou lang niet de eerste zijn die bitsig ontvangen wordt door zijn ex-club. VoetbalPrimeur.be snort enkele illustere voorgangers op.  

Voetballers die een florissante carrière uitbouwen bij de ene club om nadien nog voor de tegenpartij uit te komen, het is van alle tijden. In inmiddels lang vervlogen tijden trokken Kenneth Brylle, Rob Rensenbrink en René Vandereycken bijvoorbeeld het paars-en-wit van RSC Anderlecht én het blauw-en-zwart van Club Brugge aan. De legendarische Johan Cruijff, mister Ajax bij uitstek, koos in de nadagen van zijn loopbaan zowaar voor ... Feyenoord! Hij schopte het er zelfs tot Nederlands voetballer van het jaar. Vroeger kraaiden daar blijkbaar lang niet zoveel hanen naar.

Sinds de toegenomen mediatisering rond de sport is dat behoorlijk veranderd. De voorbije decennia bleken 'verraders' en 'judassen' niet langer uitsluitend termen uit de Bijbel, maar evenzeer uit het voetbalwereldje. Ook in ons land liepen er voorbeelden rond. Alin Stoica doet meteen een belletje rinkelen, maar Lorenzo Staelens spande misschien wel de kroon. Na ruim 300 wedstrijden voor Club Brugge zette de Rode Duivel in 1998 de gevoelige stap naar de hoofdstad, ondanks een voorakkoord voor een nieuwe deal van drie jaar op Jan Breydel. Dat Staelens bij Anderlecht ook nog eens een titel en een Gouden Schoen zou veroveren, bezorgde de Brugse fans enkel nog meer maagzuur. Of hoe 'De Lorre' in Brugge vanaf dan bekend zou staan als 'Laffe Lorre' ...

Niet enkel de rivaliteit tussen Anderlecht en Club doet het Belgische voetbal bij momenten daveren op haar grondvesten. Bojan Jorgacevic zette kwaad bloed doordat zijn typerende sjaal in de doelnetten niet langer de Gentse, maar de Brugse kleuren droeg. Voor de meest ophefmakende terugkeer naar een ex-club moeten we echter naar Sclessin. Toen Steven Defour in 2015 als Anderlecht-speler afreisde naar Standard, waar hij de aanjager was van de gouden jaren 2007-2011, ontvouwden de Luikse fans een weerzinwekkend spandoek. Die 'Red or dead' miste haar effect niet. Uiteindelijk koos Defour voor het eerste, want kort na de rust van de bewogen kraker pakte hij een rode kaart. Standard werd nadien overigens bestraft voor dat misselijkmakende gedrag.

Een Arsenal-fan kan lijden
Ook in het buitenland werden bepaalde 'verraders' eens op of over het randje 'verwelkomd'. Bij Arsenal FC bijvoorbeeld heeft de aanhang enkele stevige transferklappen moeten verwerken. Linksachter Ashley Cole wekte woede op door te zwichten voor de Russische roebels bij Chelsea FC. Geen wonder dat hij bij zijn terugkeer begroet werd middels wapperende geldbriefjes. 'The Cashley Cole Song' groeide kortstond uit tot wereldhit.

Ook Emmanuel Adebayor had het verkorven in het Emirates Stadium door zich te verbinden erfvijand Tottenham. 'It should have been you, it should have been four, shot in Angola', zongen de Arsenal-supporters hem toe. Die lyrics vormden een verwijzing naar een aanslag in Angola, waarbij de bus van de Togolese nationale ploeg beschoten werd en drie inzittenden overleden. Niet alleen in Luik wordt de grens met het toelaatbare al eens overschreden, helaas.

Nochtans is Arsenal niet heiliger dan de paus. Neem nu Sol Campbell. De mandekker maakte jarenlang grote sier bij The Spurs, waarvoor hij zijn eeuwige liefde verklaarde. Een monsteraanbieding van Manchester United verwees hij dan ook vlotjes naar de prullenmand. Tot Campbell ter compensatie om een fikse loonsverhoging vroeg. Het Tottenham-bestuur kon daar niet op ingaan, waarop de Engelsman zich dan maar doodleuk verbond aan ... Arsenal. Weg heldenstatus!

Een varkenskop
In andere landen gaat het er soms even bedenkelijk aan toe. Na zijn doorbraak bij Schalke 04 wenste Manuel Neuer zijn weg te vervolgen bij Rekordmeister Bayern München. Een logische en te verdedigen opstap, zou je denken, maar daar dacht het publiek uit Gelsenkirchen anders over. Op een feestje van de club kreeg Neuer een slag in het gezicht van een ontevreden supporter. Ook Mario Balotelli kreeg met geweld af te rekenen, zij het verbaal. Na zijn passage bij Manchester City keerde het enfant terrible terug naar Milaan, weliswaar bij het rood-zwarte gedeelte. Hij had eerder al verklaard van kindsaf eigenlijk meer AC-gezind te zijn. Tijdens de Derby della Madonnina bekoelden de Interista's hun woede met racistische spreekkoren en zelfs toegeworpen bananen.

Controversiële transfers in het voetbal kunnen dramatische gevolgen hebben, vraag dat maar aan de nabestaanden van Dino Pokrovac. Die Kroatische makelaar had een twintigtal jaar geleden een goudklompje in handen in de persoon van Niko Kranjcar. Als piepkuiken loodste hij Dinamo Zagreb naar twee titels, nota bene als jongste aanvoerder uit de clubgeschiedenis. De wereld lag aan zijn voeten, totdat er een financieel geschil met het bestuur volgde. Zijn zaakwaarnemer versluisde het goudhaantje prompt naar aartsrivaal Hajduk Split. Uiteindelijk zou Pokrovac die move met zijn leven moeten bekopen. In 2005 werd hij vermoord door de Kroatische maffia, die meer invloed wilde uitoefenen op de transfersommen van talentvolle voetballers. Kranjcar zelf bouwde nog wel een mooie carrière uit bij onder meer Tottenham Hotspur en Dynamo Kiev, maar hij zou voor het leven getekend blijven door die schokkende gebeurtenissen.

Afsluiten doen we met een iets ludiekere, maar daarom niet minder legendarische supportersactie: Luis Figo en de varkenskop. Het verhaal van de Portugees is alombekend. Eind jaren '90 maakte hij furore als het nieuwe godenkind van Camp Nou. Figo kon echter niet aan de lokroep weerstaan om Galactico te worden. FC Barcelona verlaten voor Real Madrid, het is misschien wel de meest af te keuren overstap in voetballand. Figo deed het toch en zou de gevolgen aan den lijve ondervinden bij zijn rentree in Barcelona. Bij elke hoekschop kreeg zijn maagdelijk witte shirt een heleboel rommel naar zich geslingerd, tot aan een varkenskop toe. Die staat anno 2023 nog steeds symbool voor de verhitte verhoudingen tussen beide Spaanse grootmachten. Laat ons hopen voor Lukaku dat er zondagavond om 18u geen zwarte bladzijde aan dat betreurenswaardige boek wordt toegevoegd.