De mercatobalans bij Standard: spetterend slotvuurwerk na (te) lange gelatenheid
Met wat meer uitstel ten opzichte van de grote(re) voetballanden is ook de Belgische zomermercato ten einde gekomen. Dringend tijd om de balans op te maken van al dat transfergeweld, te meer omdat het seizoen inmiddels al volop is losgebarsten. In deze zesde aflevering: Standard Luik.
Zowat anderhalf jaar na de overname wordt eigenaarsgroep 777 Partners vaker vervloekt dan verheerlijkt op Sclessin. Aan een langetermijnvisie lijkt het de Amerikanen voorlopig te ontbreken. Net als vorige zomer grossierden ze in vrije transfers en huurconstructies. Goedkoop, maar de keerzijde van de medaille maakte Standard aan het einde van vorig seizoen mee, toen sterkhouders als Filippo Melegoni en Philip Zinckernagel na één jaar alweer andere oorden opzochten. Wie over te weinig kapitaal beschikt, kan moeilijk aan de verdere termijn bouwen. Of gaat het eerder om een gebrek aan overtuiging? Enkele andere clubs uit het 777-netwerk vechten eveneens om hun hoofd boven water te houden.
Bij de overgang van augustus naar september gingen de alarmbellen in Luik pas echt af. Als vervolg op een al ontnuchterende mercato deed Standard ook nog eens aanvoerder Aron Donnum en twee veelbelovende producten uit de Académie, Sacha Bansé en Leandre Kuavita, van de hand. Het signaal dat de Amerikaanse investeerders er de stekker uittrokken? Uiteindelijk bleek dat niet het geval (zie verderop), maar intussen staan de trotse Rouches wel op twee na laatste in de stand. Geen pretje voor nieuwbakken trainer Carl Hoefkens, die de grond onder zijn voeten al voelt opwarmen.
Overzicht van de uitgaande transfers bij Standard:
Sacha Bansé (verhuurd aan Valenciennes), Jacob Barrett Laursen (Häcken), Mathieu Cafaro (Saint-Etienne), Alexandro Calut (verhuurd aan OH Leuven), Gojko Cimirot (Al-Fayha), Osher Davida (Maccabi Tel Aviv), Aron Donnum (Toulouse), Denis Dragus (verhuurd aan Gaziantep), Noë Dussenne (Lausanne Sport), Léandre Kuavita (Genoa), Filippo Melegoni (terug naar Genoa), Abdoul Tapsoba (verhuurd aan Amiens SC), Philip Zinckernagel (naar Club Brugge via Olympiakos)
Beproefd, maar onsmakelijk recept
Dat de Standard-supporters toch nog met een sprankel hoop de interlandperiode indoken, viel te danken aan de sloturen op de Belgische zomermarkt. Daarin schakelde Standard eindelijk de nodige tandjes groter. Met Steven Alzate, Moussa Djenepo, Isaac Hayden en Kamal Sowah meerden vanuit het niets nog vier beoogde basiskrachten aan langs de oevers van de Maas. Samen met de eerder aangetrokken Wilfried Kanga en verloren zoon Zinho Vanheusden moet dat kwartet de ruggengraat van het elftal vormen. Aan Hoefkens om, weliswaar op korte tijd, een geheel te smeden van die nieuwkomers. Gelukkig zijn de meesten onder hen al vertrouwd met de omgeving (Alzate, Djenepo, Vanheusden) of de trainer (Sowah).
Op de valreep hebben de eigenaars dus nog enige goodwill kunnen opwekken bij hun aanhang. Eigenlijk mag dat geen verrassing heten, aangezien de mercato van 2022 haast een blauwdruk vormde. In afwachting van het nodige budget richtte Fergal Harkin zich in eerste instantie vooral op witte merels met Britse tongval. Bij verscheidene Premier-League-clubs plukte hij jonge opleidingsproducten weg. Het was echter verstandig noch eerlijk om meteen van hen te verwachten dat zij het elftal op sleeptouw zouden nemen, wat de magere resultaten pijnlijk hebben aangetoond.
Overzicht van de inkomende transfers bij Standard:
Steven Alzate (gehuurd van Brighton & Hove Albion), Moussa Djenepo (Southampton FC), Isaac Hayden (gehuurd van Newcastle United), Wilfried Kanga (gehuurd van Hertha BSC), Hayao Kawabe (Wolverhampton FC), Romain Mundle (Tottenham Hotspur), Aiden O’Neill (Melbourne City), Isaac Price (Everton FC), Kamal Sowah (gehuurd van Club Brugge), Zinho Vanheusden (gehuurd van Internazionale), Ilyes Ziani (Union Saint-Gilloise)
VP’s balans ➕
Standard heeft het beste voor het laatste bewaard, dat zeker, maar dat kan de valse start niet verbloemen. Momenteel ligt één vijfde van de reguliere competitie al achter de rug. En dan moet de machine nog keurig afgesteld worden … Daar schuilt net het verschil met de vorige campagne, toen Ronny Deila begin september wél al aanvaardbare resultaten kon voorleggen. Kortom: de kwaliteit is nu aanwezig, maar de Champions’-Play-Off-trein is al even verderop gedenderd. Dat wordt stevig sprinten!