Anderlecht aast op Canós: passioneel, maar broos lijf

Anderlecht aast op Canós: passioneel Spaans talent met fraai cv, maar broos lijf

10 juli 2023 om 23:32
Laatste update: 12 juli 2023 om 13:52
1

RSC Anderlecht jaagt naarstig verder op zomeraanwinsten. In zijn zoektocht naar aanvallende impulsen vanop de flank is Jesper Fredberg uitgekomen bij Sergi Canós Tenés, een oude bekende van Brian Riemer bij Brentford FC. VoetbalPrimeur.be stelt een profielschets samen van een talentvolle Spanjaard met een ietwat atypisch parcours, dat niet altijd even effen verlopen is.

Het zijn slechts uitzonderingen, Spaanse tieners die hun opleiding buiten de eigen landsgrenzen vervolmaken. Nadat de dertienjarige Canós zijn lokale clubje ontgroeid is, staan de grootmachten uit La Liga te trappelen in de rij. FC Barcelona mag zich de gelukkige noemen, al komt er na drie jaar al een einde aan de samenwerking. In 2013 besluit hij zijn heil te gaan zoeken bij … Liverpool FC. Als zestienjarige Zuid-Europeaan met beperkte beheersing van het Engels zo’n stap ondernemen, het is een risico. Canós is er echter rotsvast van overtuigd dat het de beste stap is om zijn toekomst te ontwikkelen.

Gelukkig hoeft de jongeman zijn koffers niet alleen te pakken. Terwijl zoonlief het probeert te maken als profvoetballer, opent zijn familie in Liverpool een restaurantje. De naam ‘Gracias’ is veelbetekend: het verwijst naar de dankbaarheid die de familie overvallen heeft voor de kans die Engeland aan Sergi geeft. Die kansen komen er ook. In 2015 mag Canós zich voor het eerst bewijzen bij de grote jongens. Nee, The Reds zijn nog te hoog gegrepen, maar Championship-club Brentford lijkt de ideale omgeving om zichzelf te ontplooien. De huurling grijpt het momentum met beide handen: met 1673 speelminuten en zeven competitiedoelpunten kleurt de balans overwegend groen.

Aan het einde van dat seizoen volgt de voorlopige kers op de taart. Op 15 mei 2016 mag Canós negen minuten invallen bij Liverpool. Het zou zijn eerste en meteen ook laatste optreden voor de legendarische club worden. Enkele weken later tekent hij een overeenkomst bij Norwich City, maar dat zou al vlug de verkeerde keuze blijken. In de daaropvolgende winterstop zet Canós zijn fout recht: Brentford, daar hoort hij thuis. Vanaf januari 2016 tot op heden zal de Spanjaard onder contract liggen bij The Bees. Inmiddels staat de teller er op 249 wedstrijden. Daar mag gerust het etiket ‘meubelstuk’ op gekleefd worden.

De eerste kwaaltjes …
Momenteel kennen we Brentford als één van de strijdende kleintjes uit de Premier League, maar het grootste gedeelte sinds 2016 was de club actief op het tweede niveau. In die Championship ontpopte Canós zich tot een bijzonder nuttige speler. Hoewel hij opgeleid is als rechtsbuiten, bewijst de technicus zijn veelzijdige aard. Vanop links, achter de spits, diep in de punt of zelfs als rechterwingback: geen positie is hem vreemd. Een sneltrein is hij niet, maar zijn fijnbesnaarde voetjes, balvastheid, spelinzicht en precieze voorzetten maken van Canós een moeilijk te verdedigen tegenstander. Bovendien weet de rechtspoot ook het doel staan. In al die jaren trof hij 37 keer raak, goed voor een gemiddelde van zo’n vijf goals per seizoen.

Dat aantal ligt niet bijster hoog, horen we de sceptici luidop denken. Er ligt een eenvoudige verklaring voor de hand: zijn broze gestel. In de voorbereiding op de jaargang 2017-2018 begint de ellende. Een enkelblessure houdt hem aan de kant, waardoor Canós voor het eerst moet leren knokken voor zijn plekje. Dat doet hij ook, maar de schade wordt er niet minder om. Op 5 oktober 2019 volgt een kantelpunt in zijn carrière. Een zware knieblessure houdt de publiekslieveling maandenlang aan de kant. Toch komt hij later nog in actie, met een bedankkaartje richting … het coronavirus. De tijd waarin het (Engelse) voetbal noodgedwongen onderbroken wordt, gebruikt Canós gretig om te werken aan zijn terugkeer.

In tussentijd stelt zijn werkgever (waar met ene Riemer intussen een bekende assistent is aangesteld) een bijzonder warm gebaar. Niet zo lang na de opdoffer van zijn diagnose krijgt Canós een contractverlenging voor vier jaar (!) voorgeschoteld, waarmee Brentford wilt aantonen dat het haar flankaanvaller niet zal laten vallen. De liefde tussen beide partijen brandt vuriger dan ooit tevoren. Gek genoeg noemt Canós dat knieletsel “het beste moment uit zijn loopbaan”, aangezien het hem mentaal sterker gemaakt heeft. Wie wil oogsten, moet pijn kunnen lijden.

Via Athene (en kinderachtig T-shirt) naar Brussel?
Het herstel verloopt gunstig. In 2021, na enkele jaren vruchteloos jagen, slagen Canós en zijn medemaats er eindelijk in om te promoveren naar de Premier League. Zes jaar na zijn vertrek op Anfield Road krijgt de dan 24-jarige Spanjaard de kans om zijn droom helemaal na te jagen. Het avontuur begint sprookjesachtig: Canós maakt het allereerste doelpunt ooit voor Brentford in de Premier League, waarmee hij de kiem legt voor een historische 2-0-zege tegen Arsenal FC. Bovendien spreekt zijn grondscherende schot zó tot de verbeelding dat het tien maanden later door de fans verkozen zal worden tot ‘Goal of the Season’.

Canós blijft regelmatig minuten krijgen, maar in de slotweken van het seizoen zet de neerwaartse spiraal zich in. Eerst krijgt hij te maken met een dijblessure, in de voorbereiding op de komende campagne komt daar pijn aan de hamstrings bovenop. Door de ongelukkige timing van dat euvel dringt een uitleenbeurt zich op. Op de laatste dag van het transfervenster werpt Olympiakos hem een reddingsboei toe. Ook hier achtervolgt het onheil hem: voor de tweede maal moet zijn knie eraan geloven. Pas begin februari is de huurling weer wedstrijdfit, waardoor Canós uiteindelijk slechts tot acht optredens bij de Griekse recordkampioen komt.

Toch weet hij zich daarin te onderscheiden. Liefst vier keer vindt de polyvalente aanvaller het vijandelijke net. Het vormt een rode draad doorheen zijn loopbaan: niet zelden stond rampspoed in de weg, maar telkens weer heeft Canós weinig tijd nodig om zich opnieuw belangrijk te maken voor zijn club. Dat is een teken van onversneden klasse. Die vult hij overigens aan met een andere brandstof: pure passie. Op het veld gebeurt alles met volle overgave, ook het verdedigen (mooi meegenomen uit al die jaren Engels voetbal).

Ook naast de groene rechthoek spatten de emoties ervan af. Wanneer de interesse van Anderlecht bekend geraakt, heeft de Spanjaard zijn beslissing snel genomen. In Brussel wil hij zijn carrière herlanceren. Recent meldde Canós zich met een opvallend T-shirt opnieuw aan bij Brentford, nog steeds zijn werkgever. ‘Help me, alsjeblieft’, luidde de niet mis te verstane hint richting een vertrek. Het cynische bijschrift ‘Ik kijk ernaar uit om weer te voetballen …’ zette enkel nog meer kwaad bloed bij de supporters. Na alle ondersteuning die de club hem geboden heeft, had men op meer dankbaarheid gerekend. Want hoe luidde de naam van de familiezaak ook alweer?