Anderlecht zkt. centrale verdediger: opnieuw Deense connectie of gokje met Denayer

Yann Aurel Bisseck (Aarhus GF)
Pas 22, maar toch heeft deze Duitser de halve wereld al gezien. Een doorbraak bij 1FC. Köln, de club uit zijn geboortestad, zat er niet in. Dat lukte evenmin bij Roda JC en Vitoria Guimaraes. In de zomer van 2021 besloot Bisseck het dan maar in Denemarken te gaan proberen. Die keuze heeft eindelijk zoden aan de dijk gebracht, want bij Aarhus is hij nu al twee jaar sterkhouder.

Nicolas Bürgy (Viborg FF)
Ook nummer twee uit dit lijstje staat hoogstwaarschijnlijk in het adressenboekje van Jesper Fredberg. Wat heet: toen hij nog sportief directeur bij Viborg was, loodste hij Bürgy zelf naar de club! Tot dan toe had de mandekker vooral ervaring opgebouwd in zijn thuisland Zwitserland. Zijn aanpassing aan het Deense voetbal verliep evenwel vlekkeloos. Op z’n 27e zou Bürgy stilaan op de top van zijn kunnen moeten zitten.

Dylan Bronn (US Salernitana)
Sinds zijn vertrek bij KAA Gent in 2019 heeft de Tunesiër zijn rugzakje aardig gevuld: Ligue 1, Serie A, twee WK’s … Aan ervaring geen gebrek bij Bronn, die het afgelopen jaar nog een steunpilaar was bij Salernitana. Toch zou de Italiaanse laagvlieger niet weigerachtig staan tegenover een vertrek. Nadeel voor Anderlecht is dat zijn looneisen waarschijnlijk stevig zullen zijn, net nu Fredberg en co er alles aan gedaan hebben om te saneren.

Jason Denayer (Shabab Al-Ahli)
Zo’n anderhalf jaar geleden leek de wereld nog aan zijn voeten te liggen, maar nu is Denayer helemaal in de vergeetput beland. Zijn verrassende keuze voor een avontuur in de woestijn heeft zijn reputatie een deuk bezorgd. Het kan vriezen en het kan dooien met mannen die terugkeren uit het Midden-Oosten, al gaf Toby Alderweireld het stichtende voorbeeld. Met 28 lentes op de teller moet de 35-voudige Rode Duivel in principe nog in staat zijn om te schitteren. Aangezien Denayer opgroeide in Jette, zou Anderlecht ergens wel als thuiskomen aanvoelen.

Alexander Djiku (RC Strasbourg)
Toegegeven: met een actuele marktwaarde van acht miljoen euro is de Ghanese international misschien wat hoog gegrepen voor het huidige paars-wit. Dat valt ook af te leiden uit de gegadigden die Djiku het hof maken: Besiktas, Lille OSC, Mainz 05 en Nottingham Forest zijn naar verluidt erg geïnteresseerd. Je weet echter maar nooit hoe een koe een haas vangt. Zijn verbintenis bij Strasbourg loopt binnen enkele dagen in ieder geval af, dus een transfersom hoeft al niet opgehoest te worden.

Filip Helander (Rangers FC)
Gezien het jeugdige karakter van de ploeg kan Anderlecht er enkel baat bij hebben om een gepokt en gemazelde verdediger aan de selectie toe te voegen. Helander beantwoordt aan dat profiel. De rijzige Zweed (1,92 meter) kwam 19 keer uit voor zijn nationale elftal en leerde het klappen van de zweep verder bij Hellas Verona, Bologna en Rangers. Hij flirtte al openlijk met een terugkeer naar jeugdliefde Malmö, maar wie weet kan Anderlecht daar een stokje voor steken. Zijn speelstijl zou alvast een nuttige aanvulling kunnen zijn op het duo Debast-Vertonghen: iets minder flair aan de bal, maar wat onverzettelijker in duel.

Boris Popovic (Cercle Brugge)
In samenwerking met Jesper Daland heeft Popovic bewezen één van de lastigere verdedigers uit onze JPL te zijn. Als Serviër geboren in Frankrijk combineert hij het beste van die twee voetbalscholen: meedogenloos als het moet, maar altijd tactisch gedisciplineerd. Aangezien jeugdproduct Christiaan Ravych zich aan het eind van vorig seizoen positief liet opmerken, zal Cercle er bovendien net dat tikkeltje minder rouwig om zijn om Popovic te laten vertrekken. Weliswaar voor de juiste prijs …