VP 11, centrale middenvelders: Union-trio, Genkse tandem, briljant(e) Vermeeren
Een doldwaze Jupiler Pro League heeft dan toch al haar geheimen prijsgegeven. Royal Antwerp FC duikt de zomer al feestend in, maar niet vooraleer de redactie van VoetbalPrimeur.be haar woord heeft gesproken. Traditioneel leggen we de competitie neer met het beste elftal van deze jaargang. In deze vijfde aflevering van VP’s 11 uit 2022-2023 komen de centrale middenvelders aan bod.
VP’s Elftal zal aantreden in een klassiek 4-3-3-systeem, aangezien de meeste ploegen uit de JPL die opstelling nog steeds hanteren. Per positie heeft onze redactie al een voorselectie gemaakt van telkens zes spelers (of tien voor de centrale verdedigers en middenvelders). Wie uiteindelijk VP’s 11 wil halen, zal de steun van zowel onze redactie als jullie, onze lezers, kunnen gebruiken. De stemmen uit elk kamp tellen namelijk voor vijftig procent van het totale resultaat.
Steve Alzate (Standard Luik)
Ondanks de eerder lege clubkas slaagde het Luikse bestuur er wel in om een middenvelder met Premier-League-ervaring naar Sclessin te loodsen. Die bagage liet Alzate ook bewonderen. Wanneer de Britse Colombiaan aan de bal komt, ben je quasi zeker dat hij die niet zal verliezen. Dat betekent evenwel niet dat hij risicoloos voetbalt, wel integendeel.
Statistieken JPL: 26 basisplaatsen, 2219 minuten, 3 doelpunten, 5 assists
Julien De Sart (KAA Gent)
Toby Alderweireld kan er wat van, maar ook De Sart maakt aanspraak op de eretitel ‘meester van de lange pass’. Gek genoeg leverde hem dat geen enkele assist op. Dat neemt zijn belang voor De Buffalo’s niet weg. Niet toevallig begon de ploeg pas te draaien vanaf Nieuwjaar, toen De Sart na lang blessureleed zijn herintrede in de basiself maakte.
Statistieken JPL: 22 basisplaatsen, 2036 minuten, 2 doelpunten, 0 assists
Bryan Heynen (KRC Genk)
De frivole aanvalsfilosofie van Wouter Vrancken stelde ook de jongens lager op het veld in staat om fraaie statistieken te boeken. Verder is Heynen daar natuurlijk volledig zelf verantwoordelijk voor. Dankzij zijn spelintelligentie lijkt de Genkse aanvoerder telkens op de juiste plek op te duiken, zowel centraal als voor doel. Op twee fatale minuten na had de rasechte Genkie zijn ploeg kampioen gemaakt …
Statistieken JPL: 38 basisplaatsen, 3303 minuten, 11 doelpunten, 4 assists
Patrik Hrosovsky (KRC Genk)
Een zestal (!) minuten heeft hij gemist over de hele JPL heen, waanzin! Waar maatje Heynen in de heenronde de schijnwerpers opeiste, was dat de laatste maanden eerder omgekeerd. Hrosovsky werd omgedoopt tot de stille (oer)kracht van Genk, maar zijn prestaties kregen een steeds luidere nagalm. Immer en altijd zoekt hij naar een voetballende oplossing.
Statistieken JPL: 3554 basisplaatsen, 40 minuten, 3 doelpunten, 4 assists
Thierry Lazare Amani (Union Saint-Gilloise)
In januari 2022 verscheen Lazare definitief in het elftal en sindsdien viel hij er niet meer uit weg te slaan. Onder Karel Geraerts komt hij zelfs nóg beter tot zijn recht, aangezien Union nu vaker zelf het spel maakt. Van voorganger Felice Mazzu heeft de Ivoriaan dan weer het gif gekregen, waar het hem voordien soms aan ontbeerde. Zo is Lazare ontpopt tot één van de meest complete middenvelders uit onze competitie.
Statistieken JPL: 34 basisplaatsen, 2634 minuten, 3 doelpunten, 4 assists
Senne Lynen (Union Saint-Gilloise)
Eén van de vele Unionisten die de stap van de Challenger Pro League naar de JPL-top moeiteloos gezet heeft. Lynen beleefde ongetwijfeld het beste seizoen uit zijn loopbaan, want voor het eerst was hij eens ontbetwiste basispion. Daarin krikte hij zijn niveau op tot de standaarden van Union: agressief in de balrecuperatie, mentaal sterk en comfortabel aan de bal.
Statistieken JPL: 36 basisplaatsen, 3047 minuten, 0 doelpunten, 5 assists
Casper Nielsen (Club Brugge)
Na het zwakste seizoen in jaren valt er in en rond Brugge weinig positiefs te horen over de eigen ploeg. Van zomertransfer Nielsen werd veel verwacht. Allergrootste onderscheiding heeft hij (nog) niet behaald, maar eigenlijk kan je moeilijk ontevreden zijn met iemand die zo vaak mocht starten en toch negen keer raak trof. In ieder geval straalt de Deen onvoorwaardelijk de mentaliteit van Club uit. Veel sweat moet vroeg of laat leiden tot opnieuw glory.
Statistieken JPL: 31 basisplaatsen, 2657 minuten, 9 doelpunten, 0 assists
Rob Schoofs (KV Mechelen)
Eén van de zeldzame Mechelaars die kleur kon aanbrengen in een overwegend grijze campagne. Ook vanuit de rechterkolom blijft Schoofs geregeld een lust voor het oog. Met zijn fluwelen linkerbeen is hij in staat om van zowat overal gevaar te stichten, ofwel door zelf te schieten, ofwel door iemand alleen voor doel te zetten. Daarnaast voelt de Limburger zich nooit te beroerd om de mouwen op te stropen.
Statistieken JPL: 26 basisplaatsen, 2272 minuten, 7 doelpunten, 4 assists
Teddy Teuma (Union Saint-Gilloise)
Nu al jaren de dragende kracht van Union. Opnieuw werd het enkele keren nét niet, maar deze Teuma is op alle vlakken wél geweldig. Met zijn slimme positiespel en onverzettelijkheid aan de bal mag hij zich de ware vaandeldrager van Union noemen. En kijk eens naar die cijfers! Wie weet hoe de titelontknoping verlopen was als Teuma de (tragische) strijd met Club niet vroegtijdig had moeten staken …
Statistieken JPL: 36 basisplaatsen, 3003 minuten, 10 doelpunten, 12 assists
Arthur Vermeeren (Royal Antwerp FC)
Recent nog verkozen tot ‘Jonge speler van het seizoen’ op de Pro League Awards. Daar konden vriend én vijand zich best in vinden. Het gebeurt wel vaker dat tieners doorbreken in onze JPL, maar op die positie en in die rol is dat toch straffer dan pakweg als rechtsvoor. Verder valt het op hoe Vermeeren nu al, als prille achttienjarige, het ankerpunt is geworden in de opbouw van Antwerp. De grote clubs kloppen nu al aan de deur, maar deze nuchtere metronoom blijft gewoon in Deurne-Noord, toch?
Statistieken JPL: 24 basisplaatsen, 2168 minuten, 1 doelpunt, 2 assists
Nu is het aan jou! Wie vond jij de beste linksachter uit de JPL 2022-2023? Stem via de poll en geef duiding bij jouw keuze in de reacties.