STVV blijft onder Duitse vleugels: CL-winnaar Fink is notoire jobhopper als coach
Voor de tweede keer in haar geschiedenis krijgt Sint-Truiden VV een Duitse hoofdtrainer, weliswaar voor de tweede keer op rij. Na Bernd Hollerbach krijgt nu Thorsten Fink de sleutels van Stayen in handen. Qua spelerspalmares kent de gewezen Champions-League-laureaat straks zijn gelijke niet op en rond de Belgische velden. Zijn trainersbestaan uitspitten is dan weer een klusje voor VoetbalPrimeur.be.
Laat ons meteen onze inleiding nuanceren: er is wel degelijk een trainer uit de Jupiler Pro League die als speler kon wedijveren met Fink. Ook Mark van Bommel (Royal Antwerp FC) won in zijn actieve loopbaan zowat alles wat los en vast zit, inclusies de Beker met de Grote Oren. Vanaf deze zomer krijgt hij er een kampioen bij. In tegenstelling tot de Nederlander bouwde Fink zijn carrière enkel in de Bundesliga uit, hoofdzakelijk bij Bayern München zelfs. Tussen 1997 en 2003 kwam de centrale middenvelder er 236 duels in actie.
Uiteraard gaat zo’n lang dienstbestand bij Der Rekordmeister gepaard met een flink uit de kluiten gewassen prijzenkast. Vier titels, drie DFB-Pokals en dus één keer die felbegeerde Champions League: je kan gerust stellen dat Fink het maximale uit z’n spelersavontuur gepuurd heeft. Ei zo na mocht hij de CL-trofee in 1999 al eens de lucht in hijsen, ware er niet die legendarische slotfase tegen Manchester United, waarin Bayern een 1-0-voorsprong in extremis nog volledig uit handen gaf. Een slecht ontzette bal van invaller Fink vormde overigens de aanleiding voor de winnende treffer van cultheld Teddy Sheringham. Twee jaar later namen Fink en co zoete weerwraak door Valencia CF te kloppen in de finale.
De rol van vedette zou Fink nooit vervullen in Beieren, die eer was weggelegd voor andere Effenbergs, Kahns en Scholls. Buiten de schijnwerpers groeide de geboren Dortmunder echter uit tot een gewaardeerde kracht binnen die straffe selectie van weleer. Bayern heeft hem veel gegeven, en dus besloot Fink om zijn club evenveel terug te schenken. Toen aan het einde van het seizoen 2002-2003 duidelijk werd dat er niet veel speelminuten meer in het verschiet lagen, deinsde hij er niet voor terug om aan boord te blijven ter ondersteuning van … de reserven. Liever dan Bayern te verlaten schikte Fink zich in een ondersteunende rol voor de talentvolle jongeren uit Bayern B. Drie jaar lang zou hij zich met hart en ziel in die opdracht storten, tot een kapotte knie hem ertoe aanzette de schoenen aan de haak te hangen.
Veelbelovende start, woelig vervolg
Zoals het hoort bij een puike controlerende middenvelder dacht Fink al in de nadagen van zijn spelerscarrière een stapje vooruit. Tijdens zijn periode bij de Bayern-reserven maakte hij handig gebruik van zijn vrije tijd om al lessen te volgen aan de trainersschool van Keulen. Bij zijn pensioen in 2006 was hij zo onmiddellijk klaar voor de volgende stap in zijn professionele leven. Via de jeugd van RB Salzburg en een assistentenrol bij Bayern ging Fink twee jaar later al zijn eerste uidaging als T1 aan. Met FC Ingolstadt wist hij prompt de promotie naar de Bundesliga te bewerkstelligen. Nog voor medio 2009 strandde dat huwelijk echter vanwege de gekende angst voor de rode streep.
Het zou een voorbode betekenen voor het komende decennium. Fink boekte zeker resultaten, pakte zelfs prijzen, maar kreeg ook vaak de bons of stapte uit eigen beweging vroegtijdig op. Een ware jobhopper, dus. Met achtereenvolgens FC Basel, Hamburg SV, APOEL, Austria Wien en Grasshoppers oogt zijn cv wel behoorlijk fraai. Zelden is STVV erin geslaagd om een trainer met dergelijke adelbrieven naar Haspengouwen te lokken. De vraag rijst daarentegen hoe lang de samenwerking zal duren. Verder dan twee jaar bij eenzelfde club geraakte Fink nog niet. Wie weet loodst de magie van Stayen hem wel voorbij die grens …
Prijzenpakker met zwart randje
Hoe dan ook spreekt Finks palmares boekdelen, en niet enkel als speler. Met Basel veroverde onze oosterbuur twee opeenvolgende landstitels. Daar voegde hij tussendoor ook nog een beker aan toe. Ook in recentere jaren, waarin Fink zijn geluk buiten Europa ging beproeven, bewees hij het winnen nog niet verleerd te zijn. Het Japanse Vissel Kobe pakte onder zijn bewind haar eerste trofeeën uit de clubgeschiedenis. Met Andres Iniesta en Lukas Podolski stonden daar destijds overigens enkele internationale sterren onder contract, net als … Thomas Vermaelen trouwens. Laat nu net de ex-Rode Duivel ook geciteerd geweest zijn als nieuwe hoofdcoach bij STVV. Toeval?
Vanaf juni mag Fink zich uitleven met de Truiense spelersgroep, die in eerste instantie wel nog vorm moet krijgen. Momenteel liggen er amper een dozijn Kanaries vast voor het komende seizoen. Dat Fink niettemin op het voorstel van STVV is ingegaan, wijst ergens op de stilstand in zijn loopbaan. Sinds zijn vertrek uit Japan coachte de Duitser zichzelf richting de vergeethoek, met weinig spraakmakende passages langs FC Riga en Al-Nasr in Dubaï. Gelukkig was er nog die Japanse connectie in Sint-Truiden om hem opnieuw in West-Europa aan een baan te helpen. Als Fink op Stayen zijn niveau uit het verleden haalt, staan er de Limburgers weer mooie tijden te wachten.
Een graag geziene gast is de Duitser alleszins. Met de spelers klikt het meestal wonderwel en ook het contact met de fans loopt vlot. In Basel sloeg Fink geregeld een praatje terwijl hij zijn labrador uitliet. Toch overschaduwt één pijnlijk incident dat imago van sympathieke type. In zijn tijd in Zwitserland beweerde flankspeler Fwayo Tembo dat zijn trainer hem tijdens een oefenstonde racistisch bejegend had. Fink zou aan een assistent gevraagd hebben om ‘de aap uit de boom te halen’. Zelf heeft hij die woorden nooit bevestigd, maar het staat uiteraard buiten kijf dat zulk gedrag niet te tolereren valt binnen het Belgische voetbal (en nergens daarbuiten). Als Fink de beste versie van zichzelf naar boven haalt, kunnen zowel STVV als de JPL er enkel wel bij varen.