Historische wedstrijd: Huisanalist bekijkt Club Brugge-tegenstander Benfica

Verwachte opstelling tegen Club Brugge

Wat formaties betreft, is Schmidt vrij consistent. Ze spelen meestal in een 1-4-2-3-1 gebruikt , met een kleine afwijking naar een 1-4-4-2 variant . Dit is ook het geval bij de opstelling.  Odysseas Vlachodimos is de doelman met Nicolás Otamendi en Antonio Silva als centrale verdedigers. Alexander Bah is de rechtsbackpositie. Aan de linkerkant is Alejandro Grimaldo een vaste klant.

Verderop vormen Florentino Luís en Chicuinho (vervanger van Enzo Fernandez) een dubbele spil achter João Mário, Frederik Aursnes en Rafa Silva (die laatste eerder centraal). Ten slotte verwacht ik Gonçalo Ramos in de spits.

De structuur van Benfica is erg vloeiend. De vleugelverdedigers behouden de breedte terwijl de aanvallende vleugelspelers naar binnen komen. De voorste vier zijn misschien wel het meest vloeiende deel. Het is duidelijk dat ze opteren vanuit  individuele kenmerken die leiden tot bepaalde patronen (vb.  David Neres die af en toe wijd afdrijft om de ruimte aan te vallen).

Defensieve omschakelingen
Als we gaan kijken naar het defensieve aspect van R. Schmidt dan merken we dat ze op defensief vlak niet veel dominatiet hebben, de befaamde “Gegenpressing”. Dit verdedigingssysteem begint bij Schmidt bij de voorste 2 aanvallende spelers. Zonder de bal stapt Rafa Silva op om zich bij Ramos aan te sluiten om een 1-4-4-2 te vormen. Deze twee spelers hebben de belangrijkste rol in hun hoge druk.

Ze proberen de tegenstander naar de zijkant te dwingen. Zodra dit het geval is, gaat de dichtstbijzijnde aanvaller ervoor zorgen voor het onder druk zetten van deze tegenstander waardoor hij probeert het veld in twee te splitsen. Ondertussen is de andere aanvaller verantwoordelijk voor het ‘afsluiten van de passingslijn’ (in zone opvangen) naar één van de middenvelders.

Hierdoor proberen ze één kant van de tegenstander over te belasten waardoor de ruimtes kleiner worden en het moeilijker zal worden voor de tegenstander om er voetballend (en gemakkelijk) uit te komen. Bovendien stelt dit hen in staat om een agressief druksysteem uit te voeren, waardoor de tegenstander weinig tijd en ruimte zal krijgen in balbezit. Groot nadeel: aan de andere flank ligt zeer veel ruimte.

Aanvallende omschakeling
Het belangrijkste kenmerk van Benfica is hun dominante en hun gecontroleerde aanpak. De centrale verdedigers splitsen zich naast Vlachodimos en de vleugelverdedigers blijven breed en hoog (terwijl ze nog steeds ondersteuning bieden in de opbouw van achteren uit). Het belangrijkste is echter de rol van de dubbele spil. Florentino en Chiquinho zijn het hart van dit team in balbezit en bewegen altijd samen.

Het behouden van numerieke overtal rondom de bal is een van hun belangrijkste principes in deze fase. (een 5vs3 overtal creeren). Een dubbele spil is vooral effectief bij het bouwen vanaf de flanken. Met bewuste keuzes voor posities en onderlinge ondersteuning creëren de spelers driehoeken rond de tegenstander. Een van de meest gebruikelijke methoden om kansen te creëren, is door middel van combinaties.

Ten slotte zijn de troepen van Roger Schmidt in staat om kansen te creëren door middel van individueel talent. Als je gaat kijken naar iedere speler individueel, dan valt op dat alle (aanvallende) spelers technisch zeer goed onderlegd zijn. Hierdoor kunnen ze een 1vs1 situatie met de tegenstander opzoeken en van hieruit dreiging veroorzaken.

Zoals je in dit voorbeeld kan zien gebruiken ze vaak deze loopbeweging. Diepste speler staat achter de laatste lijn van de verdediging en maakt de beweging om tussen de CV’s te komen. Dit is het moment dat een aanvallende middenvelder (voornamelijk Joao Mario of Rafa Silva) de omgekeerde beweging kan maken en infiltreren. Om de man in balbezit meer opties te bieden, sluit de aanvallende backspeler ook aan.

Hier weer dezelfde loopbeweging, maar dan zelfs in de backlijn van de tegenstander. Diepe spits zorgt voor een afleidingsmaneuver, waardoor er een medespeler kan infiltreren.

Als laatste wil ik ook deze loopbeweging onder ogen brengen. ‘Diepe’ spits blijft centraal bij een CV van de tegenstander. Opkomende aanvallende middenvelder kan infiltreren tussen de back en CV van de tegenstander. Lange bal (over de grond) van de backspeler naar de infiltrerende middenvelder. Op dit moment probeert de diepe spits los te komen van de tegenstander en zorgen de (andere) aanvallende middenvelders + opkomende back voor een overtal in de backlijn van de tegenstander.

Daarnaast kan Benfica ook zeer dreigend zijn op stilstaande fases, voornamelijk op rechtstreekse vrije trappen (Grimaldo – Linkse voet!)

Sterke punten
- Dominantie aan de bal
- Dreigend team: ze kunnen volgens verschillende patronen dreigend zijn
- Individuele kwaliteit en jeugdig talent

Hier zie je Rafa Silva de bal ontvangen tussen drie tegenstanders. Hij kan hier gemakkelijk (puur op techniek, snelheid van uitvoering en wendbaarheid) uit geraken en een dreigende voorzet geven, waaruit G Ramos kan scoren.

- Goncalo Ramos heeft weinig ruimte nodig om een doelpunt te maken
- Rafa Silva en Goncalo Ramos vinden elkaar ‘blindelings’

Pijnpunten
- Doordat ze dominant willen spelen (en snel de bal willen terugwinnen) kunnen ze wel eens over de schreef gaan
- Team dat direct de bal wil veroveren. Indien dit niet het geval is, vallen ze beetje in een “zwart gat” (hebben ze moeilijkheden om deze situatie te managen)
- De verdediging heeft moeilijkheden wanneer ze hoog onder (hevige) druk worden gezet. Ze vinden niet direct de juiste spelers om het spel te verleggen en kunnen hierdoor de bal verliezen op gevaarlijke plaatsen op het veld.

- Snelheid van beide centrale verdedigers. De verdediging (waaronder Otamendi) heeft het moeilijk met snelle en wendbare spelers. Hierdoor kan de tegenstander stilstaande fases rondom de backlijn uit lokken om tot een dreigende situatie te komen.

Conclusie
Benfica is een buitengewoon vermakelijk team om naar te kijken. Roger Schmidt heeft dominante tactieken geïntroduceerd waardoor ze zeer dreigend kunnen zijn in balbezit. Ze kunnen aanvallen volgens verschillende benaderingen.

Bij het verdedigen zijn ze extreem agressief zonder dat ze de tegenstander veel kansen geven. Naast interessante tactieken hebben ze een buitengewoon getalenteerde en veelbelovende ploeg.  Ik verwacht dan ook dat Benfica een zeer moeilijke tegenstander zal zijn voor Club Brugge. Maar er rust nog steeds een ‘vloek’ over dit team, namelijk de vloek van Béla Guttmann.