Trossard is a Gunner : Arsenal kan best nog wat Limburgse vuurkracht gebruiken

Witte rook is opgestegen uit het Emirates Stadium. Met de overstap van Trossard vervullen beide partijen hun winterse doel: de Rode Duivel aasde zoals bekend op een dringend vertrek uit Brighton, maar ook Arsenal wrijft zich in de handen. The Gunners hadden van wat extra vuurkracht in de voorlinie namelijk hun prioriteit gemaakt tijdens deze mercato. Die is er nu gekomen, gedrapeerd in de Belgische driekleur. Hoewel Arsenal indrukwekkend aan kop gaat van de Premier League, zal Mikel Arteta opgelucht ademhalen. Hij beseft maar al te goed dat een aanvallende versterking nodig was om de hete adem vanuit Manchester uit de nek te houden.

Met 47 punten uit achttien wedstrijden doen de Londenaren het voorlopig uitmuntend. Ook op het aantal gemaakte doelpunten valt weinig tot niets aan te merken: 42 stuks, dat is goed voor een gemiddelde van ruim twee doelpunten per wedstrijd. Reken daar een klinische achterhoede bij en ziedaar, het beproefde recept om kampioen te spelen. Wie de doelpuntenmakers bij Arsenal nader bestudeert, merkt echter een stevige spreiding op. Zo zit nog geen enkele Gunner momenteel aan de dubbele cijfers. In tegenstelling tot pakweg Manchester City (Erling Haaland) of Tottenham Hotspur (Harry Kane) beschikt de huidige koploper dus niet over een meedogenloze killer. Dat hoeft geen onoverkomelijk euvel te vormen, maar dan moet in de breedte wel voldoende scorend vermogen voorhanden zijn.

Huidige topschutters van Arsenal: Martin Odegaard (8), Gabriel Martinelli (7), Bukayo Saka (6), Gabriel Jesus (5)

In de heenronde werd die doelpuntenspreidstand vakkudig ingevuld. Toch zal Arteta in zijn achterhoofd dan al plannen uitgebouwd hebben met het oog op de winterse transfermarkt. Het jammerlijke uitvallen van Gabriel Jesus bracht immers een zwakte aan het licht: zo dik is zijn aanvalslijn niet bezaaid. Als wisselstukken voor zijn ontegensprekelijke basiskwartet teert de Spanjaard voornamelijk op jonge, overwegend Britse krachten, zoals Reiss Nelson, Eddie Nketiah en Emile Smith Rowe. Talentvol, dat zeker, maar voldoende om de oppergaai te veroveren? Zelfs Arteta durfde die vraag niet positief te beantwoorden. Daarom maakte Arsenal van een reeds bewezen aanvallende troefkaart haar hoofddoel in deze koopjesperiode.

Uiteindelijk bood zich met Trossard een uitgelezen kans aan, mede omdat de concurrentie bij andere doelwitten als Cody Gakpo (Liverpool FC) en Mykhailo Mudryk (Chelsea FC) korter op de bal speelde. De Rode Duivel gaat de uitdaging aan om zich in volle titelrace in het elftal van de autoritaire leider te knokken. Daar liggen zoals gezegd zeker kansen toe. Op links moet Trossard weliswaar opboksen tegen een rijzende ster als Martinelli, maar voor het overige is ook daar de spoeling behoorlijk dunnetjes. Bovendien leent het moordende programma in de Premier League  er zich nu eenmaal toe om regelmatig eens met de borstel door het vaste elftal te keren.

Een minstens even belangrijke factor: Trossard komt niet met lege handen toe in het Emirates. Bij Brighton bewees hij deze jaargang al het doel te weten staan (zeven treffers), voornamelijk tegen de topploegen dan nog. Dat zal al wie Arsenal een warm hart toedraagt als muziek in de oren klinken. Tactisch lijkt onze landgenoot alvast perfect in het plaatje te passen. Onder de typische huis- annex Arteta-stijl beschikken The Gunners vaak hoog op het veld over de bal, rond de vijandelijke zestien meter. Laat Trossard nu net in die zone, op de rand van de baklijn, razend gevaarlijk zijn. Op dat vlak vult hij Martinelli zelfs eerder aan dan dat hij hem in de weg staat. Terwijl de Braziliaan eerder van de langere versnelling is, draait het Genkse jeugdproduct graag van zijn mannetje weg om dan richting de verste hoek te schieten. Een handvol van dat soort pareltjes kan zomaar de weg plaveien naar eeuwige Premier-League-roem!