Winters huiswerk voor Standard: elke linie zoekt impuls na exit Amallah en Raskin
Nu 2023 voor de deur staat en de winterse transfermarkt open gaat, valt er op de burelen van de Belgische clubs het nodige werk te verzetten. Waar de ene club absoluut nood heeft aan versterking, aast de andere op buitenkansjes. In deze reeks maakt VoetbalPrimeur de to do-lijstjes van de zeven topclubs op, van onder naar boven in het klassement. In aflevering twee: Standard Luik, het huidige nummer zes.
Huidige situatie en prioriteiten bij Standard
De aanstelling van Ronny Deila is ongetwijfeld de beste strategische zet van de laatste jaren op Sclessin. Zijn uitstraling, optimisme en eeuwige passie hebben de gevallen topclub weer in vuur en vlam gezet. Neen, ook dit seizoen zullen De Rouches hoogstwaarschijnlijk niet present tekenen voor de Champions Play-Off, maar de band met de eigen aanhang lijkt in grote mate hersteld. De geschiedenis leert dat Standard niet zonder haar fans kan.
Hoewel de resultaten eigenlijk meevielen, blijven er donkere wolken boven Luik hangen. Eerst en vooral moet de boekhouding kloppen. Ondanks de overname van het Amerikaanse 777 Partners groeit het geld nog steeds niet aan de bomen. Daardoor zal Standard in de wintermercato – nog maar eens – creatief uit de hoek moeten komen. Een zomerse voltreffer als Philip Zinckernagel bewijst dat dat niet noodzakelijk een struikelblok hoeft te vormen. Een herhaling van dat scenario is welkom, want VP.be ziet toch (minstens) vier posities waar versterking zich opdringt:
*Centrale verdediger
Noë Dussenne en Konstantinos Laifis draaien al lang mee en behoorden bovendien nooit tot het absolute kruin der JPL-verdedigers. Achter hen gaapt de grote leegte, op veelbelovende jeugdproducten als Nathan Ngoy (ongelukkig uitgevallen op stage) en Lucas Noubi na. Zij moeten zeker hun kansen blijven krijgen, maar dat neemt niet weg dat een meer ervaren kracht een toegevoegde waarde zou betekenen. Liefst iemand die nog boven Dussenne en Laifis uitsteekt ook.
*Linksachter
Jacob Barrett Laursen liet in de heenronde geen verpletterende indruk na. Hij predikt niettemin in de woestijn, want een alternatief loopt er ook hier simpelweg niet rond. Alexandro Calut beschikt op papier over de juiste vaardigheden, maar kwam op een kwartiertje na telkens uit voor SL16. Als er naar een nieuwe linksback gezocht wordt, zou dat vooral een onverzettelijk type moeten zijn, want daar schort het nogal eens aan bij Barrett Laursen.
*Spelverdeler
Nu na Selim Amallah ook Nicolas Raskin in de B-kern moet verkommeren (verderop meer daarover), heeft Standard een schromelijk gebrek aan stootkracht en creativiteit op de middenstrook. Verdedigend zouden Steve Alzate en Gojko Cimirot het nog moeten zien te rooien, maar in de opbouw is nood aan een type met een splijtende pass of actie voorwaarts. Voorlopig kan enkel William Balikwisha daar af en toe voor een sprankeltje zorgen.
*Spits
Voorin mist Standard eigenlijk al jaren présence. Ook nu weer tellen de topschutters halverwege … vier doelpunten. Geen cijfers om over naar huis te schrijven. Waar de spelerskern wél op vooruit is gegaan, is dribbelvaardigheid. Met Denis Dragus, Aron Donnum en/of Zinckernagel op de zijkanten kan er altijd een bal voor doel dwarrelen. Daar heb je echter iemand nodig om hem binnen te duwen … Noch Renaud Emond, noch Noah Ohio, noch Stipe Perica heeft die vacature ingevuld gekregen.
Recente geruchten: Nikolaos Karelis (Panetolikos)
VP’s ideale elf voor Standard in 2023
Verder kijken in 2023: contracten en huurlingen
De twee hete hangijzers werden al aangeraakt: hoe zal Standard de situatie rond Amallah en Raskin aanpakken? Beide spelers zouden gezien hun recente prestaties nog wat welgekomen centen in het laatje moeten kunnen brengen, maar dat is enkel mogelijk als De Rouches deze winter verkopen. Anders lopen ze in de zomer gratis langs de voordeur naar buiten. Aangezien het duo in dat geval een hoger salaris kan eisen bij een volgende werknemer, valt voor Standard te vrezen dat dat scenario tot uiting komt …
Met Cimirot, Dussenne en Laifis beschikken overigens nog eens drie huidige basisklanten over een aflopende verbintenis. Ook met Matthieu Epolo, de talentvolle beloftedoelman, moet het bestuur dringend om de tafel gaan zitten. Om van de huurspelers nog maar te zwijgen! Alzate en Filippo Melengoni steken hun kop niet boven het maïsveld uit en zullen daarom niet per se hoeven terug te keren na mei. Bij Zinckernagel ligt dat anders. Het zou een mooi statement zijn richting de fans mocht Standard de Deen definitief kunnen losweken bij Olympiakos. Een eerste, symbolische stap richting betere tijden?