Blik op Europese klip: ongenaakbaar in Bulgarije, Europees staat Ludogorets stil

9 november 2022 om 22:00
Laatste update: 9 november 2022 om 22:00
4

Een unicum in de Belgische voetbalgeschiedenis: voor het eerst zijn vier clubs erin geslaagd om een Europese groepsfase te overleven. Vanaf februari komen zij in actie in het vervolg van de Champions, Europa of Conference League. RSC Anderlecht, Club Brugge en KAA Gent kennen intussen ook al hun volgende tegenstander. VoetbalPrimeur.be ontleedt die graag tot op het bot. In deze aflevering: PFK Ludogorets, na Nieuwjaar uitdager van RSC Anderlecht.

Identikit Ludogorets
Land: Bulgarije
Clubkleuren: groen-wit
Stadion: Huvepharma Arena in Razgrad, 10.422 plaatsen
Erelijst: 11x landstitel, 2x nationale beker, 2x groepsfase van de CL bereikt

Resultaten in de eigen competitie
Een ronkende naam kan je Ludogorets bezwaarlijk noemen, maar de Bulgaren beschikken wel over één van de opmerkelijkste verhalen uit het Europese voetbal van de 21e eeuw. Tot en met 2011 stelde de club eigenlijk helemaal niets voor. Tot Kiril Domuschiev besloot dat daar dringend verandering in moest komen. De steenrijke farmaceutische ondernemer investeerde zwaar, met als doel om Ludogorets zo snel mogelijk naar de nationale top te loodsen. Dat lukte wonderwel. Een jaar na zijn intrede veroverde zijn kersverse speeltje al de dubbel.

Die droomstart kende een onwaarschijnlijk vervolg. Sinds die ontmaagding in 2012 kroonde Ludogorets zich letterlijk elk jaar opnieuw tot Bulgaars kampioen. Na twaalf jaar onder Domuschiev staat de teller zo op … elf titels. Geen slecht gemiddelde, toch? De concurrentie is er moedeloos van geworden, al heeft het dit jaar een strohalm om zich aan vast te klampen. Na zeventien speeldagen telt traditieclub CSKA Sofia drie punten voorsprong op de hemelbestormende rivaal. Die laatste heeft wel nog twee wedstrijden tegoed. Hoe dan ook duimt de neutrale Bulgaarse voetbalfan vurig dat de hegemonie van Ludogorets doorbroken wordt.

Europese prestaties
Zoals het een echte miljonair betaamt, is ook voor Domuschiev the sky the limit. Toen de trein der landstitels zich eenmaal op volle snelheid bevond, richtte Ludogorets haar steven steeds nadrukkelijker naar Europese horizonten. En daar is de Champions League uiteraard het hoogste goed. Twee maal stootte de club door naar de groepsfase van het kampioenenbal, al dateert de laatste keer wel al van 2016. Nadien moest Ludogorets haast jaarlijks vrede nemen met een ticket voor de Europa League.

Ook deze editie tekenden De Adelaars er present, aangezien Dinamo Zagreb de poort naar de CL hardhandig dichtsmeet. Dat lieten ze niet aan het hart komen, want in de EL verkochten de Bulgaren hun huid bijzonder duur. Tegen groepswinnaar Real Betis viel niets te beginnen, maar AS Roma pestten ze het bloed vanonder de nagels. In de allesbeslissende wedstrijd in het Stadio Olimpico kwam Ludogorets zelfs 0-1 voor. Pas na de pauze doorprikte de thuisploeg de bubbel. Geen tweede, maar derde stek, en dus zakt de elfvoudige landskampioen af naar de barrages van de Conference League.

De trainer
Sinds januari van dit jaar staat de Sloveen Ante Simundza aan het roer van het Bulgaarse vlaggenschip. Geheel binnen de traditie mocht die enkele maanden later al zijn eerste kampioenenschaal de lucht in hijsen. Nu ja, eerste … Een feestje bouwen, dat moet je Simundza niet leren. Als speler schreef de aanvaller tot vijf maal toe de Sloveense competitie op zijn naam. Toen hij in 2011 het terrein inruilde voor de dug-out, trok hij die lijn vrolijk door. Met Maribor (2x) en Mura voegde Simundza nog eens drie Sloveense titels toe aan zijn palmares. Nog een fun fact als uitsmijter: op een blauwe maandag in 2001 werkte de spits nog twaalf wedstrijden af bij La Louvière. Zijn balans? Liefst vijf doelpunten!

Drie uitblinkers
De troeven van Ludogorets situeren zich ontegensprekelijk in het aanvallende compartiment. Met 43 treffers op eigen conto torent het in eigen land ver boven de tegenstand uit en ook Europees draaide de scoringsmachine op volle toeren. In de veertien Europese duels die ze dit seizoen betwistten, kwamen de troepen van Simundza slechts één keer niet tot scoren. Een ex-aanvaller als trainer, weet je wel … De verdedigers van Anderlecht maken hun borst dus best al nat. Matias Tissera zal ongetwijfeld met rood omcirkeld worden bij de tactische bespreking. In totaal vond de Argentijn al elf keer het net, hoewel hij gek genoeg niet zelden vanop de bank moet starten.

Ook de andere steunpilaren lopen vooraan rond bij Ludogorets. Naar goede gewoonte teert het elftal daarvoor op Braziliaanse samba. Het duo Cauly – Rick beschikt over gelijkaardige profielen. Beide aanvallende middenvelders zijn vrij klein, behendig en technisch bekwaam, zonder daarbij het vijandige doel uit het oog te verliezen. Overigens kan de scouting van Anderlecht twee spelers al overslaan. Doelman Sergio Padt, Jakub Piotrowski (allebei ex-Genk) en Igor Plastun (ex-Gent) hebben immers een verleden in onze Jupiler Pro League. Die tweede doet de ploeg draaien vanuit het middenveld, terwijl de boomlange Plastun vooral heerst in de luchtduels. Dat zij bij de sterkhouders horen, moet de burger echter moed geven: een scherp Anderlecht kan dit Ludogorets zeker aan!