VP's 11, de nummer tien: ervaringsdeskundige Vanaken, dubbelgangers of Brüls 2.0?
De teerlingen zijn geworpen in de Jupiler Pro League. Nu ook de (overbodige) laatste speeldag tot het verleden behoort, kan VoetbalPrimeur.be de jacht opdrijven op onze traditionele VP 11, de selectie van de beste spelers uit het voorbije seizoen. Deze woensdag, aflevering acht: de nummer tien. Met zeven spelverdelers om uit te kiezen!
In totaal gaat VP.be op zoek naar elf basisspelers en een trainer, die samen de VP 11 2021-2022 zullen vormen. De stemming gebeurt op twee fronten. De helft van de punten wordt uitgereikt door onze redactie, de andere helft komt van jullie, onze lezers. Stemmen kan je doen door onderaan in de poll jouw voorkeur per positie aan te duiden. Belangrijk om weten: onze VP 11 sturen we de wei in in een 3-5-2-formatie, aangezien die bij een heleboel ploegen in zwang was, waaronder titeluitdagers Club Brugge en Union Saint-Gilloise.
Christian Brüls (Sint-Truiden)
Weinig voetballers uit de JPL beschikken over een hogere gunfactor. De spelmaker van STVV is perfect tweevoetig, heeft een geweldige traptechniek, pakte geregeld uit met een fraai technisch nummertje, draagt de aanvoerdersband en spreekt bovendien zijn talen. Ei zo na viel Brüls zelfs te bewonderen in de Europe Play-Off. Na enkele jaren in de anonimiteit doet zijn Indian summer plezier aan de ogen.
Dino Hotic (Cercle Brugge)
Qua postuur een Jerommeke, maar eens het leer in zijn voeten belandt, doet hij eerder denken aan Assepoester op het bal. In het kamikazevoetbal van Dominik Thalhammer vormt Hotic de ideale aanstuurder. Wat een paradijs moet het voor hem zijn, zoveel diepsprintende dravers die hij met zijn geweldige passing en vista in de zevende hemel kan brengen. Extra troef: zijn messcherpe stilstaande fases.
Xavier Mercier (OH Leuven)
Niet enkel alfabetisch, maar ook op voetbaltechnisch vlak liggen Hotic en Mercier niet ver uit elkaar. Het genie van de Fransman doet nog net wat meer monden openvallen van verbazing. Wekelijks vullen inventieve steekballen en magistrale openingen elkaar vlotjes aan. De vraag of Mercier topclubmateriaal is, zal ook deze zomer regelmatig gesteld worden. Voor zijn gevorderde leeftijd en zijn beperkte bijdrage in de verdedigende omschakeling doet de voetbalromanticus alvast graag een oogje dicht.
Stef Peeters (KAS Eupen)
Toegegeven, in tegenstelling tot de overige namen uit dit rijtje acteert Peeters vaak vanop een vijftiental meter lager op het terrein. Dat betekent echter niet dat de Limburger geen spelverdelende rol op zich neemt. Met zijn fluwelen linker is hij namelijk de ontegensprekelijke metronoom van De Panda’s. Enkele maanden geleden baalde Peeters nog om een afgesprongen transfer naar Standard, maar gezien de huidige toestand van de Luikenaars verdient hij eigenlijk een aantrekkelijkere overnemer.
Lior Refaelov (RSC Anderlecht)
Met zijn 35 lentes het ouderdomsdeken der kandidaten. Refaelov heeft er een behoorlijk wisselvallig seizoen opzitten, maar dat valt een man op leeftijd te vergeven. Ondanks enkele doelpunten in de zomermaanden hield Vincent Kompany de Gouden Schoen lang in de wachtkamer. Toen de resultaten tegenvielen, bleek Refaelov evenwel het beste tegengif. Dankzij enkele geweldig productieve maanden loodste hij Anderlecht haast eigenhandig naar de hogere plaatsen, al moest hij met de Champions Play-Off in zicht weer vaker plaatsruimen dan hem lief was.
Hans Vanaken (Club Brugge)
Wat valt over hem nog te vertellen? Qua palmares kent Vanaken in de vaderlandse competitie al lang zijn gelijke niet meer, zowel individueel als met Club. Ook dit seizoen weer was de hoog opgeschoten Limburger van goudwaarde, al haalde hij zeker niet altijd zijn allerhoogste niveau. Zijn sleutelfunctie binnen de blauw-zwarte machine staat hoe dan ook buiten kijf. Als rustbrenger, als versneller én als afwerker. In die laatste rol maakte Vanaken zelfs in de Champions League grote sier.
Yari Verschaeren (RSC Anderlecht)
Na enkele tegenslagen deed het deugd om het Neerpede-product weer in volle glorie te mogen bewonderen. Op zijn beste dagen blijft het genieten van die vinnige bewegingen en ultrakorte draaicirkel. Nu Verschaeren zich een twintiger mag noemen, koppelt hij die natuurlijke klasse ook steeds vaker aan de nodige statistieken, met zeven competitietreffers. Nog één jaartje volledig ontploffen en dan de stap over de landsgrenzen wagen?