Genk op rapport: wisselvalligheid kostte veel punten, Storck zet weg naar boven in
Nadat ze hun nieuwjaarsbrief hebben voorgelezen, krijgen de Belgische topclubs van VoetbalPrimeur.be niet het gebruikelijke centje, maar een rapport over de eerste 21 speeldagen in de Jupiler Pro League. Waar mogen ze trots op zijn? En welke goede voornemens zijn aangewezen om het (nog) beter te doen in 2022? In deze tweede aflevering: het nieuwjaarsrapport van KRC Genk.
DE RESULTATEN
Na de straffe Champions-Play-Off-campagne van vorig seizoen reikten de ambities ver in Genk. Trainer en bestuur spraken openlijk hun titelambities uit. Niets mis mee, al zorgden een één op zes én de uitschakeling in de voorrondes van de Champions League wel voor een gemiste start. Eind september leek de vicekampioen echter alles weer op de rails te hebben. Met 17 op 27 was de basis gelegd om zich volop te mengen in de titeldebatten, te meer omdat ook Club Brugge enkele wankele prestaties neerzette.
De herfst hakte evenwel zwaar in op die aspiraties. In oktober en november volgde een desastreuze reeks met liefst vijf nederlagen, waardoor Genk zowaar weggleed naar de rechterkolom van de rangschikking. Na veel vijven en zessen kon John van den Brom niet langer aanblijven. Onder opvolger Bernd Storck lijkt de weg naar boven weer gestaag ingezet, met de overtuigende 0-4-zege bij KV Oostende als ideale brandstof zo vlak voor de winterstop.
Mooiste overwinning: GENK – Sporting Charleroi 4-2
Bitterste nederlaag: GENK – Club Brugge 2-3
DE SPELERS
Uitblinkers: De wisselvalligheid in de prestaties was niet meer dan een weerspiegeling van het vormpeil binnen de spelersgroep. Temidden de vele hoogtes en laagtes moet Junya Ito zowat de standvastigste geweest zijn. De Japanse rechtsbuiten dartelde als vanouds over zijn flank, met flukse dribbels, vier doelpunten en acht assists tot gevolg. In het hart van het middenveld ontpopte Patrik Hrosovsky zich tot betrouwbaarste factor, mede dankzij enkele belangrijke afstandstreffers. Nochtans staken Bryan Heynen en Kristian Thorstvedt vorig seizoen boven hem uit. Op linksback doet Gerardo Arteaga dan weer geregeld van zich spreken.
Tegenvallers: Het grootste euvel van Genk lag ontegensprekelijk in de achterhoede. Met 33 tegentreffers zijn de Limburgers het zwakste broertje van het linkerrijtje, op KV Mechelen (37) na. Het is moeilijk om één hoofdschuldige aan te wijzen. Hoe dan ook had Maarten Vandevoordt het lastig om al het goede te bevestigen. Enkele slordigheden herinnerden de fans eraan dat het supertalent slechts 21 jaar jong is. Ook de Colombiaanse connectie in de defensie haalde niet haar gebruikelijke niveau, mede door de vele interlandreizen. Reken daar nog eens een acuut probleem op stilstaande fases bij en dan heb je een verklaring voor de lekke achterhoede.
DE ZOMERTRANSFERS
Al bij al kan Dimitri De Condé niet al te tevreden zijn over zijn zomermercato. Nochtans loodste de sportieve leidsman enkele veelbelovende namen naar de mijnstad. Vanuit Nederland trokken Carel Eiting (Ajax) en Mike Trésor (Willem II) zuidwaarts, maar na een bemoedigend begin moesten zij hun meerdere erkennen in de gevestigde waarden. Ook Iké Ugbo kon niet boven de uitgerangeerde Cyriel Dessers uitstijgen. Linksback Simen Juklerod, die in januari al een contract ondertekende, kreeg dan weer te kampen met veel tegenslagen. Uiteindelijk mag Mujaid Sadick zich nog de meest geslaagde transfer noemen. De 21-jarige Spanjaard moet nog stappen zetten in het uitvoetballen, maar is verdedigend wel een beest. Onder Storck lijkt hij een vaste basisstek veroverd te hebben.
DE TRAINER
Niet voor het eerst stond de eerste seizoenshelft bij Genk in het teken van trainersperikelen. Al in de zomermaanden heerste twijfels rond de figuur van van den Brom: zou hij wel de ideale kapitein zijn om de titelambities waar te maken? De toekomst gaf de sceptici gelijk … Opvolger Storck lijkt wél het voordeel van de twijfel te krijgen bij de aanhang. Eerst en vooral stond hij al langer op het verlanglijstje van Genk, maar eerdere onderhandelingen draaiden nooit op iets uit.
Met zijn Duitse striktheid staat Storck erom bekend om zowat alle facetten van het trainersschap naar zich toe te trekken, zonder angst om heilige huisjes af te breken. Zo verklaarde hij onomwonden dat de spelersgroep fysiek onvoldoende klaargestoomd was, een niet eens zo subtiele sneer naar zijn voorganger. Op zijn perspraatjes druipt de zelfzekerheid ervan af: “Ik zal Genk weer naar de Belgische top loodsen”, klinkt het steevast. Wel, het zou zomaar eens kunnen!
SLOTCOMMENTAAR
Na een keurige eindsprint staan de sterren weer wat gunstiger gestemd in Genk. Zonder die fameuze dip in oktober en november zouden de Limburgers rond de jaarwisseling branden van titelhoop, nu mag het al een prestatie genoemd worden als Storck alsnog de Champions Play-Off weet te bereiken. Als de Duitser erin slaagt de defensieve organisatie op orde te krijgen en naast de individuele klasse van de voorhoede ook voldoende basis mee te geven om moeilijke wedstrijden tot een goed einde te krijgen, zal Genk een stap vooruit zetten ten opzichte van het najaar van 2021.