Gouden Generatie 2.0: De Ketelaere, Doku en acht anderen wakkeren hoop weer aan

13 juli 2021 om 22:00
Laatste update: 13 juli 2021 om 19:29
37

Euro 2020 draaide niet uit op de verhoopte triomftocht voor de Rode Duivels. Vele fans en critici beschouwden het voorbije EK zowat als de laatste kans voor de zogenaamde ‘Gouden Generatie’ om haar bijnaam alle eer aan te doen. Die zal louter symbolisch blijven, helaas … Toch hoeft de Belgische aanhang niet te treuren: in de wachtkamer staan al enkele nieuwe vedetten-in-spe te popelen om hun opwachting te maken. VoetbalPrimeur.be benoemt tien jeugdige uitblinkers tot ambassadeurs van de Gouden Generatie 2.0.

Eerst en vooral houden we eraan om de doemberichten rond de toekomst van de Rode Duivels ietwat uit de lucht te schieten. Jazeker, een eerste laag van de oorspronkelijke, uitzonderlijke generatie voetballers die ons land het voorbije decennium gekend heeft, is inmiddels afgezwaaid. Steven Defour, Mousa Dembélé, Marouane Fellaini en Vincent Kompany, om er maar enkelen te noemen, waren op Euro 2020 al niet langer oproepbaar. Gezien hun gezegende leeftijd komen daar in aanloop naar het WK in Qatar misschien nog Dries Mertens (34), Thomas Vermaelen (35) en Jan Vertonghen (34) bij. Ontegensprekelijk een brok aan kwaliteit en ervaring dat ons nationale elftal zal ontberen.

Daarom hoeft het glas echter niet halfleeg te zijn. In eerste instantie zullen de vijf vaandeldragers van het voorbije EK, met name Thibaut Courtois, Axel Witsel, Kevin De Bruyne, Eden Hazard en Romelu Lukaku, ook in 2022 - normaal gezien - nog lang niet over hun hoogtepunt heen zijn. Bovendien bewezen enkele jongens van de tussengeneratie de voorbije weken hun waarde ter ondersteuning van die sterren, zoals Thorgan Hazard en Youri Tielemans. Voor de verdere opvulling verlegt de staf van de Rode Duivels haar aandacht best naar de opstormende jeugd. En laat ons niet wanhopen: daar zitten opnieuw enkele diamantjes bij. Welke toptalenten moeten het stokje straks gaan overnemen? VP.be komt uit bij tien namen om bij te watertanden.

Charles De Ketelaere (Club Brugge, 20)
Een gestileerdere linker valt op de Belgische velden niet te bewonderen. Het Brugse goudhaantje balanceerde nu al op de rand van een EK-selectie, al koos Roberto Martinez liever (verkeerdelijk?) voor de ervaring van Nacer Chadli. Niemand die er ook maar een nanoseconde aan twijfelt dat De Ketelaere in het najaar van 2020 wél op het appel wordt geroepen. Extra troefkaart in zijn deck: zijn enorme polyvalentie. In de 3-4-3 van Martinez kan de Bruggeling beide Hazards het vuur aan de schenen leggen.

Jérémy Doku (Stade Rennes, 19)
Buitenlandse media stonden met open mond te genieten van zijn verschroeiende versnellingen in de kwartfinale. Giovanni Di Lorenzo kreunde, barstte, maar weigerde te breken, helaas, op een strafschopovertreding na dan. Wat Doku nu al op het EK liet bewonderen, doet het allerbeste verhopen voor de verdere toekomst. Nog voor zijn 20e verjaardag trekken grootmachten als Bayern München en Manchester City nadrukkelijk aan de mouw. Mocht de oudste Hazard zijn hoogvorm van weleer nooit meer terugvinden, is Doku klaar om in de ruimte te duiken. Dat is immers zijn gewoonte.

Anouar Aït El Hadj (RSC Anderlecht, 19)
Tijd voor Martinez om zijn diplomatieke kwaliteiten nog eens van zolder te halen. De bondscoach kennende zal hij er wel in slagen om groeibriljant El Hadj uit de klauwen van de Marokkaanse Adelaars te houden. Pas in de loop van vorig seizoen doorgebroken bij paars-wit, maar dan wel met vlag en wimpel. De spelmaker denkt altijd vooruit, weigert hardnekkig om balverliefd te zijn en beschikt ook nog eens over een puik afstandsschot. Duivels materiaal, die Anouar!

Eliot Matazo (AS Monaco, 19)
Ook buiten de eigen landsgrenzen timmert Belgisch geweld aan de weg naar de top. Bij Monaco loopt al enkele jaren een touwtje richting ons land, met de beloftevolle Matazo als jongste draad. In totaal mocht de middenvelder tien keer opdraven bij het uiteindelijke nummer drie uit de Ligue 1. Klein van gestalte (1,74 meter), maar groots in daden, dat is zijn devies. De technisch onderlegde Matazo is behoorlijk all-round en tracht geregeld doorheen de vijandelijke linies te breken. Het Prinsdom heeft een nieuwe Prins.

Albert Sambi Lokonga (RSC Anderlecht, 21)
Arsenal FC, here he comes! Van de ene wereldstad naar de andere: op zijn 21e neemt de carrière van Sambi de vlucht vooruit. Het Emirates zou wel eens de ideale omgeving kunnen vormen om zich verder te ontwikkelen. Druk heerst er altijd, wat een tegengewicht moet bieden voor zijn aangeboren nonchalance, maar de drang naar mooi voetbal blijft Arsenal hoog in het vaandel dragen. Dat klinkt de fijne voeten van Sambi als muziek in de oren.

Hugo Siquet (Standard Luik, 19)
Wie de Waalse bloedlijn op de rechterflank van de Duivels wil doorzetten, komt uit bij Siquet als opvolger voor Thomas Meunier en Timothy Castagne. Het neefje van Thierry Siquet, zelf nooit te bewonderen in het Duivelse plunje, zette een puike campagne neer bij Standard. In die mate zelfs dat de telefoon stilaan roodgloeiend aanloopt, vooral vanwege Lille OSC. Zijn messcherpe voorzetten en onafhoudelijke rushes springen in het oog, al valt er op defensief vlak nog het een en ander bij te schaven.

Maarten Vandevoordt (KRC Genk, 19)
Een troonopvolger voor Courtois dient zich nog lang niet aan, maar wanneer het op een dag zover is, staat opnieuw een Genkenaar met stip op één als kroonprins. Om het potentieel van Vandevoordt valt inmiddels niet meer heen te kijken. Na Nieuwjaar kwam dat al volledig tot ontbolstering, met enkele fenomenale reddingen én haarfijn voetenwerk als voornaamste wapenfeiten. Bovendien heeft hij zijn eerste dip al achter de kiezen. Die blunder in het San Paolo in Napoli, weet u nog? Zelfs toen draaide Vandevoordt de knop meteen weer om. IJskonijn waardig.

Zinho Vanheusden (Inter, 21)
Tussen haakjes staat dan wel de naam van de regerende Scudetto-houder, naar alle waarschijnlijkheid verdedigt Vanheusden straks het bordeaux-en-blauw van Genoa FC. Met pijn in het hart verlaat de Limburger het zinkende Luikse schip, maar daar doet hij enkel goed aan. Il Grifone vormt het perfecte wisselstation richting eindhalte Inter. De Belgische liefhebber brandt intussen kaarsjes opdat het vermaledijde blessureleed eindelijk een halt wordt toegeroepen. Vinden die gebeden gehoor, dan hebben de Duivels er een nieuwe verdedigende steunpilaar bij.

Yari Verschaeren (RSC Anderlecht, 20)
Martinez is wild van hem, al bood dat geen garanties voor een EK-selectie. Het technische talent van Verschaeren staat buiten kijf, maar stilaan heeft zijn frêle lichaamsbouw nood aan een behoorlijke gedaanteverandering. Wanneer die zich voltrekt, lijkt de spelmaker helemaal klaar om Europa te bestormen. Ondanks de weinige winters op de teller heeft Verschaeren al voldoende bagage, met – niet onbelangrijk – ook enkele tegenslagen in de tas.  

Aster Vranckx (VFL Wolfsburg, 18)
Waar zijn negen collega’s konden genieten van een opleiding aan de top, bewandelde ‘laatbloeier’ Vranckx een ander pad. Tot zijn dertiende stonden met Hoegaarden, KVK Tienen en Woluwe Zaventem niet bepaald ronkende namen op zijn prille cv. Toch zag Malinwa wel brood in de krachtige middenvelder. Die aanpak pakte wonderwel uit: Vranckx excelleerde op de Mechelse middenstrook en bracht als klap op de vuurpijl nog eens acht miljoen euro in het laatje. Nu wordt het knokken van jewelste voor zijn stek bij VFL Wolfsburg. Straks te bewonderen in de Champions League?