Lessen na Belgische zege tegen Kroatië: 'oudjes' staan er nog, machtige Lukaku

6 juni 2021 om 23:00
Laatste update: 6 juni 2021 om 23:02

De Rode Duivels stappen het vliegtuig richting Sint-Petersburg op met een gerust gemoed. Donderdag doken er nog flink wat vraagtekens op na de matige pot tegen Griekenland (1-1), maar de 1-0-zege tegen WK-finalist Kroatië heeft de burger moed gegeven. VoetbalPrimeur.be trekt enkele belangrijke lessen uit deze geslaagde 'uitzwaaiwedstrijd'.

De oudjes staan er nog
Het was de voorbije maanden hét gespreksonderwerp rond de Duivels: heeft de achterhoede niet te veel winters gezien? Tegen Kroatië gaven Toby Alderweireld, Jan Vertonghen en Thomas Vermaelen het verhoopte antwoord: nee! Mega Toby was weer mega en onderging zowat een gedaanteverwisseling tegenover de schutterige mandekker van donderdag. Vooral zijn gretigheid sprak boekdelen; Alderweireld zat Ivan Perisic bij momenten bovenop de huid.

Ook Vertonghen deed het standvastig, terwijl invaller Vermaelen evenzeer een goede indruk naliet. Over zijn fysieke paraatheid zullen altijd vraagtekens blijven bestaan, maar in zijn 45 minuten viel op dat hij er enkele keren scherp tussen zat. Vermaelen lijkt ideaal gepiekt te hebben. Zelfs de verguisde Nacer Chadli, nog zo'n 'oudje', deed het boven verwachting goed. Enkel Dries Mertens kwam nauwelijks in het stuk voor. Moet de Napoli-legende stilaan vrezen voor zijn plekje?

Oppermachtige Lukaku
Je kan er niet om heen: dé man van de wedstrijd was Romelu Lukaku (al speelde Luka Modric ook geweldig). De eerste tien minuten stond de recordschutter van de Duivels nog op een eiland, maar vanaf dan bleek hij niet meer af te stoppen door de nochtans ervaren Kroatische achterhoede. Zijn overweldigende power combineerde hij met fijn voetenwerk en zijn onnavolgbare drang naar de vijandelijke kooi.

Het beslissende doelpunt mag dan niet het allermooiste uit zijn carrière geweest zijn, je kan het gerust een typische Lukaku-goal noemen. In Italië heeft de spits geleerd dat de kleinste mogelijkheid voldoende kan zijn om een wedstrijd in de plooi te leggen. In deze hoogvorm moet Lukaku in staat zijn om zich tot topscorer van het EK te kronen. Daar kunnen de Duivels enkel garen bij spinnen ...

Ervaring loont
Het kwam de voorbije week al in het nieuws: de Rode Duivels zakken naar het EK af met de meest ervaren selectie van alle 24 deelnemers. Zeker, dat heeft bij sommige jongens de snelheid doen afbotten, maar anderzijds schiet deze nationale ploeg eigenlijk nooit nog in paniek. Ook niet na die openingsfase tegen de Kroaten, die zowat voortdurend in balbezit waren in het openingskwartier.

Het was ongetwijfeld niet de bedoeling om zo afwezig aan het duel te beginnen, maar zich zorgen maken, dat doet dit ervaren blok niet meer in zulke situaties. Integendeel, nog meer dan op het WK van 2018 zijn de troepen van Roberto Martinez in staat om een wedstrijd te lezen. Het is lang niet nodig om van begin tot einde te domineren. Het blok af en toe eens tien meter lager laten zakken, om vervolgens op gepaste momenten druk te zetten, dat meesterschap is cruciaal.

Nog wat balvastheid nodig
Over het algemeen leverden de Duivels een sterke collectieve prestatie af. Nauwelijks kansen weggegeven, voldoende balbezit, enkele fraaie combinaties én meer dan een handvol goede mogelijkheden. Toch is er altijd nog ruimte voor verbetering. Zo leden sommige jongens bij momenten iets te vaak slordig balverlies. Daar ontsnapte de eerder genoemde Mertens bijvoorbeeld niet aan.

In dat opzicht blijft ook Leander Dendoncker een klein twijfelgevalletje. Aan inzet en loopvermogen valt de middenvelder niets te verwijten, want negentig minuten lang is hij in beweging. Aan de bal durft Dendoncker echter af en toe te eenvoudig een bal weg te geven. Zeker in de betere periodes van de Kroaten zorgde dat voor wat extra ademnood. Gelukkig komt er met Kevin De Bruyne straks een enorm balvaste speler bij.

Quid Eden?
In eerste instantie zou Eden Hazard een helft spelen, maar zo ver kwam het uiteindelijk verre van. Een tiental minuutjes, daar draaide het op uit. Daarin kon Hazard uiteraard amper laten zien of hij klaar is voor het EK. De realiteit lijkt echter zonneklaar: tegen Rusland moet de dribbelaar niet in de basis verwacht worden. De tweede ronde, dat moet zijn hoofddoel worden.

Toch hadden staf en fans ongetwijfeld gehoopt dat er wat meer duidelijkheid zou komen rond zijn situatie. Niet alleen fysiek hangt er een waas van mysterie rond Hazard, ook mentaal lijkt er wat te schelen. Is de vaste aanvoerder in staat om de Duivels naar een hoger niveau te tillen op het EK? Het vervelende aan die vraag is dat de voorbereiding eigenlijk geen antwoord heeft gebracht ...