Het debuutjaar van Trossard: doorslaggevende schakel in Brightons reddingsoperatie

22 juli 2020 om 11:00
Laatste update: 23 juli 2020 om 10:07
11

Vorige zomer rondden enkele Rode Duivels of potentiële internationals een interessante transfer naar een club uit één van de vijf Europese topcompetities. Zo’n jaar later maakt VoetbalPrimeur.be de balans op. Hoe ziet het rapport van de verhuisde Belgen eruit? Mogen zij terugblikken op een geslaagd debuutseizoen bij hun nieuwe werkgever? Onze redactie werpt een blik over de voorbije twaalf maanden. In deze achtste aflevering: het eerste jaar van Leandro Trossard bij Brighton & Hove Albion.

Het merendeel van de Belgische waarnemers moest toch even met de wenkbrauwen fronsen, toen Trossard zo’n dertien maanden geleden zijn volgende club bekend maakte. De kwieke vleugelaanvaller had zich net met KRC Genk tot kampioen, als absolute uitblinker van het elftal van Philippe Clement. Daardoor lagen de buitenlandse clubs aan zijn voeten. Vooral vanuit enkele Duitse subtoppers en Arsenal FC klonken geïnteresseerde geluiden. Groot was dan ook de verbazing wanneer het eerder bescheiden Brighton zijn komst aankondigde. Met twintig miljoen euro legden The Seagulls wel een stevige som op tafel.

Wat heeft een technicus in godsnaam te zoeken in de bodem van de Premier League, klonk het her en der? Trossard wist echter wat hij deed. De Limburger had zich diepgaand laten informeren over zijn nieuwe bestemming. Vooral de aanwezigheid van manager Graham Potter trok hem over de streep. Die maakte zich sterk dat hij Brighton zou omscholen van een fysiek overheersende, typisch Britse laagvlieger tot een verzorgd voetballende en stijlvolle middenmoter. In dat plaatje paste Trossard dan weer als gegoten. Geen wonder dat het Genkse jeugdproduct het hele seizoen lang een belangrijke rol zou vertolken.

Trossard mocht in zowat elke competitiewedstrijd opdraven, veelal als basisklant. Enkel een liesletsel kon hem in september en oktober even aan de kant houden. Van bij de seizoensstart drukte hij zijn stempel op het spel van Brighton, dat inderdaad aan zijn kwaliteitenpalet beantwoordde, al duurde het tot de late herfst voor de zomeraanwinst ook met individuele statistieken kon strooien. Met nog één af te werken speeldag op de agenda had Trossard acht keer een voet in een treffer van B&H. Bij pakweg Liverpool FC of Manchester City zouden die cijfers door de mazen van het net glippen, maar voor een kelderclub die gemiddeld exact één keer per match raak treft, zijn die doorslaggevend.

Meer nog, de doelpunten van onze landgenoot waren haast allemaal wedstrijdbepalend. Eerst en vooral nam Trossard in elk van die vijf duels de openingstreffer van Albion voor zijn rekening. Met uitzondering van de eerredder tegen het onfeilbare Liverpool (1-3) leverden al zijn statistieken bovendien punten op. In de matchen waarin hij op het scorebord verscheen, als doelpuntenmaker of -aanbrenger, boekte Brighton 15 op 21. Dat is net geen veertig procent van haar (voorlopige) seizoenstotaal. Trossard is dus niets meer of minder dan een talisman voor zijn Engelse broodheer.

Daar hoeft geen spirituele betekenis achter gezocht te worden, want er bestaat een perfect logische verklaring voor. Trossard komt simpelweg het best tot zijn recht in wedstrijden waarin Brighton wel degelijk haar voetbalwil kan opleggen. Tegen de betere teams uit de Premier League lukt dat vanzelfsprekend moeilijker (of gewoonweg niet), hoe nobel de intenties van Potter ook mogen zijn. Niet toevallig lukte Trossard zes van zijn acht statistieken tegen clubs die momenteel de plaatsen zestien tot en met twintig bekleden in de rangschikking. De conclusie is dan ook poepsimpel: hoe vaker de Limburger op de helft van de tegenstander kan komen, des te gevaarlijker hij wordt.

Persoonlijke statistieken in de Premier League (na 37 speeldagen)
Wedstrijden (waarvan basis): 31 (22)
Speeltijd: 2013 minuten
Doelpunten: 5
Assists: 3
Gele kaarten: 0
Rode kaarten: 0

Prestaties van de ploeg
Bij aanvang van de nieuwe PL-jaargang had de missie van Brighton een dubbele inslag: een zorgenloos seizoen beleven mét aantrekkelijk voetbal. In die laatste doelstelling is Potter geslaagd, ook al gooide hij zijn principes iet of wat overboord naarmate de rode streep dichterbij kwam. Dat brengt ons meteen bij de belangrijkste vaststelling: een zorgenloos seizoen werd het allerminst. Pas afgelopen maandag, op speeldag 37, mocht Brighton het behoud vieren. Kenmerkend voor de voorbije maanden gebeurde dat na een … 0-0 tegen Newcastle United. In 2020 slaagden Trossard en co er namelijk amper twee keer in om meer dan eens te scoren in een wedstrijd. Dan kom je als club al snel in de problemen.

Waar Brighton voor de jaarwisseling nog vijf keer mocht juichen, sleepte het na Nieuwjaar slechts twee overwinningen uit de brand. Het huidige kalenderjaar staat voornamelijk in het teken van gelijke spelen. Iets meer dan de helft van hun wedstrijden (negen uit zeventien) rondden The Seagulls af met een puntendeling. Zo schiet je slechts met mondjesmaat op. Uiteindelijk bleken die draws wel voldoende om het lijfbehoud af te dwingen. Benieuwd of Brighton op de slotspeeldag, wanneer het op visite gaat bij nummer negen Burnley FC, nog een gooi kan doen naar een waardige afsluiter van wat een overgangsjaar is geworden.

Hoogtepunt
Daags na Allerheiligen staat Brighton voor een must win tegen Norwich City, de degradatiekandidaat bij uitstek. In de persoonlijke agenda van Trossard staat het treffen evenzeer met rood omcirkeld. In dit soort duels kan hij het verschil maken. Na zijn liesblessure geeft trainer Potter hem geleidelijk aan de kans om weer in zijn ritme te komen. De zomeraankoop start dan ook op de bank, waar hij zijn ploeggenoten 60 minuten lang kansen ziet creëren … Tevergeefs. Het leer wil er maar niet in. Potter heeft er genoeg van en stuurt zijn supersub de wei in voor het laatste half uur. Meer heeft Trossard niet nodig om zich definitief te lanceren in het Amex Stadium.

Na nog geen tien minuten tussen de lijnen doet hij de thuisaanhang ontploffen door een scherpe voorzet van Martin Montoya beheerst binnen te tippen. Die treffer geeft Brighton echter geen vleugels, integendeel. Het zijn The Canaries die een slotoffensief op poten zetten. De thuisploeg kraakt, tot Trossard zich achter de bal zet voor een erg verre vrije trap. De winger lepelt hem afgemeten op de voet van Shane Duffy, die warempel scoort. Brighton boekt haar verwachte zege tegen Norwich, al had het daar een bepalende Belg voor nodig. In de terugronde vervloekt de rode lantaarn hem overigens opnieuw: Trossard tekent er het enige doelpunt van de partij aan.

Dieptepunt
Nadat Brighton begin juli dus ook in Norwich zegeviert (thanks, Leandro!), kan de club nog één driepunter gebruiken om mathematisch zeker te zijn van de redding. Met een dubbele kraker tegen de top-twee in het vooruitzicht is die opdracht echter loodzwaar. Tegen Liverpool verweert Albion zich nog kranig, onder meer dankzij de deugddoende 1-3 van Trossard (thanks again, Leandro!). Aangezien de machine van City post-coronabreak stroever draait, biedt dat stiekem een sprankeltje hoop op een stunt. De werkelijkheid achterhaalt die droom echter: na 90 minuten eenrichtingsverkeer flikkert er een 0-5-eindstand op het scorebord in het Amex Stadium.

Ondanks het vertrouwen uit de voorbije weken beleeft Trossard een ware nachtmerrie. In totaal komt onze landgenoot slechts twintig keer aan de bal, enkel diepe spits Aaron Connolly wordt minder betrokken. Onlogisch is dat niet: Brighton heeft slechts 30 procent van het balbezit. Hoewel Trossard uit die schaarse balcontacten wel nog twee (flauwe) schotjes kan puren, is het een avond om snel te vergeten. Na 70 minuten vooral defensief werk verlost Potter hem uit zijn lijden. De flow lijkt doorbroken, want ook de voorbije week kon de aanvaller zich niet meer onderscheiden.

VP’s Rapport: 8/10
Het werd een opvallende, misschien zelfs risicovolle transferkeuze afgelopen zomer, maar ruim een jaar later zal Trossard zich die niet beklaagd hebben. De technisch onderlegde vleugelspeler heeft een vaste stek bij Brighton, dat zo vaak mogelijk naar de kwaliteiten van haar zomerse versterking probeert te voetballen. Tegen de mindere goden uit de Premier League is het daar aardig in geslaagd. Dat het Genk-product uitgerekend in die wedstrijden het best uit de verf kwam, is veelbelovend. Als The Seagulls volgend seizoen nét dat tikkeltje sterker worden, kan hem dat enkel in de kaart spelen.

Trossard stond eerder al in het scoutingsboekje van de grote clubs. Ongetwijfeld heeft zijn debuutjaar over het Kanaal daar niets aan veranderd. Enige zorgen over de paraatheid van zijn eerder tengere lichaam in het veeleisende Engelse voetbal mogen alvast definitief de prullenmand in. Als hij zijn statistieken en zijn impact op het spelverloop komend seizoen nog wat kan opkrikken, mag de 25-jarige aanvaller zeker een stapje hogerop mikken. Een club als Arsenal zou dan zomaar op de drempel kunnen staan.