Van Club Brugge naar Anderlecht: Veel toppers, Vargas als dieptepunt
De kans is reëel dat Percy Tau aankomend seizoen het shirt van RSC Anderlecht draagt. Vorig seizoen kwam hij nog uit voor Club Brugge. VoetbalPrimeur.be zet de voorgangers van Tau op een rij.
In dit stuk komen enkel spelers voor die rechtstreeks de overstap maakten van Club Brugge naar Anderlecht. Naar de namen van Alin Stoica of Tom De Sutter moet u dus niet zoeken. Ook Ruud Geels staat niet in deze lijst. De Nederlandse aanvaller speelde tussen Club Brugge en Anderlecht nog voor Ajax.
1965: Gerhard Mair
Starten toen we met een opvallende naam. Club Brugge haalde Mair als derde doelman naar ons land. In Brugge speelde hij amper en hij werd daarom verhuurd aan Anderlecht. Iets wat we nu niet zo snel meer zien gebeuren. Bij Anderlecht verloor Mair de concurrentiestrijd van Jean Trappeniers. Na twee seizoenen keerde hij terug naar Club Brugge. Bij Blauw-Zwart was het wederom bankzitten. In 1969 vertrok Mair defenitief bij Club Brugge en trok naar … Anderlecht. Daar was hij tot 1973 derde doelman.
1971: Rob Rensenbrink
Mogelijk de meest sierlijke voetballer die Anderlecht in huis heeft gehad pikte paars-wit in 1971 op bij Club Brugge. Het Slangenmens kwam op aanraden van Constant Vanden Stock, die vlak daarvoor nog in het bestuur van Club Brugge zat. Rensenbrink maakte de topjaren van Anderlecht mee. Bij Club Brugge won hij één keer de Beker van België. Bij Anderlecht krikte hij zijn palmares serieus op met twee titels en vier bekers. Ook waren er de Europese successen. Mede door de snelheid en de techniek van Rensenbrink won Anderlecht in 1976 en 1978 de Europa Cup II en twee keer de UEFA Super Cup. Begin dit jaar overleed Rensenbrink.
1974: Erwin Vandendaele
Net zoals Rensenbrink verliet Vandendaele Club Brugge om de succesvolle Europese jaren van Anderlecht te beleven. De libero miste door blessure wel de finale van de Europa Cup. Vandendaele schopte het bij Anderlecht na het vertrek van Paul Van Himst nog tot aanvoerder. Na een periode in Frankrijk bolde hij nog uit bij KAA Gent.
1989: Marc Degryse
Op zijn 15e kwam Degryse bij Club Brugge terecht. Hij schopte het tot de eerste ploeg en was samen met Jan Ceulemans en Franky Van der Elst de smaakmakers van Blauw-Zwart. Na zes jaar Club Brugge met de nodige prijzen trok Degryse richting Brussel. Ook voor paars-wit zou Degryse zes seizoenen spelen. Met Luc Nilis en Luis Oliveira vormde Degryse een geweldig trio. In 1991 werd hij beloond met de Gouden Schoen.
1998: Lorenzo Staelens
Na Degryse duurde het bijna tien jaar alvorens iemand van Brugge naar Anderlecht trok. Die iemand was niet zomaar iemand, maar Lorenzo Staelens. Bij Club Brugge behoorde Staelens tot het meubilair, maar de verdediger/middenvelder gaf later toe altijd een boon voor Anderlecht te hebben. Op zijn 34e maakte Staelens alsnog de overstap naar zijn jeugdliefde. Zijn eerste seizoen begon dramatisch, maar toen Jean Dockx en Frank Vercauteren overnamen sleepte Anderlecht alsnog Europees voetbal uit de brand. Een jaar later veroverde Staelens met Anderlecht de 25e titel uit het bestaan van paars-wit.
1999: Elos Elonga-Ekakia
De aanvaller brak in ons land door bij Lokeren. Toen een zekere Jan Köller op Daknam de grote man werd, trok Ekakia naar Club Brugge. Na één jaar zou hij al verhuizen richting Anderlecht, daar verloor hij opnieuw de concurrentiestrijd met Köller, die een geweldig duo vormde met Tomasz Radzinski. Ekakia werd bij paars-wit als supersub gebruikt. Bij Ekakia sloeg evenwel het noodlot toe. Hij raakte betrokken bij een zwaar verkeersongeval. De aanvaller scheurde zijn kruisbanden en liep een hersenbloeding op. Het verdict van de medische staf van Anderlecht was hard: medisch afgekeurd.
2000: Aleksandar Ilic
Drie seizoenen stond Ilic op de loonlijst van Club Brugge. In zijn eerste twee jaren was hij nog een vaste basisklant. Dat veranderde in seizoen drie. Ilic liet Blauw-Zwart achter zich en kwam in het team van Aimé Anthuenis terecht. Ondanks de zware concurrentiestrijd raakte de Serviër aan de nodige speelminuten. Ook bij Anderlecht was het na drie seizoenen eigenlijk voorbij. In het seizoen 2003 – 2004 vertrok hij richting het Nederlandse Vitesse.
2011: Ronald Vargas
De Venezolaan was een streling voor het oog als hij fit was bij Club Brugge. Er was enkel één probleem. Vargas was dat amper. Toen hij zijn kruisbanden, gewrichtsband en meniscus scheurde, liep het huwelijk met Club Brugge op de klikken. Blauw-Zwart bood hem tevergeefs een contractverlenging aan. Vargas bedankte en tekende bij Anderlecht. Bij Anderlecht kwam Vargas geblesseerd aan en zou altijd op de sukkel blijven. In 2014 met amper matchen op de tellen was het avontuur in Brussel over.
