Waar zijn de Belgische coaches? Jupiler Pro League op weg naar dieptepunt

24 juni 2020 om 11:10
Laatste update: 24 juni 2020 om 11:10
2

De Belgische coaches zijn niet langer sant in eigen land. Steeds meer profclubs kiezen voor een buitenlandse trainer. In tien jaar is er duidelijk heel wat veranderd.

15 op 16
In het seizoen 2010/2011 gingen we zowaar van start met vijftien Belgische coaches op zestien. Enkel Club Brugge had een coach uit het verre Nederland: Adrie Koster. Alle andere eersteklassers gingen het dicht bij de deur zoeken.

Het moet gezegd: vier van die Belgische coaches werden wel ontslagen tijdens het seizoen. Enkel Bart De Roover van Zulte Waregem werd vervangen door een landgenoot: Hugo Broos. Bij Lierse werd Eric Van Meir vervangen door Trond Sollied, Charleroi haalde Laszlo Csaba in plaats van Jacky Mathijssen. Bij Eupen werd Danny Ost vervangen door achtereenvolgens de Italiaan Eziolino Capuano en de Fransman Albert Cartier.

Neergang doorheen het decennium
Daarna zien we het aantal Belgische coaches steeds meer afnemen. In het seizoen 2011/2012 vallen we al terug naar twaalf coaches. Trond Sollied (KAA Gent), Adrie Koster (Club Brugge), Dennis Van Wijk (Bergen) en Darije Kalezic (Zulte Waregem) waren toen de buitenbeentjes.

In het seizoen 2012/2013 hadden we nog elf Belgische starters, het jaar daarop hadden we er nog tien. Dat cijfer bleef stabiel in 2014/2015. In de seizoenen 2015/2016 en 2016/2017 kregen we zelfs een opflakkering met telkens elf coaches, maar toen kwam een echte dip.

Amper zes Belgische trainers mochten beginnen aan het seizoen 2017/2018. In 2018/2019 zagen we zowaar twaalf Belgen beginnen, maar vorig seizoen zagen we er opnieuw amper zeven. Ook dit seizoen gaan we kennelijk verder zakken.

Amper vijf dit seizoen?
In het komende seizoen krijgen we mogelijk een absoluut dieptepunt, al hangt dat nog van een paar factoren af. Zo weten we niet of Waasland-Beveren volgend jaar in 1B speelt: met Nicky Hayen zou er dan een Belgische coach bijkomen. Ook bij een promotie van Oud-Heverlee Leuven krijgen we nog een Belg bij, met name Marc Brys. Hernan Losada van Beerschot woont natuurlijk al jaren in België, maar heeft niet de Belgische nationaliteit.  

Bij Cercle Brugge en Moeskroen is de nieuwe coach nog niet bekend, maar de kans is groot dat ze voor een buitenlandse coach gaan. Bij Moeskroen is Fernando Da Cruz topkandidaat, bij Cercle is het nog onduidelijk. Standard, KV Oostende en STVV stelden inmiddels al een nieuwe, buitenlandse coach aan voor het volgende seizoen. Michel Preud'homme valt uiteraard weg.

Coaches trekken aan alarmbel
Heel wat Belgische trainers met een profdiploma trokken al aan de alarmbel. Zo gaf Peter Maes, die vorig seizoen Lommel coachte, aan dat hij in België niet meer aan de bak gaat komen. Guido Brepoels heeft zich inmiddels gestort op vrouwenvoetbal en traint nu KRC Genk Ladies. Vorig seizoen trainde hij met Diest een amateurclub.

Onder meer Hein Vanhaezebrouck, Gert Verheyen, Glen De Boeck, Sven Vermant, Stijn Vreven en Marc Wilmots hebben momenteel geen club. Vooral voor Vanhaezebrouck is het al een tijdje geleden. Het is al meer dan 500 dagen geleden dat Anderlecht hem op de keien zette. Sindsdien komt hij vooral aan de bak als analist voor televisie.

Een slechte zaak?
De vraag is nu natuurlijk of Belgische coaches meer gepromoot moeten worden in de Jupiler Pro League. Heel wat buitenlandse coaches brachten afgelopen seizoen een duidelijke meerwaarde bij hun club: zo brengt Jess Thorup fris voetbal bij KAA Gent en was het tactische vernuft van Laszlo Bölöni en Karim Belhocine een zegen voor respectievelijk Antwerp en Sporting Charleroi. Ook Kare Ingebrigtsen liet een nieuwe wind waaien bij KV Oostende, maar stapte in de winter zelf op.

Omdat heel wat Belgische clubs buitenlandse eigenaars krijgen, zullen er in de toekomst waarschijnlijk nog meer buitenlandse coaches hun opwachting maken. Het zal dus steeds meer moeilijker worden voor trainers uit eigen land. Het kan echter ook als een inspiratie werken voor de Belgische trainersschool: voorlopig brengt die bijzonder weinig trainers voort die kunnen slagen in een buitenlandse competitie.